Η κοπή πίτας προβλέπεται και… θα είναι η νέα εφαρμογή που θα περάσει στη βάση δεδομένων κι όποιος θέλει θα μπορεί να την κατεβάσει στο κινητό του.
Η συχνότητα του φαινομένου – είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα βράδυ του Φεβρουαρίου κοβόταν 19 (δέκα εννέα) πίτες στην ευρύτερη πε- ριοχή – από την αρχή του έτους μέχρι και τον Ιούνιο πολλές φορές, εγγυάται τη δημοφιλία του. Μάλιστα έχει φτάσει και στα όρια του ανταγωνισμού μεταξύ των σωματείων, των συλλόγων και των ομάδων εργασίας, ποιος θα φέρει την καλλίτερη ορχήστρα και σε ποιόν θα παραστούν οι περισσότεροι τοπικοί και όχι μόνο άρχοντες.
Απώτερος σκοπός των εκδηλώσεων είναι «για να έρθουμε πιο κοντά», δηλαδή στη χαλαρή ατμόσφαιρα της βραδιάς ώστε να αναπτυχθεί μια σχέση εμπιστοσύνης του ενός προς τον άλλον κι όλοι μαζί στους πολιτικούς.
Ένας φίλος μου είπε ότι η δημοφιλία του κάθε πολιτικού καταμετράται με το σε πόσες πίτες έχει παρευρεθεί! Είμαστε σοβαροί τώρα;
Σε αυτή τη χώρα ποιος εμπιστεύεται ποιόν; Είναι χαρακτηριστικό ότι η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα είναι στο 15 % και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο19 %. Εδώ η λέξη εμπιστοσύνη είναι μια παραμελημένη λέξη, «ένα ευπαθές αγαθό », «μια λέξη μυστήριο », ενώ είναι το βασικό συστατικό σε μια υγιή σχέση.
Χθες μια Αθηναϊκή εφημερίδα είχε πρωτοσέλιδο θέμα ότι «η πλειοψηφία του κόσμου έχει χάσει την εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα» προβλέποντας ότι η συμμετοχή θα είναι πολύ χαμηλή στις επικείμενες ευρωεκλογές.
Η εμπιστοσύνη αναπτύσσεται σιγά – σιγά με το χρόνο στηριζόμενη στην αξιοπιστία, την ειλικρίνεια, την πίστη, την αυθεντικότητα και την εργατικότητα μεταξύ πολιτών και πολιτικών. Δουλειά με σοβαρότητα και αξιοπιστία και όχι με αοριστολογίες και γραφειοκρατία. «Η εμπιστοσύνη χτίζεται πετραδάκι – πετραδάκι αλλά όταν παραβιάζεται πέφτει ολόκληρος ο τοίχος μονομιάς».
Τα προβλήματα είναι πολλά και είναι εκεί έξω, περιμένουν λύσεις για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των πολιτών. «Έχε εμπιστοσύνη στη ζωή, ξέρει τι κάνει. Μη μετανιώσεις για τίποτα ποτέ. Μόνο για την αδράνεια» έγραψε ο Καβάφης. Όπου υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσα σε ανθρώπους, τότε κυριαρχεί το αίσθημα της ασφάλειας.
Όταν διαβάζεις, όμως, στο πρωτοσέλιδο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ότι «μπήκαν στο ράφι 400 υποθέσεις οργανωμένου εγκλήματος» πώς να εμπεδώσεις ένα τέτοιο συναίσθημα. Όταν μέσα σε όλα παραμονεύει και ο κίνδυνος – πόσο μεγάλος είναι; – από κείνον τον από διετίας πλέον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία με το απροσδιόριστο τέλος, όπου φημολογείται και η συμμετοχή πεζοπόρων τμημάτων από χώρες της Ευρώπης – μακριά από μας – πώς να μη σε διακατέχει αβεβαιότητα και ανησυχία! Να μην μπούμε στα θέματα υγείας, γιατί εκεί σε πιάνει σύγκρυο.
Για προσώρας ας μείνουμε σ’ αυτές «τις πίτες επικοινωνίας» που στο κάτω – κάτω μας βγάζουν από τα καθημερινά άγχη κι αφού παραμένουμε υγιείς, ας αφήσουμε τις δυσλειτουργίες και τα δύσκολα γι’ αργότερα, όπως τα γλυκά που ενώ ξέρεις ότι θα επιβαρύνουν τον οργανισμό σου, στο τέλος υποκύπτεις.
Λίγη υπομονή ακόμα κι έρχονται οι Απόκριες. Θα αρχίσουν οι χοροί, οι παρελάσεις, οι δημοφιλείς μεταμφιέσεις, οι κρασοκατανύξεις και η χαλάρωση. Κι όπως έγραψε και τραγούδησε μοναδικά ο ανυπέρβλητος Διονύσης Σαββόπουλος στο διαχρονικό άσμα του «Ας κρατήσουν οι χοροί»: Να μας έχει ο Θεός γερούς πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε…/ και στης νύχτας το λαμπάδιασμα να πυκνώνει ο δεσμός μας/ και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές με το ροκ του μέλλοντός μας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ