Στον γειτονικό νομό Αιτωλοακαρνανίας το στρατόπεδο 2/39 ΣΕ Μεσολογγίου ανέστειλε τη λειτουργία του από το 2018 έως το 2023. Για πέντε ολόκληρα χρόνια υπήρχε η αβεβαιότητα αν θα ξανανοίξει.
Όμως η κοινοβουλευτική ηγεσία του νομού δεν έμεινε απαθής. Διεκδίκησε, πίεσε, απαίτησε. Και τελικά, η προσπάθεια απέδωσε. Η επαναλειτουργία του στρατοπέδου έγινε πραγματικότητα, με δαπάνη ύψους 1.000.000 ευρώ.
Αντίθετα, στην Άρτα, το στρατόπεδο «Βερσή» ποτέ δεν ανέστειλε τη λειτουργία του. Δεν θα απαιτούνταν κανένα πρόσθετο κονδύλι για να συνεχίσει τη λειτουργία του ως Κέντρο Νεοσύλλεκτων. Και όμως, οδηγηθήκαμε στο οριστικό κλείσιμό του.
Η ερώτηση είναι μια: Ποιες ενέργειες/εναλλακτικές προτάσεις έκανε η κοινοβουλευτική μας εκπροσώπηση ώστε να αποφευχθεί αυτό το αποτέλεσμα; Η απάντηση είναι πάλι μια: ΚΑΜΙΑ.
Κάποιοι χαρακτηρίζουν την κριτική αυτή ως «μιζέρια» και «τοξικότητα». Μιζέρια είναι να χάνεις δομές και υποδομές. Τοξικότητα είναι η αδιαφορία και η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης.
Η κριτική όταν ασκείται με επιχειρήματα και καλή πίστη δεν είναι μιζέρια, είναι το μοναδικό εργαλείο που μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα για τον τόπο μας.
* Ο Ντίνος Παπαδημητρίου είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, MSc