(Άρτα, 1890 – Λωζάννη, 1954). Ο Γεώργιος Βεντήρης γεννήθηκε στην Άρτα το 1890 από γονείς με καταγωγή από την Λακωνία. Πότε ακριβώς έφυγε για την Καλαμάτα δεν γνωρίζουμε. Ίσως το 1892; Πριν γεννηθεί ο αδερφός του Κωνσταντίνος; Οι πηγές αντιφάσκουν λίγο.
Ο Βεντήρης ήταν δημοσιογράφος, ιστορικός, πολιτικός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου*, του Νικολάου Πλαστήρα* και, κατά τη δύση της ζωής του, του βασιλιά Παύλου*. Σπούδασε νομικά.
Η δημοσιογραφική του σταδιοδρομία άρχισε με την εφημερίδα «Θάρρος των Καλαμών», που υποστήριξε το Κίνημα στο Γουδί και τον ερχομό του Βενιζέλου. Κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων και τη μετέπειτα εποχή, έχοντας με-τακομίσει στην Αθήνα, διηύθυνε διάφορες άλλες εφημερίδες της φιλελεύθερης παράταξης, όπως: Τη «Νέα Ελλάς», «Πατ-ρίς», «Νέα Ημέρα Τεργέστης», «Ελεύθερον Βήμα». Από την εποχή μάλιστα που ανέλαβε διευθυντής της «Πατρίδος» υπήρξε έμπιστος φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Μετά το θάνατο του τε-λευταίου το 1936, συνδέθηκε φιλικά με τον Νικόλαο Πλαστήρα.
Κατά το λεγόμενο Κίνημα Παγκάλου 25ης Ιουνίου 1925, ο Γεώργιος Βεντήρης υπέστη άγριο διωγμό μαζί με άλ-λους δημοκρατικούς πολιτικούς. Την περίοδο 1927 έως 1931 ασχολήθηκε με τη συγγραφή δίτομης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας, με τίτλο «Η Ελλάς του 1910-1920» (1931, 1970), που αποτελεί αξιόλογη συμβολή στη νεότερη ιστορία της χώρας και με την οποία επιχείρησε να ερμηνεύσει τον Εθνικό Διχασμό.
Το 1946 ο Βεντήρης συμμετείχε στην ελληνική αντιπροσωπεία στη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Διάσκεψη της Ειρήνης.
Επί βασιλείας Παύλου του Α΄ διετέλεσε διευθυντής της γενικής γραμματείας του πολιτικού Οίκου του Βασιλέως, επειδή πίστευε πως θα βοηθούσε στην άρση του εθνικού διχασμού, απογοητεύοντας όμως τους παλαιούς φίλους του. Πέθανε το 1954 στη Λωζάνη της Ελβετίας, σε ηλικία 64 ετών.
Στο αρχείο Βενιζέλου και Πλαστήρα θα δούμε τις στενές σχέσεις που είχε με αυτούς τους δύο άντρες.
Πηγές: ΑΠΘ, Βεντήτης. Βικιπαίδεια Ε.Ε.Α., Βεντήρης. Αρχείο Ελευθερίου Βενιζέλου. Αρχείο Νικολάου Πλαστήρα. Ιστορικά αρχεία Μπενάκη.