Ο καθηγητής Πανεπιστημίου της Πίζας Ιταλίας και φυσικός στο CERN της Γενεύης, ένας από τους πατέρες ανακάλυψης του μποζονίου του Χιγκς (HIGGS, «Το σωματίδιο του Θεού»), έρχεται την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου στην Άρτα.
Ο Guido Tonelli θα είναι ο βασικός ομιλητής στην εκδήλωση με τίτλο «Γένεση: Η αρχή των πάντων», που θα πραγματοποιηθεί 8:30 το βράδυ στην αίθουσα του Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ». Πρόκειται για συνδιοργάνωση του ιστορικού Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ», του Συλλόγου Αστρονομίας και Διαστήματος Άρτας «Αστρολάβος», του Συλλόγου Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών Άρτας και των εκδόσεων «Διόπτρα».
Η εκδήλωση αποτελεί κορυφαίο γεγονός που προσλαμβάνει ευρωπαϊκές διαστάσεις, καθότι συμπίπτει με τα 70 χρόνια από την λειτουργία του CERN και έχει εγγραφεί στο συνολικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων του ερευνητικού κέντρου. Και μάλιστα είναι η πρώτη στον κατάλογο που εγκαινιάζει τον κύκλο σειράς των επόμενων. Το γεγονός ότι φιλοξενείται στην Άρτα περιποιεί ιδιαίτερη τιμή.
Την εκδήλωση θα προλογίσει ο καθηγητής Φυσικής με master διδακτικής στο γνωστικό του αντικείμενο Γεώργιος Κατσικογιώργος. Σημαντική για την παρουσία στην Άρτα του κορυφαίου παγκοσμίως επιστήμονα στον χώρο της Φυσικής Guido Τonelli, πληροφορούμαστε ότι είναι η συμβολή της Κατερίνας Φανσέλι – Μπανταλούκα, με καταγωγή από την Ιταλία, συζύγου του προέδρου Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ» Νίκου Μπανταλούκα. Η Κατερίνα Φανσέλι – Μπανταλούκα ήταν συμμα- θήτρια και φίλη με την σύζυγο του κ. Tonelli, διατηρώντας άσβεστους τους δεσμούς έως σήμερα. Με αφορμή το γεγονός ότι το ζευγάρι θα βρεθεί αυτό το διάστημα στην Αθή- να, μετέφερε την πρόταση των εδώ φορέων και συνάμα την πρόσκληση για παρουσία στην ξεχωριστή εκδήλωση με τιμώμενο πρόσωπο τον διακεκριμένο καθηγητή. Ιστορική πράγματι η στιγμή.
Ποιός είναι ο Guido Tonelli
O Guido Tonelli, φυσικός στο CERN της Γενεύης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, είναι ένας από τους πατέρες της ανακάλυψης του μποζονίου του Χιγκς.
Έχει λάβει το διεθνές βραβείο Fundamental Physics Prize (2013) και το Βραβείο Enrico Fermi της Ιταλικής Εταιρείας Φυσικής (2013), ενώ το 2014 του απονεμήθηκε τιμητικό μετάλλιο από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας επειδή αποτελεί «το τελευταίο παράδειγμα μιας παράδοσης αριστείας που θεμελιώθηκε με τον Γαλιλαίο Γαλιλέι και συνεχίστηκε με επιστήμονες όπως ο Ενρίκο Φέρμι, ο Μπρούνο Ποντεκόρβο και ο Κάρλο Ρούμπια». Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία La nascita imperfetta delle cose: La grande corsa alla particella di Dio e la nuova fisica che cambierà il mondo (Η ατελής γέννηση των πραγμάτων.
Η μεγάλη κούρσα πρos το Σωματίδιο του Θεού και η καινούρια φυσική που θα αλλάξει τον κόσμο. Rizzoli, 2016∙ Βραβείο Γαλιλαίος) και Cercare mondi. Esplorazioni avventurose ai confine dell’universo (Αναζητώντας κόσμους. Περιπετειώδεις εξερευνήσεις στα σύνορα του σύμπαντος, Rizzoli 2017).
Γεννήθηκε στην Casola της Lunigiana της Ιταλίας στις 8 Νοεμβρίου 1950. Πήρε το απολυτήριό του το 1969 στο liceo classico Lorenzo Costa της La Spezia με βαθμολογία 60/60. Στη συνέχεια, έλαβε το πτυχίο του στη φυσική το 1975 στο Πανεπιστήμιο της Πίζας (με βαθμολογία 110/110), στην Ιταλία, όπου έγινε καθηγητής το 1992. Από το 1976 εργάζεται στον τομέα της φυσικής υψηλών ενεργειών, συμμετέχοντας στα πειράματα NA1, NA7 και ALEPH του CERN και στο πείραμα CDF στο Fermilab, Batavia (IL-USA).
Μεταξύ των συνεισφορών του είναι οι πρώτες μετρήσεις ακριβείας του χρόνου ζωής των «γοητευτικών μεσονίων», οι δοκιμές ακριβείας του Καθιερωμένου Προτύπου των θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων, η αναζήτηση του μποζονίου Higgs και διάφορες ενδείξεις υπερσυμμετρίας ή νέας φυσικής πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο.
Από τις αρχές του ’90 η δραστηριότητά του αφιερώνεται κυρίως στο Compact Muon Solenoid (CMS), πείραμα που προτείνεται για τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN, Γενεύη, (Ελβετία). Συμμετέχει στο CMS από τον εννοιολογικό σχεδιασμό συμβάλλοντας με την αρχική ιδέα ενός κεντρικού ανιχνευτή που βασίζεται πλήρως σε διατάξεις ημιαγωγών[2].[3] Εκλέγεται εκπρόσωπος του CMS για τα έτη 2010-2011[4]. Στις 13 Δεκεμβρίου 2011 μαζί με την Fabiola Gianotti, εκπρόσωπο του ATLAS, παρουσίασε σε ειδικό σεμινάριο στο CERN τις πρώτες ενδείξεις για την παρουσία του μποζονίου Higgs γύρω στη μάζα 125 GeV/c2.
Το σήμα των 125GeV εμφανίζεται ξανά στα νέα δεδομένα που συλλέχθηκαν την άνοιξη του 2012 και, συνδυάζοντας τα δεδομένα των 7 TeV του 2011 με τα δεδομένα των 8TeV του 2012, η στατιστική σημαντικότητα του σήματος φτάνει το συμβατικό όριο των 5 σίγμα που απαιτείται για την ανακοίνωση μιας νέας ανακάλυψης. Ως εκ τούτου, στις 4 Ιουλίου 2012, τα πειράματα ATLAS και CMS ανακοινώνουν επίσημα την παρατήρηση ενός νέου μποζονίου τύπου Higgs στον LHC.
Στις 14 Μαρτίου 2013 τα νέα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν από τους ATLAS και CMS στο συνέδριο Moriond στη La Thuile επιβεβαιώνουν ότι όλες οι παρατηρήσεις είναι συνεπείς με την υπόθεση ότι το παρατηρούμενο σωματίδιο είναι το μποζόνιο Higgs του Καθιερωμένου Προτύπου.
Χάρη σε αυτή την ανακάλυψη, στις 8 Οκτωβρίου 2013 το βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2013 απονεμήθηκε στους François Englert και Peter Higgs με την αιτιολογία “για τη θεωρητική ανακάλυψη ενός μηχανισμού που συμβάλλει στην κατανόηση της προέλευσης της μάζας των υποατομικών σωματιδίων, και ο οποίος πρόσφατα επιβεβαιώθηκε με την ανακάλυψη του προβλεπόμενου θεμελιώδους σωματιδίου, από τα πειράματα ATLAS και CMS στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN”.