«Η κυβέρνηση, με πρόσχημα τη “μεταρρύθμιση” των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρ-ευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ), προωθεί ένα βαθιά αντιδημοκρατικό σχέδιο συγκεντρωτισμού και εμπορευματοποίησης του νερού», αναφέρει σε ανακοίνωση Τύπου η Γραμματεία Δημοτικής Οργάνωσης Άρτας του κόμματος «Κίνημα Δημοκρατίας».
Προσθέτει: «Με τη σχεδιαζόμενη συγχώνευση των 125 υφιστάμενων ΔΕΥΑ σε 15 έως 30 υπερδομές («Μει.ΔΕΥΑ»), με διοίκηση από μάνατζερ και λειτουργία με ιδιωτικο – οικονομικά κριτήρια, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την παραχώρηση του νερού σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Πρόκειται για μια κυνική επίθεση στους πολίτες που θα χάσουν κάθε δυνατότητα άμεσης πίεσης και ελέγχου στις τοπικές τους ΔΕΥΑ. Στους εργαζόμενους που κινδυνεύουν με εφεδρεία, μετακινήσεις ή απολύσεις, στο όνομα της «εξορθολογισμένης λειτουργίας». Στο ίδιο το νερό που μετατρέπεται από ανθρώπινο δικαίωμα σε προϊόν, με τιμολόγηση, διαχείριση και προτεραιότητες κέρδους, όχι κοινωνικής ανάγκης.
Το νερό είναι δημόσιο αγαθό – όχι πεδίο κερδοσκοπίας. Δεν υπάρχει ούτε μία σοβαρή κοινωνική ή επιστημονική μελέτη που να αποδεικνύει πως η εμπορική διαχείριση του νερού βελτιώνει την πρόσβαση, τη διαφάνεια ή την ποιότητα των υπηρεσιών. Αντίθετα, όπου ιδιώτες μπήκαν στο νερό, οι τιμές αυξήθηκαν, οι βλάβες πολλαπλασιάστηκαν και ο κοινωνικός έλεγχος εξαφανίστηκε.
Η προσπάθεια συγκέντρωσης των ΔΕΥΑ είναι προπομπός ιδιωτικοποίησης. Οι υπερδομές-μαμούθ που σχεδιάζονται δεν απαντούν στα πραγματικά προβλήματα των ΔΕΥΑ, ήτοι: Χρόνια υποστελέχωση. Ανεπαρκή χρηματοδότηση υποδομών. Απουσία εθνικής στρατηγικής για το νερό. Αντί για επενδύσεις, διαφάνεια και τοπική δημοκρατία, η κυβέρνηση προκρίνει ένα γραφειοκρατικό τέρας συγκεντρωτισμού, που θα ελέγχεται από «μάνατζερ» και όχι από τις τοπικές κοινωνίες.
Στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών. Λέμε όχι στις υποχρεωτικές συγχωνεύσεις των ΔΕΥΑ. Απαιτούμε δημόσια χρηματοδότηση και στελέχωση με σταθερές σχέσεις εργασίας. Υπερασπιζόμαστε το νερό ως κοινωνικό αγαθό, εκτός λογικής κέρδους και ΣΔΙΤ. Υποστηρίζουμε τη θεσμική κατοχύρωση του κοινωνικού ελέγχου, με συμμετοχή Δήμων, εργαζομένων και καταναλωτών. Το νερό δεν ανήκει ούτε στο κράτος, ούτε στην αγορά. Ανήκει στην κοινωνία. Και η κοινωνία θα το υπερασπιστεί».
