Διάβασα στον Αθηναϊκό Τύπο τις εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Τη μεγαλύτερη αξία έχουν οι αλλαγές στους συντελεστές φορολογίας εισοδήματος που είναι και η σημαντικότερη πηγή εσόδων του κράτους. Από τη μελέτη των αλλαγών προκύπτει ότι δεν έγιναν με γνώμονα τις ανάγκες των πολιτών ανάλογα με τα εισοδήματα που δηλώνουν. Θα συμφωνήσω με κάποιους δημοσιογράφους, οι οποίοι αποκάλεσαν τα μέτρα «ψηφοθηρικά». Από την πλευρά μου θα τα αποκαλούσα μονόπλευρα.
Διατυμπανίζει η κυβέρνηση ότι ενδιαφέρεται για τα χαμηλά εισοδηματικά νοικοκυριά. Ψέμα. Και απόδειξη περί αυτού αποτελεί ότι στην εισοδηματική τάξη των 0 έως 10.000 ευρώ το χρόνο διατηρεί τον ίδιο συντελεστή 9% για 0, 1, 2 και 3 τέκνα, ενώ μηδενίζει το συντελεστή όταν υπάρχουν τέσσερα παιδιά. Δεν μας είπε όμως ο κ. Μητσοτάκης πόσες οικογένειες της εισοδηματικής αυτής τάξης έχουν τέσσερα παιδιά!
Η αδικία υπάρχει στην επόμενη εισοδηματική τάξη που δηλώνει εισοδήματα από 10.001 έως 20.000 ευρώ. Αν μια οικογένεια της τάξης αυτής έχει τέσσερα παιδιά, ο συντελεστής είναι μηδενικός σαν εκείνο της «φτωχής» εισοδηματικής τάξης. Γιατί αυτή η εύνοια στην εισοδηματική τάξη των 10.000 έως 20.000 ευρώ το χρόνο; Τα τέσσερα παιδιά της τάξης των 10.000 ευρώ δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες με τα τέσσερα παιδιά της τάξης των 20.000 ευρώ;
Η ίδια αδικία μεταξύ των δυο εισοδηματικών τάξεων επαναλαμβάνεται στην περίπτωση που έχουν από τρία παιδιά. Στην περίπτωση αυτή έχουμε τον ίδιο συντελεστή 9! Λες και οι οικογένειες που έχουν τρία παιδιά και εισόδημα 10.000 ευρώ έχουν την ίδια οικονομική άνεση να τα μεγαλώσουν με τις οικογένειες που έχουν τρία παιδιά και 20.000 ευρώ το χρόνο!
Θα σας πω γιατί συμβαίνει αυτό. Οι κρατούντες που έχουν στα χέρια τους την κρατική μηχανή ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ τον αριθμό των τρίτεκνων και τετράτεκνων οικογενειών με 10.000 και 20.000 ευρώ και ευνοούν αυτούς των 10.000 έως 20.000 ευρώ διότι προφανώς είναι πολυπληθέστεροι (ψήφοι γαρ). Θα αντιληφθούν την αδικία αυτή οι ανήκοντες στη χαμηλή εισοδηματική τάξη; ΄Η θα ψηφίσουν πάλι αυτόν που τους έγραψε κανονικά; Ας το σκεφτούν…
Αδικία και εύνοια συναντούμε και σε κοινωνικές τάξεις με υψηλά εισοδήματα. Έτσι αυτοί που δηλώνουν 30.000 έως 40.000 ευρώ έχουν μείωση συντελεστή 2% (από 36% σε 34% ανεξαρτήτως αριθμού τέκ-νων), ενώ αυτοί που δηλώνουν 40.000 έως 60.000 ευρώ έχουν μείωση συντελεστή 5% (από 44% σε 39% ανεξαρτήτως αριθμού τέκνων). Στην τελευταία αυτή εισοδηματική τάξη υπάρχει και μια πονηριά που πρέπει να αποκαλύψω. Ενώ σ’ όλες τις προηγούμενες εισοδηματικές τάξεις το εισόδημα κλιμακώνεται ανά 10.000 ευρώ (0 έως 10.000, 10.000 έως 20.000, 20.000 έως 30.000, 30.000 έως 40.000), στην πέμπτη η διαφορά αυξάνεται σε 20.000 ευρώ (40.000 έως 60.000). Είναι μια σκανδαλώδη εύνοια στους μεγαλοεισοδηματίες, οι οποίοι χωρίς ιδιαίτερο λόγο θα πληρώσουν λιγότερα κατά 5%! Και όχι μόνο αυτοί που έχουν εισοδήματα 50.000 ευρώ, αλλά και εκείνοι που έχουν 60.000!
Από 60.000 ευρώ και πάνω ο συντελεστής παραμένει ίδιος στο 44% ανεξαρτήτως αριθμού τέκνων. Αναγνωρίζω ότι ο μηδενικός συντελεστής για εισοδήματα νέων έως 25 ετών από 0 έως 20.000 ευρώ αποτελεί σημαντική τομή, την οποία θα χειροκροτούσα αν ο κ. Μητσοτάκης μάς έλεγε τον αριθμό των νέων έως 25 ετών που δηλώνουν εισοδήματα από την εργασία τους (;) φυσικά και όχι από μισθώματα ή άλλες πηγές! Γνωρίζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες πόσοι είναι αυτοί οι νέοι. Να βγουν και να μας δώσουν νούμερα. Το ίδιο ισχύει και για τους νέους 26 έως 30 ετών όπου ο συντελεστής από 10.000 έως 20.000 ευρώ ανέρχεται σε 9%.
Ο νέος συντελεστής 25% (από 35%) για μισθώματα από 12.000 έως 24.000 ευρώ το χρόνο δεν θα ευνοήσει τους εκμισθωτές που υπάγονται στην κατηγορία αυτή, γιατί είναι αναποτελεσματικός. Τομή θα αποτελούσε η επέκταση του ποσού στις 24.000 ευρώ το χρόνο με τον χαμηλό συντελεστή 15%.
Πολλοί εκμισθωτές θα δήλωναν το πραγματικό μίσθωμα. Αντίθετα, όλοι κρύβονται, εφόσον μπορούν, στο 15% δηλαδή δηλώνουν μισθώματα μέχρι 12.000 ευρώ με τη γνωστή μέθοδο της είσπραξης της διαφοράς στο χέρι ενόψει της μεγάλης στενότητας που υπάρχει σήμερα στη μίσθωση κατοικιών, ένεκα της οποίας οι μισθωτές υποχωρούν αναγκαστικά σε μεθοδεύσεις χωρίς να μπορεί μια δεξιά κυβέρνηση που ευαγγελίζεται την ελεύθερη οικονομία να λάβει σοσιαλιστικά μέτρα κάποιας μορφής «ενοικιοστασίου».
Η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις είναι πέρα για πέρα ψηφοθηρικό μέτρο εφόσον κλιμακώνεται μεταξύ 2026 και 2027 (ποιος ζει ποιος πεθαίνει) που είναι κανονικά έτος εκλογών! Μακάρι να ζήσουν οι συνταξιούχοι να τη δουν! Το ίδιο ισχύει και για τον ΕΝΦΙΑ πρώτων κατοικιών σε χωριά μέχρι 1.500 κατοίκους, ο οποίος μειώνεται στο μισό το 2026 και καταργείται το 2027!
Με τη μεγάλη αστυφιλία που υπάρχει στη χώρα μας η ανωτέρω εξαγγελία έγινε για λόγους εντυπώσεων (να έχουν τα παπαγαλάκια της ΝΔ να λένε) αφού χωριά μέχρι 1.500 κατοίκους είναι ελάχιστα. Και φυσικά το κόστος από τη ρύθμιση αυτή είναι μηδαμινό. Βέβαια τα όποια οφέλη από τις φορολογικές αλλαγές θα έρθουν το 2026 και 2027, έτος εκλογών.
Κλείνοντας να πω ότι διατυμπανίστηκε από την κυβέρνηση το «μεγάλο» πρωτογενές πλεόνασμα του 2024 και ότι αυτό θα μοιραστεί στους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη. Ψέμα. Μόνο το 31,1% του υπερπλεονάσματος δόθηκε για μέτρα κοινωνικής στήριξης, ενώ το 68,9% θα διατεθεί για το χρέος και εξοπλισμούς. Και δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τα πλεονάσματα αυτά δεν προέρχονται από την πραγματική οικονομία αλλά είναι αποτέλεσμα της φορολόγησης (έμμεσοι φόροι) της ύπ-αρξης υπερβολικού ΦΠΑ και ειδικού φό-ρου στα καύσιμα (προτρέπω τους οδηγούς ΙΧ αυτοκινήτων να ζητήσουν απόδειξη από τα πρατήρια υγρών καυσίμων για να διαπιστώσουν πόση είναι η αξία των καυσίμων και πόση των ειδικών φόρων).

*Ο Γιώργος Χαλκιάς είναι επίτιμος δικηγόρος