Της Παναγιωτούλας

Πήρεν ο Μάης δώδεκα κι ο Απρίλης δέκα πέντε./ Βγήκαν οι βλάχοι στα βουνά, βγήκαν κι οι βλαχοπούλες./ Βγήκαν τα λάια πρόβατα με τα λαμπρά κουδούνια./ Της Παναγιούλας η κοπή δε φάνηκε να έρθει./ Βόσκουν στους κάμπους έρημα δίχως κάναν αφέντη./ Παναγιωτούλα τα ’κουσε. Τραγούδι ελεύθερου ρυθμού που τραγουδιέται σε παρέες. Αναφέρεται στις συνήθειες των τσελιγκάδων με τις εποχικές μετακινήσεις των κοπαδιών τους από τα χειμαδιά στα βουνά τους μήνες της άνοιξης.