Αργά το μεσημέρι της Πέμπτης 15 Φεβρουαρίου 2024 παρακολουθούσα τους ομιλητές κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Επικρατείας «Ισότητα στον πολιτικό γάμο τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις».
Κάποια στιγμή ανέβηκε στο βήμα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ κ. Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος αναφέρθηκε στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο και είπε ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά η ΝΔ δεν το έφερε ολοκληρωμένο. Πάντως, δήλωσε ότι το κόμμα του θα το ψηφίσει. Στη συνέχεια αφιέρωσε ένα μεγάλο διάστημα της ομιλίας του σε θέματα που δεν είχαν καμία σχέση με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Επανέφερε το προσωπικό του θέμα με την παρακολούθησή του από την ΕΥΠ, το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, το πρόβλημα της ανεξαρτησίας της Ελληνικής Δικαιοσύνης και στάθηκε αρκετά και στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε βάρος της χώρας μας.
Για το θέμα της παρακολούθησης σε βάρος του επανέλαβε για μια ακόμα φορά ότι «υπέβαλε μήνυση» χωρίς μέχρι στιγμής να έχει γίνει τίποτε. Δεν μας είπε όμως τι είδους μήνυση έχει κάνει, διότι κάποιοι που το έχουν ερευνήσει λένε ότι ο κ. Ανδρουλάκης έχει καταθέσει «μήνυση κατ’ αγνώστων». Γνωστού όντως ότι ο κ. Μητσοτάκης στη διεξαχθείσα προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το θέμα των υποκλοπών δήλωσε χωρίς αστερίσκους στην Ελληνική αντιπροσωπεία ότι ο κ. Ανδρουλάκης παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ, ανακύπτει επιτακτικό το ερώτημα, γιατί ο κ. Ανδρουλάκης δεν μήνυσε τον τότε διοικητή της ΕΥΠ κ. Κοντολέοντα και τον κ. Δημητριάδη ως φυσικούς αυτουργούς της παράνομης παρακολούθησής του καθώς και τον κ. Μητσοτάκη ως ηθικό αυτουργό εφόσον ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος της υπηρεσίας πληροφοριών, την οποία μόλις έγινε πρωθυπουργός το 2019 αμέσως με διάταγμα υπήγαγε στο Μέγαρο Μαξίμου;
Οι νομικοί γνωρίζουν τι διαφορά έχει η μήνυση κατ’ αγνώστων από τη μήνυση κατά γνωστών φυσικών προσώπων. Δύο λόγια για να γίνει αντιληπτό το θέμα από τους αναγνώστες μας. Στη μήνυση κατ’ αγνώστων απόκειται στον εισαγγελέα να εντοπίσει τα πρόσωπα τα οποία ευθύνονται για τις εναντίον του μηνυτή καταγγελλόμενες από αυτόν παράνομες πράξεις σε αντίθεση με τη μήνυση εναντίον γνωστών προσώπων όπου ο εισαγγελέας ερευνά αν τα πρόσωπα που καταμηνύει ο μηνυτής προέβησαν ή όχι στις εναντίον του καταγγελλόμενες πράξεις. Αυτός ο διαχωρισμός έχει σαν αποτέλεσμα να αδυνατεί δικονομικά ο μηνυτής στη μήνυση κατ’ αγνώστων να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής για την υποστήριξη της κατηγορίας μέχρι ο εισαγγελέας να εντοπίσει τα πρόσωπα που ευθύνονται. Αν κληθεί στην προδικασία, θα κληθεί ως μάρτυρας και όχι ως πολιτικός ενάγων, ενώ δεν δικαιούται να λάβει αντίγραφα των εγγράφων της δικογραφίας. Αντίθετα, στη μήνυση κατά γνωστών φυσικών προσώπων ο μηνυτής δηλώνει με το δικόγραφο παράσταση πολιτικής αγωγής προς υποστήριξη της κατηγορίας, διορίζει πληρεξούσιο δικηγόρο και νόμω αντίκλητο, αν κληθεί να καταθέσει εξετάζεται ανωμοτί και με αίτησή του λαμβάνει αντίγραφα των εγγράφων της δικογραφίας.
Ο κ. Ανδρουλάκης οφείλει να εξηγήσει στον Ελληνικό λαό, γιατί για τις τηλεφωνικές υποκλοπές και την παρακολούθησή του από την ΕΥΠ κατέθεσε μήνυση κατ’ αγνώστων τη στιγμή κατά την οποία τα πρόσωπα που διοικούσαν την Υπηρεσία Πληροφοριών και έδιναν εντολές για τις παρακολουθήσεις διαφόρων προσώπων ήταν γνωστά με όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, διεύθυνση και ό,τι άλλο χρειάζεται για να μηνυθούν στον αρμόδιο εισαγγελέα. Η ευθύνη των κ.κ. Κοντολέοντα και Δημητριάδη για την παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη προκύπτει ευθέως και από το γεγονός της απόλυσης αμφο- τέρων από την ΕΥΠ με απόφαση του πολιτικού τους προϊστάμενου κ. Μητσοτάκη.
Πέραν όμως αυτών που εξέθεσα, ο κ. Ανδρουλάκης πρέπει να δώσει εδώ και τώρα μία απάντηση στον Ελληνικό λαό για ένα πολύ σοβαρότερο ζήτημα εκείνου της παρακολούθησής του από την ΕΥΠ. Κατά την προ ημε- ρησίας διατάξεως συζήτηση που έγινε στη Βουλή για τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ, ο κ. Ανδρουλάκης δεν παρίστατο, διότι ναι μεν είχε εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πλην όμως δεν ήταν βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου αλλά ευρωβουλευτής και τον εκπροσωπούσε ο κ. Κατρίνης. Στη συζήτηση αυτή την υπεράσπιση του κ. Ανδρουλάκη ανέλαβε ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Τσίπρας, ο οποίος ζήτησε από τον κ. Μητσοτάκη να απαντήσει για ποιο λόγο παρακολουθούνταν ο αρχηγός του «τρίτου σε δύναμη πολιτικού κόμματος».
Ο κ. Μητσοτάκης αρνήθηκε να δώσει απάντηση και είπε – υπάρχει το video – να έρθει ο κ. Ανδρουλάκης στο γραφείο μου να του εξηγήσω. Η δήλωση – πρόσκληση του κ. Μητσοτάκη να συναντήσει κατ’ ιδίαν τον κ. Ανδρου- λάκη είναι πολύ σοβαρότερο από την παραδοχή ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, διότι τον καθιστούσε ύποπτο διάπραξης παράνομης πράξης, η οποία δεν μπορούσε να κοινολογηθεί. Και για μένα πράξη που δεν κοινολογείται είναι εκείνη που άπτεται θεμάτων Εθνικής Ασφάλειας.
Ο κ. Ανδρουλάκης, απ’ ότι θυμάμαι, δεν επισκέφθηκε τον κ. Μητσοτάκη αλλά δεν έκανε και το αυτονόητο, δηλαδή να μηνύσει τον πρωθυπουργό, διότι μέσα στη Βουλή τον συκοφάντησε ψευδώς ότι δήθεν είχε διαπράξει κάποιο σοβαρό παράπτωμα που δεν επιτρέπονταν να δει το φως της δημοσιότητας. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση και η μήνυση κατ’ αγνώστων είναι άσφαιρα πυρά εναντίον του στόχου…
*Ο Γιώργος Χαλκιάς είναι επίτιμος δικηγόρος