Με τον ερευνητή και μελετητή των πέτρινων γεφυριών Σπύρο Μαντά όταν το Σάββατο 18 Οκτωβρίου ήρθε στην Άρτα και μίλησε στην εκδήλωση στην αίθουσα του Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ» για την πρωτοβουλία να δημιουργηθεί στην πόλη μας Μουσείο του Γεφυριού, είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε σε μια προσπάθεια περαιτέρω ενίσχυσης της γνωριμίας, μέσω και της δια ζώσης, πέραν δηλαδή της τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαμε έως τώρα.
Στην κουβέντα μας για τα πέτρινα γεφύρια και πιο συγκεκριμένα για το θρυλικό Γεφύρι της Άρτας γυρίσαμε τον χρόνο πίσω, εκεί όπου στα 1983 είχε διαπιστωθεί αλλοίωση των ξύλινων βάθρων με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει με κατάρρευση. Τότε ήταν που μόλις η είδηση έφτασε στην αείμνηστη υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη κίνησε γη και ουρανό για να εξευρεθεί το απαιτούμενο κονδύλιο για την σωτηρία του. «Θα διατεθεί όποιο ποσό απαιτηθεί» είχε δηλώσει και πράγματι αυτό έγινε.
Όχι μόνο εξασφαλίστηκε το ποσό αλλά άρχισαν αμέσως και οι εργασίες. Όμως, σύμφωνα με τα όσα μάς ανέφερε ο Σπύρος Μαντάς, χάθηκε τότε μια μεγάλη ευκαιρία για να μάθουμε πότε ακριβώς ξεκίνησε η θεμελίωση του Γεφυριού. «Και πώς θα γίνονταν αυτό» ρωτήσαμε. Ως βαθύτατος γνώστης και αυτού του αντικειμένου, απάντησε: «Αυτό θα μπορούσε να γίνει με βυθομέτρηση στους πασσάλους της Γέφυρας».
Για την θεμελίωση και κατασκευή του εμβληματικού μνημείου, που συνάμα αποτελεί και «σήμα κατατεθέν» της Άρτας, το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει. Όλα κινούνται στο πλαίσιο των εικασιών χωρίς να είναι ξεκάθαρος ο προσδιορισμός του χρόνου. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό δεν μειώνει τον θρύλο που το περιβάλλει και την κατάταξή του στα πιο σημαντικά πέτρινα Γεφύρια του κόσμου.
Ας δει, ωστόσο, η επιστήμη αν τέτοια βυθομέτρηση μπορεί να γίνει και τώρα ώστε να λυθεί ο γρίφος. Ίσως η ίδρυση και λειτουργία του Μουσείου που προτείνεται να συμβάλλει κιόλας σ’ αυτό.
