Στο Κάιρο αρρώστησα, στα Γιάννινα θα γιάνω,/ στην άκρη στο Καπέσοβο θα πέσω να πεθάνω./ Πέρασα θάλασσα πλατειά, κάμπους, βουνά και όρη,/ για να ‘βρω την αγάπη μου απάνω στο Ζαγόρι./ Καπέσοβο, καλό χωριό, που ‘χεις το κρυονέρι,/ έχεις κορίτσια όμορφα, που ‘ναι γλυκά σαν μέλι./ Καπέσοβο Καπέσοβο, όσο μικρό κι αν είσαι,/ έχεις κορίτσια όμορφα και μην παραπονείσαι./ Με ‘δειραν και με μάλωσαν και μ’ έκαναν τιμπίχι,/ σ’ αυτή τη ρούγα μη διαβείς, ώσπου να γίνεις νύφη./ Όλγα ζάχαρη, Όλγα, μέλι,/ Όλγα ζαχαροθρεμμένη.
Τραγούδι της αγάπης, που χορεύεται στο Ζαγόρι, καθώς και σε άλλες περιοχές. Το Καπέσοβο είναι χωριό στην περιοχή Ζαγορίου. Αναφέρεται στον μεγάλο έρωτα ενός νέου, του Μιχάλη Βουλοδήμου, για την όμορφη Όλγα από το Καπέσοβο. Ήταν μετανάστης κάπου εκεί στις αρχές του 20ου αιώνα στο Κάιρο και αρρώστησε από ελονοσία. Γύρισε στο Καπέσοβο όπου και πέθανε από τον μεγάλο καημό του για την Όλγα, η οποία είχε παντρευτεί άλλον άντρα.