Εδώ και τρία περίπου χρόνια, η διασκέδαση στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια γνώρισε μια τεράστια κρίση.
Η πανδημία και τα διαδοχικά lockdown προφανώς προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στους κινηματογράφους όλης της χώρας. Όσοι αγαπάμε το σινεμά περάσαμε μερικά χρόνια με την ανησυχία της εξαφάνισής του. Πολλές κινηματογραφικές αίθουσες σε όλη την Ελλάδα έκλεισαν ή άλλαξαν χρήση. Ακόμα και συγκροτήματα αιθουσών που συγκέντρωναν τα τελευταία χρόνια σημαντικές μάζες νεολαίων αντιμετώπισαν μεγάλα προβλήματα. Ταυτόχρονα, άρχισαν να εμφανίζονται μεγάλες παραγωγές στις διαδικτυακές πλατφόρμες, οι οποίες έσπευσαν να καλύψουν το κενό, εκμεταλλευόμενες τον εγκλεισμό του κόσμου στο σπίτι του.
Σε αυτό το γενικότερο κλίμα, έμεινε και η πόλη μας χωρίς τον μοναδικό της κινηματογράφο. Το ΠΑΛΛΑΣ του Νίκου Σαλωνίτη έδωσε μεγάλη μάχη επί 20 χρόνια, τόσο με ταινίες «ευπώλητες» όσο και με ποιοτικές επιλογές για πιο ειδικό κοινό. Δεν είχε όση στήριξη θα μπορούσε να υπάρχει από το αρτινό κοινό, αλλά κατάφερνε να επιβιώνει και να δίνει μια σημαντική διέξοδο στις πολιτιστικές μας αναζητήσεις και ταυτόχρονα να μας χαρίζει και μερικά αξέχαστα κινηματογραφικά ταξίδια. Προφανώς πιεσμένο από τις μακρές περιόδους απραξίας της πανδημίας, κατέβασε τελικά τα ρολά του και μείναμε μετέωροι, με μόνη εναλλακτική την τηλεόραση.
Η αγάπη όμως για το σινεμά δεν είναι κάτι που θα εξαφανιστεί έτσι απλά. Η Κινηματογραφική Λέσχη Άρτας συνέχισε τις προσπάθειές της με προβολές και σχετικά νέων ταινιών τόσο στη Διώνη όσο και στον θερινό Ορφέα. Με μαζική συμμετοχή, οι Αρτινοί έδειξαν ότι διψούν για τη μαγεία της μεγάλης οθόνης. Και αυτό συνεχίστηκε με μια σειρά προβολών νέων ταινιών με κορυφαία την ταινία «Οπενχάιμερ».
Δεν πεθαίνει το σινεμά λοιπόν, ούτε εξαφανίζεται. Όσο υπάρχουν καλές ταινίες που έχουν κάτι να πουν στον κόσμο, η μαγεία του σινεμά θα είναι παρούσα και θα βρίσκει νέο κοινό.
Και μετά από όλα αυτά, έρχεται και η ευχάριστη έκπληξη: ο κινηματογράφος ΠΑΛΛΑΣ ανοίγει και πάλι τις πόρτες του στο κοινό στα μέσα Νοεμβρίου. Ξαναβρίσκουμε μια αφορμή για να σηκωθούμε από τον καναπέ τα βράδια του χειμώνα. Ετοιμαζόμαστε για όμορφα νοερά ταξίδια σε φαν- ταστικούς κόσμους, που θα συνταράξουν το μυαλό και την ψυχή μας. Και μετά θα πάμε και για ένα ποτό για να συζητήσουμε όσα είδαμε, να συμφωνήσουμε ή να τσακωθούμε, αλλά σίγουρα να προβληματιστούμε και να περιμένουμε την επόμενη ταινία. Να ξαναθυμηθούμε τελικά την αξία μιας ιστορίας που μέσα σε δύο ώρες μόνο μπορεί να φτιάξει ένα ολόκληρο σύμπαν.
Θα είμαστε λοιπόν εκεί, περιμένοντας με ανυπομονησία. Θα είμαστε σίγουρα πολλοί, είναι και στο χέρι μας να γίνουμε περισσότεροι. Στηρίζοντας με περισσότερη δύναμη αυτή τη νέα προσπάθεια, στηρίζουμε τις δικές μας διεξόδους, αλλά και την ίδια την πόλη και τη ζωή της. Ο Νίκος θα είναι εκεί για να συζητήσουμε για τις ταινίες που τρέχουν, για τις επόμενες που σκέφτεται. Θα ακούσει και τις επιθυμίες του κοινού, θα κάνει κάθε προσπάθεια να ανταποκριθεί στις προσδοκίες.
Ας πάρουμε λοιπόν το ταίρι μας, τους φίλους μας, την οικογένειά μας και ας χαρούμε τα ταξίδια στους μαγικούς κόσμους της μεγάλης οθόνης. Και εμείς και οι γύρω μας και τελικά ολόκληρη η πόλη που ζούμε και κινούμαστε θα γίνουμε καλύτεροι, θα κάνουμε τη ζωή μας ομορφότερη και ίσως λίγο πιο παραμυθένια. Γιατί αυτό είναι το σινεμά, ένα μεγάλο παραμύθι φτιαγμένο να μας ταξιδεύει μακριά.
Όλοι λοιπόν στο ΠΑΛΛΑΣ, μόλις ανοίξει τις πύλες του. Καλή αρχή!
* Ο Νίκος Αντωνιάδης είναι καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων