ΔΙΠΛΟ χτύπημα μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα δέχθηκαν τρεις νομοί της Ηπείρου, η Λευκάδα και η Αιτωλοακαρνανία εξαιτίας των κυβερνητικών επιλογών που βάζουν ταφόπλακα σε σημαντικούς σχεδιασμούς που θα σηματοδοτούσαν την ανάπτυξη και την ευημερία των εν λόγω περιοχών.
Το πρώτο αφορά την ύδρευση από τις πηγές Αγίου Γεωργίου Δήμου Ζηρού μέσω νέου δικτύου αγωγού των νομών Άρτας, Πρέβεζας, Λευκάδας και Αιτωλοακαρνανίας (Βόνιτσα) και το δεύτερο το οριστικό σβήσιμο από τον χάρτη της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης τμημάτων σε Ιωάννινα, Άρτα και Θεσπρωτία. Για το μεν πρώτο η κυβέρνηση ακυρώνει δική της απόφαση καθότι είχε εντάξει την κατασκευή αγωγών και δεξαμενών ύδρευσης στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτι- κότητας με χρηματοδότηση, ύψους 140 εκατ. ευρώ και ενώ όλα ήταν έτοιμα να φτάσουμε στην πηγή, όμως με την ανακοινωθείσα υπαναχώρηση νερό δεν θα πιούμε.
Στην… πηγή φτάσαμε διότι ναι μεν το έργο δημοπρατήθηκε, με την τεχνική εταιρεία ΤΕΡΝΑ να ανακηρύσσεται ανάδοχος, όμως μέσα από μια συνάντηση ρουτίνας ανάμεσα στον βουλευτή Λευκάδας της ΝΔ Θανάση Καββαδά με τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρήστο Σταϊκούρα έγινε γνωστό ότι το έργο απεντάσσεται. Κι όπως ο υπουργός ελαφρά τη καρδία διευκρίνισε, απεντάσσεται διότι δίνεται προτεραιότητα στην ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας μετά τις καταστροφικές πλημμύρες. Υπονοεί ως εκ τούτου ότι τα 140 εκατ. ευρώ θα μεταφερθούν για την επούλωση των πληγών της γειτονικής Περιφέρειας.
Στη συνάντηση αυτή ο κ. Σταϊκούρας, προφανώς για να χρυσώσει το χάπι, ανέφερε στον βουλευτή Λευκάδας ότι θα αναζητηθούν άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία για την κατασκευή του αγωγού ύδ- ρευσης. Το ερώτημα, ωστόσο, που προκύπτει είναι γιατί ο υπουργός δεν αναζητά τα «άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία» για τις ανάγκες ανασυγκρότησης της Θεσσαλίας και παίρνει από τα έτοιμα και ήδη εγκεκριμένα για ένα μείζον για τέσσερις νομούς έργο, το οποίο μάλιστα χαρακτηρίζεται εθνικό;
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά μιλάμε για ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά του ανθρώπου που είναι το νερό, το οποίο σήμερα παροχετεύεται προς ύδρευση 145.000 κατοίκων μέσα από ένα απαρχαιωμένο δίκτυο που πέραν των άλ- λων συνιστά κίνδυνο για την υγεία των πολιτών.
Ήταν η σημερινή κυβέρνηση που έδω- σε προτεραιότητα στην αντικατάσταση του παλιού με νέο εκσυγχρονισμένο και πάντως ασφαλέστερο δίκτυο, με το συγκεκριμένο έργο να είναι το πρώτο στην Ήπειρο που εντάχθηκε στο Ταμείο Ανάκαμψης. Από τη μια δηλαδή κατανόησε την ανάγκη κατασκευής του έργου και τώρα που συνάντησε τα δύσκολα με τις καταστροφές στην Θεσσαλία αναδιπλώνεται, θέτοντάς το ψηλά στην ατζέντα της ανακατανομής πόρων του εν λόγω Ταμείου.
Την ίδια στιγμή ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών υπόσχεται μεν ότι «θα υλοποιηθεί κανονικά μέσω άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων» χωρίς ωστόσο να αποσαφηνίζει ποια είναι αυτά τα «εργαλεία» και πολύ περισσότερο τον προσδιορισμό του χρόνου που θα απασχολή- σει το υπουργείο. Όλα, επομένως, παραπέμπονται αορίστως στο μέλλον και ταυτόχρονα όλα βρίσκονται «στον αέρα», δίνοντας το περιθώριο για ερμηνείες που οδηγούν ακόμα και στην σκέψη ότι μπορεί και να μη γίνει ποτέ.