Δέντρο είχα στην αυλή μου/ για παρηγοριά δική μου./ Πράσινα έχει τα φύλλα/ κι ασημένια τα κλωνάρια./ Κόρη κάθεται στον ίσκιο/ και χρυσό γαϊτάνι πλέκει.
Τραγούδι της αγάπης σε 5σημο ρυθμό, που τραγουδούν και χορεύουν στο ανατολικό Ζαγόρι. Βιργινάδα είναι η νέα, όμορφη και λυγερόκορμη γυναίκα. Η όμορφη κοπέλα κάθεται στην αυλή του σπιτιού της, κάτω από το δέντρο και στον ίσκιο του κεντάει χρυσό γαϊτάνι.
Η λαϊκή μούσα δίνει έμφαση και στα στοιχεία της φύσης (το δέντρο με τα πράσινα φύλλα και τα ασημένια κλωνάρια) για να συνδυάζεται με την ομορφιά και τη νεότητα της λυγερόκορμης κοπέλας. Ένα σύμπλεγμα χρωμάτων και αρωμάτων με άπλετο ρομαντισμό και ερωτισμό, μέσα από τους ωραίους στίχους και τις γλυκές μελωδίες του τραγουδιού.
