Αφού η Φρειδερίκη δεν μπόρεσε να πετύχει τον «επαναπατρισμό» των ελληνοπαίδων με τη βοήθεια του Μάρσαλ από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, τον εγκατέλειψε διακριτικά. Άλλωστε, ο στρατηγός είχε σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν κατάφερε να κάνει ένα ταξίδι στην Ελλάδα για να συναντήσει, ίσως για τελευταία φορά, την Ελληνίδα βασίλισσα.
Το Φθινόπωρο του 1953 ο Αϊζενχάουερ προσκάλεσε το βασιλικό ζεύγος στην Αμερική και η Φρειδερίκη το ανακοίνωσε αυτό περιχαρής στον Μάρσαλ, τον οποίο κάλεσε προκειμένου να είναι ο ανεπίσημος καβαλιέρος της. Αυτός πέταξε από τη χαρά του και δεν έβλεπε την ώρα της συνάντησης, πλην όμως όταν ήλθε στο σπίτι του η επίσημη πρόσκληση τον βρήκε σοβαρά άρρωστο και πολύ στενοχωρημένο που δεν θα δει την καλή του, όπως γράφει ο βιογράφος του Μόσλεϋ.
Η κατάσταση της υγείας του στρατηγού χειροτέρευε και ο Αϊζενχάουερ έστειλε ειδικό αεροπλάνο για να τον μεταφέρει στο νοσοκο- μείο Ουώλτερ Ρήντ και στο προεδρικό δωμάτιο – σουΐτα. Εκεί πήγε αιφνιδιαστικά η Φρειδερίκη. Για εκείνη ήταν μια επίσκεψη αγγα- ρεία, ενώ για τον Μάρσαλ ό,τι καλύτερο μπορούσε να περιμένει στη ζωή του. Η συνάντησή τους διακόπηκε όταν η σύζυγος του Μάρσαλ Κάθρην έφθασε για την καθημερινή της επίσκεψη. Η Φρειδερίκη λέγοντας ότι πρέπει να επιστρέψει για να ακολουθήσει το πρόγραμμά της φίλησε τον κατακόκκινο Μάρσαλ στο μέτωπο και έφυγε γρήγορα.
Στα χρόνια που πέρασαν η αλληλογραφία και η αλληλοενημέρωση συνεχίζονταν κανονικά όταν ξαφνικά το 1956 η Φρειδερίκη προτείνει στο Μάρσαλ να πάει στην Αμερική και να τον δει ανεπίσημα. Ο στρατηγός λαχταράει να την ξαναδεί αλλά βλέπει ότι αυτό πρακτικά είναι αδύνατο. Τελικά ο Μάρσαλ δεν την ξαναείδε παρά το γεγονός ότι η Φρειδερίκη πήγε άλλες δύο φορές στην Αμερική το 1956 και το 1958. Πάντως ο Αΐζενχάουερ δεν την γούσταρε και όταν είχε έρθει στην Αθήνα τον Μάρτιο του 1952 ως ανώτατος Διοικητής του ΝΑΤΟ είχε πει ότι «αναμειγνύονταν υπερβολικά στις ίντριγκες» και ότι ο Παύλος που ήταν «ένας καλός άνθρωπος» βρισκόταν «υπό τον απόλυτο έλεγχο της γυναίκας του». Όπως έγραφε στο ημερολόγιό του ο Σουλτσμπέργκερ, ο Αϊζενχάουερ «πίστευε ότι η βασίλισσα δολοπλοκούσε υπερβολικά».
Στο ταξίδι που έκανε το 1958 στην Αμερική χωρίς τον Παύλο αλλά με τα παιδιά της Κωνσταντίνο και Σοφία, η Φρειδερίκη ξεσάλωσε. Γύρισε στα διάφορα κέντρα ερευνών, όπως το Κανάβεραλ και παρακολούθησε διαλέξεις, ενώ κατάφερε να ξεμοναχιάσει τους δύο ισχυρούς άντρες της χώρας, δηλαδή τον Αϊζενχάουερ και τον αρχηγό της CIA Άλλεν Ντάλλες, αδελφό του τότε υπουργού Εξωτερικών Φόστερ Ντάλλες.
Η γνωριμία της Φρειδερίκης με τον Άλλεν Ντάλλες αρχίζει το 1956 και είναι ιδιαίτερα θε-ρμή. Η Ελληνίδα βασίλισσα που έχει κρυφό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας επιδιώκει με την γνωριμία αυτή να έχει τις ισχυρές πλάτες του Αμερικανού για την πραγματοποίηση των σχεδίων της! Πρωτοσυναντήθηκαν όταν ο Άλλεν Ντάλλες είχε κάνει μια περιοδεία το 1956 στους «σταθμούς» της CIA σε Λονδίνο, Παρίσι, Φρανκφούρτη, Ρώμη, Αθήνα και Κωνσταντινούπολη. Τον υποδέχτηκε με τον αγαπημένο της τότε Κωνσταντίνο Καραμανλή και φαίνεται ότι έγινε ό,τι και με τον Μάρσαλ, δηλαδή τον γούσταρε και την γούσταρε.
Το πιθανότερο είναι ότι η Φρειδερίκη είχε αποκτήσει με τους Αμερικανούς πράκτορες μια οικειότητα νωρίτερα, όταν με τον Παύλο και τον σταθμάρχη της CIA τότε στην Αθήνα Άλφρεντ Άλμερ είχαν πετύχει να προωθήσουν αντισυνταγματικά στην πρωθυπουργία τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον Οκτώβριο του 1955 με το θάνατο του Παπάγου (4 Οκτωβρίου 1955) όπως έχω αναφερθεί εκτενώς με άρθρο μου στον «Τ» στις 6 Σεπτεμβρίου 2023 όπου έδωσα στη δημοσιότητα το αποδεσμευθέν από την CIA έγγραφο του Διοικητή της, Άλλεν Ντάλλες, προς τον αδελφό του υπουργό Εξωτερικών Φόστερ Ντάλλες.
Ο Λώρενς Στέρν της Ουάσιγκτον Πόστ θα γράψει ότι «η βασιλική οικογένεια ήταν σημαντικός πελάτης της Αμερικανικής CIA: Η βασίλισσα Φρειδερίκη και ο βασιλιάς Παύλος και κατόπιν ο διάδοχος και βασιλιάς Κωνσταντίνος, διατηρούσαν εγκάρδιες σχέσεις με ανώτερους αξιωματούχους της CIA»! Ο Άλλεν Ντάλλες γνώριζε για την Φρειδερίκη αρκετά για τη σχέση της με τον Μάρσαλ και την αλληλογραφία τους, αφού αυτός την διεκπεραίωνε. Αλλά και από τον «σταθμάρχη» του στην Αθήνα Άλφρεντ Άλμερ γνώριζε ότι «το σημαντικότερο κέντρο εξουσίας στην Ελλάδα ήταν η Γερμανικής καταγωγής βασίλισσα Φρειδερίκη, εύκολα χειραγωγήσιμη και μητέρα του μελλοντικού βασιλιά Κωνσταντίνου»! Μάλιστα σε μια έκθεση της CIA των Μπρούς και Λόβετ αναφέρεται ότι η Αθήνα είναι «η πρωτεύουσα όπου ο σταθμάρχης της CIA είχε μεγαλύτερη εξουσία από τον πρεσβευτή»!
Ο βιογράφος του Άλλεν Ντάλλες, Πέτερ Γκρός, στο βιβλίο του «GENTLEMAN SPY» που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 1994, λέει ότι Ντάλλες και Φρειδερίκη γνωρίστηκαν το 1956 και είχαν την ευκαιρία να τα πούν πιο άνετα σε μια Σαββατοκυριακάτικη κρουαζιέρα με τη θαλαμηγό του Νιάρχου! Κατά τον βιογράφο η Φρειδερίκη ανήκε στο είδος των ζωηρών και έξυπνων γυναικών που γοήτευαν πάντοτε τον Άλλεν, ενώ η βασίλισσα βρήκε τον ελκυστικό ισχυρό άντρα που άξιζε την βασιλική προσοχή. «Η φιλία τους υπήρξε άμεση και αν χρειαζόταν εχέμυθη».
Όσον αφορά τώρα στην επίσκεψη της Φρειδερίκης στο γραφείο του Άλλεν Ντάλλες όταν πήγε το 1958 στην Αμερική, ο βιογράφος Γκρός λέει ότι η βασίλισσα «πρόσφερε στον Άλλεν μία στιγμή χαλάρωσης από την πίεση που ασκούσαν πάνω του οι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση».
Για τη συνάντηση αυτή η Φρειδερίκη λέει «Με πήγαν από μία υπόγεια δίοδο σε ένα κτήριο και από κει στο γραφείο του. Κουβεντιάσαμε λίγη ώρα και μετά σηκώθηκα να φύγω. Εκείνος άνοιξε μια πόρτα, με άφησε να περάσω και μετά η πόρτα έκλεισε πίσω μας. Μα δεν είναι αυτός ο δρόμος απ’ όπου ήρθα του είπα. Πού είμαστε; Δεν ξέρω ήταν η εκπληκτική απάντησή του. Επρόκειτο για μια μικρή δίοδο που κατέληγε σε μια σκάλα αλλά η πόρτα από την πλευρά μας δεν είχε πόμολο και έτσι δεν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω στο γραφείο του».
Ο βιογράφος του Ντάλλες Γκρός αναφέρει ότι «Ο αξιωματούχος της CIA που ήταν υπεύθυνος για τις σχέσεις με την Ελλάδα, συνόδευσε τη βασίλισσα στο γραφείο του Άλλεν και τους άφησε μόνους. Ύστερα από 45 λεπτά, κοίταξε στο γραφείο. Το γραφείο ήταν άδειο. Άκουσε έναν υπόκωφο θόρυβο πίσω από την κλειστή πόρτα του γειτονικού βοηθητικού δωματίου, το οποίο χρησιμοποιούσε ο Άλλεν για να αλλάζει για το δείπνο ή όταν τον έπιανε η ποδάγρα, ξάπλωνε να ξεκουράσει τα πόδια του. Με ακόμα μεγαλύτερη νευρικότητα ο αξιωματούχος χτύπησε και άνοιξε την πόρτα αυτού του δωματίου. Μέσα ο ΄Αλλεν και η Φρειδερίκη γελούσαν καταφανώς αμήχανοι. Η πόρτα, μάλλον, είχε κλείσει ερμητικά πίσω τους και δεν μπορούσαν να την ανοίξουν από μέσα. Οδηγώντας πίσω προς την Ελληνική πρεσβεία, ο συνοδός της CIA θυμάται τη βασίλισσα να μονολογεί «Μας αρέσει αυτός ο τύπος»!».
Εδώ ο καθένας μπορεί να αφήσει την φαντασία του ελεύθερα. Αυτά, λοιπόν, γίνονταν εκείνη την εποχή και στην Ελλάδα κάποιοι αγωνίζονταν για δημοκρατία, η οποία ήταν καθοδηγούμενη από την CIA με την συνεργασία κυρίως της Φρειδερίκης αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού παλατιού.
*Ο Γιώργος Χαλκιάς είναι
επίτιμος δικηγόρος
