Η υπόθεση των αποσπάσεων αστυνομικών από την περιφέρεια σε Αττική και Θεσσαλονίκη ύστερα από διαταγή του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με υπουργό τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, δεν είναι να την περνά κανείς με ψιλά γράμματα και κυρίως να αλληθωρίζει.
ΕΙΝΑΙ πάρα πολύ σοβαρή και πέραν των άλλων αποκαλύπτει την απαξίωση της πολιτικής ηγεσίας προς τον αστυνομικό, τον οποίο με τέτοιες αποφάσεις μετατρέπει σε άβουλο όργανο και «παιγνιδάκι» στα χέρια της.
ΠΙΣΩ από τη στολή, την οποιαδήποτε στολή, υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν οικογένειες, υπάρχουν παιδιά, των οποίων όταν ανατρέπεται η κανονικότητα της ζωής επέρχεται ο αποσυντονισμός που γεννά κινδύνους, φόβους και ανασφάλειες.
ΚΑΝΕΙΣ από μάς δεν θάθελε να περάσει αυτό που βιώνει μεγάλος αριθμός αστυνομικών, που χωρίς τη θέλησή τους είναι σήμερα ξεσπιτωμένοι, μακριά από τις οικογένειές τους, αναγκασμένοι χωρίς καμία αντίρρηση να υπακούσουν στη διαταγή για απόσπαση σε Αττική και Θεσσαλονίκη.
ΚΑΙ μιλάμε για απόσπαση για τρεις μήνες, σε μια περίοδο μάλιστα που για πολλούς εξ αυτών μπορεί να συμπίπτει με τις πανελλήνιες εξετάσεις των παιδιών τους για την είσοδο στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, κατά την οποία η στήριξη και των δύο γονέων είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ούτε καν αυτό, πέραν των άλλων, έλαβε υπόψη του το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προκειμένου να ενισχύσει την αστυνομική δύναμη πυρός στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ επανήλθε με αβάστακτη ελαφρότητα και μπόλικη δόση κυνισμού το δόγμα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
ΚΙ αν αυτή είναι η μια πλευρά που υποδηλώνει την ασέβεια προς κάθε ανθρώπινη ζωή που την μετατρέπει σε λάστιχο και την τεντώνει κατά πως βούλεται η ανώτερη ηγεσία, υπάρχει και η άλλη που αποκαλύπτει την αντίληψη για αντιμετώπιση της Ελληνικής περιφέρειας.
ΕΝΙΣΧΥΣΗ και ενδυνάμωση της ασφάλειας στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα σημαίνει αυτόματα αποδυνάμωση των Αστυνομικών Διευθύνσεων της περιφέρειας, αφού για να επιτύχεις το πρώτο αντλείς προσωπικό από τις δεύτερες.
ΜΕ σκοπό να συστήσει την αχρείαστη – κατά τη γνώμη μας – πανεπιστημιακή αστυνομία η κυβέρνηση δεν χρειάστηκε να σκεφτεί πολύ τόσο τις προσλήψεις όσο και το κόστος.
ΕΦΟΣΟΝ γνωρίζει τα κενά που υπάρχουν, επειδή εμφανίζεται αρκούντως γαλαντόμα σε ενισχύσεις ένθεν κακείθεν και επειδή επαίρεται τα μάλα για τις οικονομικές της επιδόσεις, γιατί να προβληματίζεται τόσο πολύ περί των προσλήψεων για κάλυψη των κενών στην ΕΛΑΣ, τη στιγμή μάλιστα που το έργο της έχει καταστεί δυσκολότερο εξαιτίας της αύξησης της εγκληματικότητας;
Η εγκληματικότητα, ωστόσο, δεν αυξήθηκε μόνο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η ίδια εικόνα παρατηρείται πλέον παντού και το αίτημα για μεγαλύτερη αστυνόμευση δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτές τις δύο πόλεις αλλά διατυπώνεται σ’ όλη την επικράτεια.
ΟΠΩΣ, επίσης, το αρμόδιο υπουργείο θα πρέπει να γνωρίζει ότι το αίτημα δεν προέρχεται μόνο από τις τοπικές κοινωνίες, προέρχεται από τις Ενώσεις Αστυνομικών Υπαλλήλων, οι οποίες, ιδιαίτερα μετά τις κατά διαταγήν μετατάξεις, βρίσκονται στα… κάγκελα.
ΤΟ είδαμε στα Ιωάννινα κατά την επίσκεψη του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Ιωάννη Νικολακόπουλου και πολύ περισσότερο βεβαίως την περασμένη Παρασκευή στο Σύνταγμα.
ΤΟ ξέρουμε… θαμπώνει το 41%, η λάμψη όμως δεν μπορεί να διαρκεί για πάντα…