Την άσχημη εικόνα που εμφανίζει η αυλή του 3ου νηπιαγωγείου Άρτας στην οποία φιλοξενείται και παιδική χαρά, παρουσίασε με ανάρτησή του στο διαδίκτυο ο συμπολίτης μας Πέτρος Στασινός, ο οποίος εμφανίζεται άκρως καυστικός για την αντιμετώπιση από πλευράς του Δήμου των παιδιών.
Αναφέρει: «Αυτή εδώ είναι η αυλή του 3ου νηπιαγωγείου Άρτας. Σ’ αυτή την αυλή, λοιπόν, έχει κατασκευαστεί ένας υποτιθέμενος χώρος που μοιάζει ή θέλει να μοιάζει με παιδική χαρά. Παιδική χαρά με ένα όργανο, σιδερένιο μάλιστα, που κατά τους ζεστούς μήνες μοιάζει με τηγάνι που καίγεται.
Στην “παιδική” χαρά έχει τοποθετηθεί ένα υλικό που οι ειδικοί ονομάζουν δά-πεδο ασφαλείας. Στα δάπεδα ασφαλείας, σε μορφή τετραγώνου, σύμφωνα με μια μικρή έρευνα που έκανα, τρία υλικά χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους, EPDM κόκκος (μονομερές αιθυλενίου – προπυλενίου – διενίου) με χρόνο ζωής 10 έως 15 χρόνια, SBR (Καουτσούκ Στυρενίου – Βουταδιενίου) 8 έως 12 χρόνια, PU (πολυουρεθάνης) 10 έως 20 χρόνια, ανάλογα με την ποιότητα της πολυουρεθάνης. Υπάρχουν βέβαια και σύνθετα δάπεδα ασφαλείας με τα τρία παραπάνω υλικά, με μέσο όρο ζωής τα 10 έως 15 χρ-όνια. Επίσης, ο μέσος όρος ζωής επηρεάζεται από τις ώρες σκίασης των δαπέδων. Μετά την παρέλευση των εν-δεδειγμένων χρόνων αντοχής, τα δά-πεδα ασφαλείας δεν μπαλώνονται, αλ-λά αλλάζονται.
Στο 3ο νηπιαγωγείο, λοιπόν, η αυλή κατασκευάστηκε και δόθηκε προς χρήση πριν από 13 χρόνια περίπου και μάλλον έφτασε ο χρόνος που το συνθετικό δάπεδο θα πρέπει να αντικατασταθεί με ένα νέο ίδιων υλικών ή να αλλαχθεί με κάποια άλλη κατασκευή ή άλλο υλικό, και όχι να μπαλωθεί!
Από πέρυσι εγώ προσωπικά, μια που υποτίθεται βρίσκομαι “κοντά” στη δη-μοτική αρχή, καθώς και άλλοι γονείς, αλλά ακόμα περισσότερο η διεύθυνση του σχολείου, εγγράφως αλλά και τηλεφωνικά, παρακαλούμε τις υπηρεσίες να δώσουν λύση στο πρόβλημά μας. Οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου επισκέφτηκαν δύο φορές το σχολείο, μια πέρυσι και μια φέτος. Πέρυσι αποφάνθηκαν ότι η αυλή βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και φέτος διαπίστωσαν ότι χρειάζεται μερικά μπαλώματα και θα είναι εντάξει, χωρίς βέβαια το δάπεδο από πέρυσι μέχρι φέτος να έχει αλλάξει μορφή, ίδιο ήταν, ίδιο εί-ναι, χάλια ήταν, χάλια είναι.
Εν τω μεταξύ καθημερινά έχουμε τραυματισμούς παιδιών, μια που μιλάμε σχεδόν για μωρά παιδιά, ηλικίας από 4 έως 5 ετών. Ευτυχώς οι τραυματισμοί δεν ήταν ποτέ σοβαροί, λόγω του ότι η τύχη βοήθησε να μην συμβεί το αντίθετο. Προχθεσινό παράδειγμα ο τραυματισμός του παιδιού του γονέα Ntinos Panagiotou.
Κύριοι, εάν νομίζετε ότι εσείς μπορείτε να παίζετε με την σωματική ακεραιότητα των παιδιών μας πλανάσθε πλάνην οικτράν. Λέτε ότι η αλλαγή του δα-πέδου ασφαλείας είναι κοστοβόρα και δεν υπάρχουν πόροι για τέτοιου είδους επεμβάσεις/παρεμβάσεις.
Μπορεί, μου είπε κάποιος μηχανικός του Δήμου, αυτό το δάπεδο να κοστίζει και 5.000 ευρώ, ίσως και παραπάνω. Έ, λοιπόν, αφού η σωματική ακεραιότητα 50 παιδιών που βρίσκονται στο 3ο νηπιαγωγείο αυτή τη στιγμή κοστολογείται κάτω από 5.000 ευρώ ή 10.000 ευρώ ή 20.000 ευρώ, τότε να κόψετε μερικές απευθείας αναθέσεις που δίνετε αφειδώς και ασυστόλως προς πάσα κατεύθυνση και δώστε άμεσα λύση στο τόσο σοβαρό πρόβλημα.
Φτάνει πια, απαγκιστρωθείτε από τις τεχνικές υπηρεσίες που σάς κάνουν κουμάντο και σάς υποδεικνύουν πού και πότε θα δίνονται χρήματα, απαγκιστρωθείτε από μικροπολιτικές αγκυλώσεις και δώστε λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Ο κό-σμος σάς επέλεξε και σάς εξέλεξε να βρίσκεστε σ’ αυτή τη θέση όχι γιατί είσαστε όμορφοι και ντελικάτοι, αλλά για να είσαστε καλύτεροι από τους προηγούμενους*, πράγμα που δεν διαβλέπω, δυστυχώς!
*Έχω βαρεθεί να ακούω την έκφραση “εσείς”, οι “προηγούμενοι”… Ποιοι προηγούμενοι, η επόμενη μισή δημοτική αρχή και βάλε, είναι οι προηγούμενοι…».
Σημείωση: Το θέμα αντλήθηκε από το Facebook του Πέτρου Γ. Στασινού
