Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, Αμφιβολίες τρελές.
Αυτές τις ημέρες γίνεται πολύ συζήτηση για τις υποσχέσεις της κυβέρνησης σχετικά με το νέο νομοσχέδιο με τίτλο «ελεύθερο πανεπιστήμιο». Όχι γιατί είμαστε καχύποπτοι ή κακή αντιπολίτευση, αλλά γιατί το έχουμε ξαναζήσει το παραμύθι με το «ελεύθερο νοσοκομείο», το «ελεύθερο ρεύμα», το «ελεύθερο τηλέφωνο» και πολλά άλλα «ελεύθερα». Και σας εξηγώ αμέσως.
Όπως θα προσπαθήσω να αποδείξω παρακάτω, με το νέο νομοσχέδιο «ελεύθερο πανεπιστήμιο» επιχειρείται να πληγεί ο μόνος ίσως αξιόπιστος θεσμός που έχει παραμείνει στην δημοκρατία μας. Δεν θα μιλήσω ούτε για αντισυνταγματικότητα, που είναι προφανής, ούτε για μετατροπή των αγαθών σε κερδοφόρα εμπορεύματα.
Το βασικό ερώτημα είναι. Αφού οι πλούσιοι, μπορούν, με τα χρήματα που διαθέτουν, να σπουδάσουν σε όποιο πανεπιστήμιο του κόσμου θέλουν και να επιστρέψουν πίσω στην Ελλάδα, όπου είναι αναγνωρισμένα τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, πως τους βοηθά το νέο νομοσχέδιο; Αφού ήδη στη χώρα μας λειτουργούν 35 κολέγια και παραρτήματα ξέ- νων πανεπιστημίων με κατοχυρωμένα ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα για τους αποφοίτους τους, μήπως το νέο νομοσχέδιο δεν επιφέρει μεγάλες αλλαγές; Θα προσπαθήσω να απαντήσω κάνοντας ένα μικρό ταξίδι στο εγγύς μέλλον.
Λίγο καιρό μετά την ψήφιση του νόμου, ανοίγουν στη χώρα μας τα πρώτα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Για να επανδρώσουν το καθηγητικό τους οργανόγραμμα αρχίζουν και προσφέρουν πολύ μεγαλύτερους μισθούς στους καλύτερους Έλληνες καθηγητές, που σήμερα εργάζονται στα Δημόσια πανεπιστήμια. Δεν είναι δα και δύσκολο, αφού εδώ και 10 χρόνια οι δημόσιοι μισθοί είναι καθηλωμένοι. Σιγά – σιγά και σταθερά αποψιλώνονται τα Δημόσια πανεπιστήμια από τους καλύτερους καθηγητές, όπως γίνεται εδώ και χρόνια με τους γιατρούς των Δημοσίων νοσοκομείων.
Ταυτόχρονα, επειδή δεν θα φύγουν όλοι οι καλοί καθηγητές, όπως δεν έφυγαν όλοι οι καλοί γιατροί, το κράτος θα συνεχίσει τη μείωση πόρων προς τα Δημόσια πανεπιστήμια, όπως κάνει συνεχώς, χρόνια τώρα, και στα Δημόσια νοσοκομεία. Με τον τρόπο αυτό, επειδή οι καθηγητές δεν θα αντέχουν τον υπερβολικό φόρτο εργασίας σε άθλιους χώρους θα φύγουν όλοι από Δημόσιο πανεπιστήμιο, όπως ακριβώς φεύγουν/παραιτούνται οι γιατροί στις μέρες μας από τα Δημόσια νοσοκομεία. Μετά από χρόνια, τα πτυχία των Δημοσίων πανεπιστημίων «δεν θα πιάνουν μία» στην αγορά και όπως συμβαίνει και στα νοσοκομεία, όταν σου δίνουν ημερομηνία εγχείρησης μετά από έξι μήνες, πουλάς ό,τι έχεις και δεν έχεις και δανείζεσαι για να πας σε ιδιωτικό.
Με τον τρόπο αυτό οι απόφοιτοι πχ του ΕΜΠ θα είναι αντικειμενικά πολύ χειρότεροι από τους αντίστοιχους μηχανικούς των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Δηλαδή με άλλα λόγια, θα έχει αξιόλογη εκπαίδευση ΜΟΝΟ όποιος πληρώσει. Ενώ όποιος είναι φτωχός θα παίρνει ένα δίπλωμα/πτυχίο από Δημόσιο ίδρυμα, με επαγγελματικά δικαιώματα μεν, αλλά χωρίς αντίκρισμα στην αγορά εργασίας. Έτσι, ο μαθητής από το Περιστέρι θα μπορεί να γίνει στην ουσία μόνο ψυκτικός, όπως έχει πει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και όχι ένας μεγαλομηχανικός, μεγαλογιατρός, μεγαλοδικηγόρος, όπως μπορεί να γίνει σήμερα, αν το θελήσει.
Με το νέο νομοσχέδιο, αυτό που επιχειρείται είναι η δια της πλαγίας κατάργηση (στρίβειν διά του αρραβώνος) των Πανελλαδικών εξετάσεων, που είναι σήμερα, κατά ομόφωνη παραδοχή, ο πιο αξιόπιστος θεσμός στη χώρα. Κάθε χρόνο, διαγωνίζεται η νεολαία της χώρας και οι καλύτεροι έχουν την ευκαιρία να γίνουν όσο «μεγάλοι» θελήσουν στον τομέα της επιλογής τους, όσο φτωχοί κι αν είναι. Γιατί στα Δημόσια ιδρύματα που θα φοιτήσουν, θα βρουν μερικούς από τους καλύτερους καθηγητές της Ευρώπης και του κόσμου. Πράγμα που γνωρίζει πολύ καλά και ο πρωθυπουργός μας, παρόλο που απέφυγε επιδεικτικά να φοιτήσει σε οτιδήποτε Δημόσιο, από μικρό παιδί. Πόσο μάλλον απέφυγε να ανταγωνιστεί στις Πανελλαδικές τα φτωχά παιδιά της χώρας μας.
Για την παραπάνω πορεία των πραγμάτων μην έχεις Αμφιβολίες πολλές, μην έχεις Αμφιβολίες τρελές. Η απόδειξη είναι η πορεία του ΕΣΥ και των γιατρών του τα τελευταία χρόνια, όπου ούτε ο κίνδυνος μιας πανδημίας στάθηκε αρκετός να σταματήσει τον προγραμματισμό της κυβέρνησης. Με το νέο νομοσχέδιο η κυβέρνηση σου λέει. Όχι μόνο δεν θα βρίσκεις την υγειά σου στα Δημόσια νοσοκομεία, αλλά ούτε τα φτωχά παιδιά σου θα μπορούν να σπουδάσουν και να βρουν δουλειά. Με άλλα λόγια, «όπου φτωχός κι η μοίρα του». Θα τους αφήσεις;
Ένοχος, υπεράνω πάσης Αμφιβολίας