Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, Αμφιβολίες τρελές.
Μια φορά κι έναν καιρό, πριν πολλά – πολλά χρόνια, αποφάσισα να κάνω χρήση του δημοκρατικού δικαιώματός μου να μην καθαρίζω το δωμάτιό μου. Έτσι είπα στο μάνα μου.
Αμέσως με ρώτησε αν έχει και εκείνη το ίδιο δημοκρατικό δικαίωμα. Απάντησα «προφανώς ναι». Έτσι η μάνα μου, δεν ξαναμπήκε στο δωμάτιό μου. Όλα πήγαιναν μια χαρά, μέχρι τη στιγμή που ήταν αδύνατο να βρω τα κλειδιά μου, ή ένα σορτσάκι μου, ή την μπλούζα της ομάδας μου. Αναγκάστηκα να ζητήσω την βοήθεια της μάνας μου και εκείνη μου την έδωσε απλόχερα, αφού πρώτα υποσχέθηκα ως μνημονιακή υποχρέωσή μου να καθαρίζω το δωμάτιό μου κάθε Παρασκευή. Αυτή η ιστορία, στάθηκε διδακτική για εμένα, γιατί έμαθα ότι κάποια γεγονότα που μπορεί να με βολεύουν σήμερα, μπορεί να στραφούν εναντίον μου αύριο. Πολύ εναντίον μου.
Έτσι, στην αρχή, δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία όταν διάβασα την είδηση: «Πάτωσαν οι Έλληνες μαθητές στις διεθνείς εξετάσεις PISA του ΟΟΣΑ». Στην είδηση αναφέρεται ότι «Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η βαθμολογία της Ελλάδας ήταν χαμηλότερη σε σχέση με το 2018 και στις τρεις υπό εξέταση δεξιότητες – κατανόηση κειμένου, μαθηματικά και φυσικές επιστήμες- που πρέπει να έχουν οι μαθητές έως τα 15 τους χρόνια.
Επιπλέον, η Ελλάδα κατατάσσεται αρκετά χαμηλότερα από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ. Το τεστ διερευνά το πόσο καλά οι μαθητές μπορούν να λύσουν σύνθετα προβλήματα, να έχουν κριτική σκέψη και να επικοινωνούν αποτελεσματικά. Τα αποτελέσματα παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για το πόσο καλά τα εκπαιδευτικά συστήματα προετοιμάζουν τους μαθητές για τις πραγματικές προκλήσεις της ζωής και τη μελλοντική τους επιτυχία.
Όπως σημειώνεται στην έκθεση, η απότομη πτώση των μέσων βαθμολογιών της Ελλάδας μεταξύ του 2018 και του 2022 επιβεβαίωσε και ενίσχυσε μια πτωτική πορεία που είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Κατά την περίοδο 2012-2022, οι επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών έχουν μειωθεί κατά περισσότερο από 20 μονάδες κατά μέσο όρο και στις τρεις κατηγορίες. Η πανδημία φαίνεται ότι επηρέασε εν μέρει τα αποτελέσματα. Ωστόσο, πολλές χώρες βλέπουν τους μαθητές τους να σημειώνουν χαμηλότερες βαθμολογίες για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα – σε ορισμένες περιπτώσεις για μια δεκαετία ή και περισσότερο – με τις εκπαιδευτικές τροχιές να είναι αρνητικές πολύ πριν χτυπήσει η πανδημία». Σε αυτό ακριβώς το πνεύμα έχει γίνει μόδα στο τέλος της σχολικής χρονιάς πολλοί μαθητές να σκίζουν και να καίνε τα βιβλία τους.
Όλα, όμως, κύλησαν όπως ο τέντζερης για να βρει το καπάκι, όταν διάβασα και την δεύτερη είδηση: «Αυξήθηκε το ποσοστό Ελλήνων που συμφωνούν ότι “Για να αποτρέψουμε την είσοδο μεταναστών και προσφύγων στη χώρα είναι σωστό να κάνουμε επαναπροωθήσεις στη θάλασσα ακόμα και αν υπάρχει κίνδυνος να χαθούν ζωές”». Σύμφωνα με την είδηση, σε νέα έρευνα από 17 έως 20 Οκτωβρίου 2023, ποσοστό 29,8% των συμπολιτών μας συμφωνούν με την παραπάνω πρόταση.
Το βασικό πρόβλημα δεν είναι η μικρή αύξηση του ποσοστού κατά 0,4%, αλλά η μείωση κατά 6% των συμπολιτών μας που διαφωνούν με την παραπάνω πρόταση. Δηλαδή, κάποιοι – έξι στους εκατό – το ξανασκέφτηκαν. Και μετακινήθηκαν. Κι ακόμα πιο δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα. Είτε το πιστεύεις είτε όχι, συμφωνούν με τις επαναπροωθήσεις στη θάλασσα ακόμα και αν υπάρχει κίνδυνος να χαθούν ζωές το 22,8% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, το 7,5% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (προ διάσπασης) και το 7,2% των ψηφοφόρων του ΚΚΕ!
Όπως έγραψε και ο Παντελής Μπουκάλας στην Καθημερινή: «Χονδρικώς, ο ένας στους τρεις Έλληνες – που δεν μπορεί παρά να διαθέτει και αυτός “φιλόξενα γονίδια”, όπως τόσες φορές μάς έχουν διαβεβαιώσει οι πολιτικοί αστέρες του εθνολαϊκισμού – τάσσεται αναφανδόν ή, έστω, με κάποιες επιφυλάξεις υπέρ της επαναπροώθησης μεταναστών και προσφύγων ακόμα και αν υπάρχει κίνδυνος να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Σαν ν’ ακούς, ανενδοίαστο ένα αμοραλιστικό «να πάνε να πνιγούν».
Κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να ελέγξουν τα μελλούμενα. Σπέρνουν αμόρφωτους μαθητές γιατί αυτοί μεγαλώνοντας γίνονται πειθήνιοι εργάτες και φορολογούμενοι πολίτες. Αλλά όπως αποδεικνύεται στην ιστορία, χωρίς Αμφιβολίες πολλές, χωρίς Αμφιβολίες τρελές, στο μέλλον θα θερίσουν ακροδεξιούς, διαμοιρασμένους σε όλα τα κόμματα. Γιατί όπως είπε ένας Γερμανός συγγραφέας «Όπου καίνε βιβλία, στο τέλος καίνε και ανθρώπους».
Αθώος, λόγω Αμφιβολιών