Δεν γνώριζα προσωπικά τον αδικοχαμένο Χρήστο Ζορμπά. Ξέρω όμως χιλιάδες παιδιά που δίνουν τον αγώνα για ένα μεροκάματο, που αγωνιούν για το αύριο. Έχω δει πολλούς γονείς που δαπανούν χρήμα, αξιοπρέπεια, δάκρυα μέχρι το παιδί τους να «γραπωθεί» σε μια θέση, να πιάσει μια δουλίτσα…
Αυτή η πορεία με τις δαπάνες, τις εκπτώσεις στον αξιακό κώδικα του καθενός μας, τα ταξίματα και τις «υποχρεώσεις», τις «ουρές των ανέργων έξω από τις πύλες των εργοστασίων», οδηγεί σε πολλές περιπτώσεις σε μείωση αμοιβών, ευέλικτη εργασία, ίσως εκπτώσεις στην Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας (ΥΑΕ).
Δηλαδή, η κατάρρευση της απασχόλησης που ζούμε στη χώρα μας κατά τα τελευταία 12 χρόνια (σσ δεν είναι ώρα για τις πολλές και ποικίλες ευθύνες), δεν έχει επιπτώσεις μόνο στο εισόδημα. Όπως φαίνεται έχει επιπτώσεις και στην υγεία των εργαζομένων.
Δεν μιλάω για το προφανές άγχος του κάθε ανθρώπου εάν θα πάει το γάλα στα παιδιά του το βράδυ. Μιλάω, σε πολλές περιπτώσεις, για την υποχώρηση των ελέγχων από τους εντεταλμένους, προς τούτο, θεσμούς, για το απυρόβλητο στο οποίο κινούνται οι (μη συνειδητοποιημένες) επιχειρήσεις. Γιατί, μέσα στην κρίση ανέκτησε έδαφος η αναξιοκρατία στη Δημόσια Διοίκηση, γιατί «θέλεις μπάρμπα στην Κορώνη» να πας ακόμη και καθαρίστρια σε σούπερ μάρκετ, γιατί όποιος προσλαμβάνει είναι κάτι σαν υπερτοπικός ήρωας. Δύσκολα τον ελέγχεις, γίνεται “παράγοντας” και χορηγός, ο ίδιος αποκτά έναν «αέρα» ευεργέτη.
Και η Ζωή; Η Ζωή μας, η Ζωή των φίλων μας, των συνανθρώπων μας, των συναδέλφων μας, η Ζωή των παιδιών μας πού μπαίνει;
Δεν πρέπει να αφήσουμε αυτό το γαϊτανάκι της υποχώρησης των αξιών να μας διαβρώσει. Δυστυχώς ατυχήματα θα γίνονται. Όμως η πολιτεία θα πρέπει να εφαρμόσει τους νόμους και οι αρχές θα πρέπει να ασκήσουν κάθε εξουσία ώστε να ελαχιστοποιηθούν τέτοια δράματα. Σήμερα στο «Ήπειρος», αύριο στο γιαπί, την άλλη στιγμή στο Μετρό ή τον δρόμο. Δεν πρέπει να δεχτούμε τα δυστυχήματα μοιρολατρικά, σαν παράπλευρες απώλειες, τους εργαζόμενους σαν αναλώσιμους και.. αντικαθιστάμενους (έξω από τις πύλες των εργοστασίων περιμένουν και άλλοι αναλώσιμοι…). Η κρίση είναι κρίση και η ασφάλεια είναι ΑΣΦΑΛΕΙΑ!
Ας είναι ο αδικοχαμένος Χρήστος μια αφορμή ατομικής και συλλογικής αφύπνισης και ας δώσουμε όλοι όρκο για την αποκάλυψη της αλήθειας και την απόδοση δικαιοσύνης. Το χρειάζεται η ψυχούλα του Χρήστου, το έχουν ανάγκη οι γονείς του και οι αγαπημένοι του, το οφείλουμε για την ασφάλεια των σημερινών και μελλοντικών εργαζομένων.
* Ο Χρήστος Μέγας είναι δημοσιογράφος, γραμματέας του Τομέα Εργασίας του ΚΙΝΑΛ και υποψήφιος βουλευτής Άρτας του κόμματος στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019