ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ σήμερα καθ’ ολοκληρίαν στην κυκλοφορία το έργο «Αμβρακία – Άκτιο» συνολικού μήκους 48,5 χιλιομέτρων, το οποίο αναμφισβήτητα θα λύσει πολλά προβλήματα στον χώρο της δυτικής Ελλάδας.
ΕΝΤΑΧΘΗΚΕ καταρχάς στο ΕΣΠΑ 2007-2013 και εν συνεχεία στο ΕΣΠΑ 2014-2020, από το οποίο χρηματοδοτήθηκε, δηλαδή χρειάστηκαν δύο ΕΣΠΑ για να δούμε το έργο να ολοκληρώνεται.
ΑΝΑΜΕΣΑ στα οφέλη είναι και τα εξής: Μείωση του χρόνου της διαδρομής από Αθήνα έως την τουριστική Λευκάδα κατά 45 λεπτά, φτάνοντας σε 3 ώρες και 20 λεπτά, συνδέσεις με αεροδρόμιο Ακτίου και υποθαλάσσια σήραγγα Ακτίου και στη συνέχεια με λιμάνι Ηγουμενίτσας, σύνδεση με κόμβο προς Λευκάδα, μα πάνω απ’ όλα ασφάλεια για τη ζωή των οδηγών.
ΟΥΔΕΜΙΑ αντίρρηση, πρόκειται πράγματι για ένα σημαντικό έργο στον τομέα των οδικών μεταφορών.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, όμως, είναι και έργο που χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως προς την ταχύτητα κατασκευής, διότι για να δούμε την «Αμβρακία οδό» να τίθεται εν τω συνόλω στην κυκλοφορία χρειάστηκε να περάσουν 13 ολόκληρα χρόνια!
ΕΑΝ προσθέσουμε και τις συζητήσεις για τη μετατροπή του οδικού άξονα από το Άκτιο μέχρι τη λίμνη Αμβρακία που έκαναν λόγο περί του σχεδιασμού του από το 2000, τότε μιλάμε για 23 χρόνια.
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ότι εμείς ακούσαμε να μιλά για το συγκεκριμένο έργο για πρώτη φορά όταν είχε έρθει στην Άρτα, στην αίθουσα του Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ», ο πρώην υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς στην πρώτη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή (ανέλαβε πρωθυπουργός το 2004).
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, το 2009 ολοκληρώθηκε η δημοπράτηση και οι υπογραφές των συμβάσεων μπήκαν το 2010 με συνολικό προϋπολογισμό 340 εκατ. ευρώ.
ΕΚΤΟΤΕ πέρασε από τα χίλια κύματα κάτι που συνοδεύτηκε με σειρά δικαστικών προσφυγών και πολλά άλλα εμπόδια, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν υπερκεραστεί αν η πολιτεία τα αντιμετώπιζε εξαρχής με έναν πιο οργανωμένο σχεδιασμό, δένοντας όλες τις υποθέσεις και εκκρεμότητες που όφειλε να δει ότι θα προέκυπταν.
ΑΞΙΖΕΙ να τονιστεί ότι ως αρχικός ορίζοντας ολοκλήρωσης είχε καθοριστεί ο Μάριος του 2013.
ΑΝΤΙ αυτού το 2013 το έργο παρέμεινε ανώριμο κατασκευαστικά ύστερα από τα παρατράγουδα που ως σημείο αναφοράς είχαν την γεωμορφολογία του εδάφους (σημαντικές κατολισθήσεις), τις απαλλοτριώσεις, την βιωσιμότητα των αναδόχων κλπ.
ΝΑΙ, αλλά όταν σχεδιάζεις και είσαι έτοιμος να υλοποιήσεις ένα τόσο μεγάλο έργο ύψους 340 εκατ. ευρώ δεν όφειλες ως συντεταγμένο κράτος να κάνεις τις σχετικές προβλέψεις ώστε οι εργασίες να συνεχιστούν απρόσκοπτα;
ΟΙ διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες, γι’ αυτό νομίζουμε ότι αντί των θριαμβολογιών για την παράδοση του έργου στη κυκλοφορία, καλόν θα είναι να γυρίσουν το χρόνο πίσω για να εξετάσουν σοβαρά το μέγεθος της αξιοπιστίας τους.
ΝΑΙ, να πανηγυρίζουν για ένα έργο που έγινε μέσα στις συμβατικές υποχρεώσεις όχι όμως και για εκείνα που παραδίδονται δέκα χρόνια μετά από τον αρχικό ορίζοντα που έθεσαν!