ΟΛΑ ξεκινάνε από την αλήθεια. Αν δεν την πεις τότε ανοίγει το «κουτί της Πανδώρας» με τις εικασίες να δίνουν και να παίρνουν. Αυτό δηλαδή που γίνεται σήμερα με τη σήραγγα της Εγνατίας οδού «Μαλακάσι Α΄». Γιατί κλείνει; Έχει δίκιο μετά ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Τσίμαρης που δηλώνει «Ας μας πει επιτέλους κάποιος την αλήθεια»;
ΟΛΑ ξεκίνησαν από μια αναφορά του περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέξανδρου Καχριμάνη περί επικινδυνότητάς της. Επιχείρησε να το ανασκευάσει λέγοντας πως το είπε σε ιδιωτική συζήτηση, όμως ο κουρνιαχτός είχε ήδη ξεσηκωθεί. Και φυσικά δεν μαζεύτηκε.
ΜΕ τόσα που γίνονταν, συν την αναξιοπιστία των αρχών με την οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες τις πολιτικές διαχείρισης, ανησυχία δεν προκλήθηκε μόνο στην Ήπειρο αλλά σε όλη την Ελλάδα. Διότι από την Εγνατία περνά ένα σωρό κόσμος. Χωρίς να γνωρίζει ποιόν να πρωτοπιστέψει. Σπέρνουν ανέμους και θερίζουν θύελλες.
ΜΕΧΡΙ που το σημείο της σήραγγας επισκέφθηκε τις προάλλες ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών Νίκος Ταχιάος, ο οποίος ανακοίνωσε το κλείσιμό της, κι απ’ ότι καταλάβαμε περισσότερο για ψυχολογικούς λόγους. Γιατί πώς αλλιώς να ερμηνευτεί η δήλωσή του; Είπε: «Επιμένω ότι δεν υπάρχει κανείς προφανής λόγος που επιβάλλει τη διακοπή της κυκλοφορίας στη σήραγγα, ωστόσο αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες των πολιτών με ενσυναίσθηση, σοβαρότητα και τεχνοκρατική επάρκεια». Βγάλτε συμπέρασμα!
ΩΡΑΙΑ, γιατί δεν κάνει το ίδιο και με την οδική γέφυρα Άρτας; Για την οποία όποιον Αρτινό ρωτήσεις η απάντησή του θα είναι «ναι, ανησυχώ», γνωρίζοντας ότι κατασκευάστηκε το 1962 χωρίς έως τώρα να γίνει καμία συντήρηση.
Ο ίδιος ο πρόεδρος του τμήματος Άρτας ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) Ευάγγελος Χρηστάκης έχει πει ότι «πριν μερικά χρόνια υπήρξε μια ασαφής μελέτη, η οποία όμως δεν καθόριζε με ακρίβεια τις δυνατότητες αντοχής των υλικών». Μόνο αυτό έγινε και πέραν τούτου ουδέν. Εφόσον κατά τον κ. Ταχιάο «η αξιοπιστία της πολιτείας και η ασφάλεια των πολιτών αποτελούν αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα» για ποιό λόγο το υπουργείο του δεν ασχολείται σοβαρά;
Η οδική γέφυρα Άρτας αποτελεί την βασική είσοδο και έξοδο μιας ολόκληρης πόλης και τρέμει όλων μας το φυλλοκάρδι όταν την διερχόμαστε. «Αλα καρτ» επομένως η αντιμετώπιση των ανησυχιών; Αφού είναι έτσι ας βγει ο Αλ. Καχριμάνης… έστω και σε ιδιωτική συζήτηση, να αποφανθεί περί της επικινδυνότητας μπας και φιλοτιμηθεί το εν λόγω υπουργείο και ενδιαφερθεί. Τουλάχιστον στην περίπτωσή μας για όλα υπάρχουν αποδείξεις.
ΑΛΛΟ ένα παράδειγμα κι αυτό για το που μας έχουν γραμμένους! Για την σήραγγα «Μαλακάσι Α’» της Εγνατίας ξεσηκώθηκε το σύμπαν, ενώ για την οδική γέφυρα Άρτας, παρά τα συνεχή δημοσιεύματα και τα «sos» που εκπέμπονται, τσιμουδιά. Ακόμα και από τους εκπροσώπους του τοπικού δημόσιου βίου, οι οποίοι θα μπορούσαν κάλλιστα να εκμεταλλευτούν αυτόν τον ξεσηκωμό, θυμίζοντας πως η ζωή χιλιάδων ανθρώπων εδώ κρέμεται από μια κλωστή. Δεν το έκαναν, αγνοώντας τη λαϊκή ρήση που λέει ότι «στη βράση κολλάει το σίδερο».
ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΟΣ και καθ’ όλα σοβαρός συμπολίτης μας, εν τω μεταξύ, με αφορμή την «ιδιωτική συζήτηση» Αλ. Καχριμάνη για τα περί επικινδυνότητας της σήραγγας στην Εγνατία, αποδίδει την αναφορά του στη «βεντέτα» που έχει με την ΤΕΡΝΑ. Άλλωστε θα θυμόμαστε την κόντρα που είχε ξεσπάσει με αφορμή τη ΜΕΑ (Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων) Ηπείρου, στην οποία συνέπραξε με την Περιφέρεια για την λειτουργία της με την μορφή ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα).
Η κόντρα αυτή κορυφώθηκε το 2022 όταν η ΤΕΡΝΑ επικαλούμενη την απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου ζήτησε να της καταβληθούν 3,5 εκατ. ευρώ από την Περιφέρεια εις ότι αφορά τη λειτουργία της ΜΕΑ. Οι αντιδράσεις της Περιφέρειας ήταν έντονες. Φαίνεται, ωστόσο, ότι οδήγησαν στην κυβερνητική απόφαση για μεταβίβασή της στον ΦΟΔΣΑ (Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων). Την τροπολογία αυτή ο περιφερειάρχης Ηπείρου είχε χαρακτηρίσει «πραξικόπημα». Κάτι που μάλλον δεν συγχώρησε ποτέ.
ΦΤΑΣΑΜΕ στο σήμερα και η ίδια εταιρεία, δηλαδή η ΤΕΡΝΑ, γίνεται εργοδότρια της Εγνατίας οδού. Θέλησε όντως ο περιφερειάρχης να προχωρήσει ίσως σε αντιπερισπασμό επ’ αυτού, όπως υποθέτει ο συμπολίτης μας; Βλάχος είναι, ποιός ξέρει, τι έχει κατά νου! Το σίγουρο πάντως είναι ότι τίποτε δεν ξεχνά.
ΕΛΕΩ και ατμόσφαιρας των ημερών, ωστόσο, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στη βία που βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας και στη χώρα μας. «Γιατί» είναι η λέξη στην οποία επιχειρείται να δοθεί ερμηνεία. Κι επειδή το ερώτημα είναι παλιό κι επειδή η βία αντί να υποχωρεί προσλαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, μάλλον κατά τη γνώμη μας θα απαιτηθεί να γίνουν αναθεωρήσεις των έως τώρα διατυπωθεισών ερμηνειών.
ΤΟ βλέπουμε παντού, το βλέπουμε και στην περιοχή μας ότι ο ατομικισμός έχει εκτοπίσει σε μεγάλο βαθμό την συλλογική δράση. Μέσα σ’ αυτή εμείς εντάσσουμε και την πολιτική αντίστοιχη. Οι άνθρωποι σήμερα αποστασιοποιούνται από δαύτη και βασικοί υπεύθυνοι εν πολλοίς είναι εκφραστές της, οι οποίοι εμμέσως πλην σαφώς επιδιώκουν να εμφανίζονται ως σωτήρες παρακάμπτοντας κάθε προσπάθεια λαϊκής συμμετοχής. Πλην μόνο αυτής στην ώρα της κάλπης.
ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ σ’ αυτό το συμπέρασμα ύστερα και από τις συγκρίσεις παρελθόντων δεκαετιών. Κοιτάζοντας με προσοχή τα στατιστικά δεδομένα μετά τη μεταπολίτευση, διαπιστώνει εύκολα κανείς πως τα ποσοστά της βίας τουλάχιστον μέχρι το 2010 ήταν σαφώς πολύ χαμηλότερα. Τυχαίο; Ας το αναλύσουν οι ειδικοί.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ σας