Θεωρήθηκε μέγας, όχι γιατί πολέμησε και κατέκτησε λαούς και τόπους. Αλλά για το μεγαλείο της ψυχής του.
Ως προσωπικότητα υπήρξε δείγμα μεγαλοψυχίας, γενναιοδωρίας και αλτρουισμού. Μαζί βεβαίως με τον Κωνσταντίνο και Ιωάν- νη, τα δυο μεγαλύτερα αδέρφια του. Ο Αλέξανδρος Ζάρρας υπήρξε μέγας ευεργέτης της Άρτας. Γεννημένος στα 1863, στον καιρό ακόμη της τουρκοκρατίας. Ως έμπορος υφασμάτων και συνολικά για πάνω από εκατό χρόνια περίπου μαζί με τα αδέρφια του διατήρησαν την πρωτοπορία του εμπορίου στην πόλη. Μετά το σχολείο ασχολήθηκε απευθείας με το εμπόριο και η οικογένειά του υπήρξε μια από τις πιο εύπορες με χρήματα που αποκτήθηκαν από το εμπόριο των υφασμάτων.
Ο Αλέξανδρος Ζάρρας είχε ψυχική ανωτερότητα και απέραντη καλοσύνη μα πάνω απ’ όλα απεριόριστη αγάπη προς τη μικρή του πατρίδα και σύμπνοια για τους πάσχοντες συμπολίτες του. Με τα υπέροχα αυτά ψυχικά του χαρίσματα συνέλαβε και εκτέλεσε ένα έργο πνοής και κοινωνικής σημασίας, ένα έργο προσφοράς προς την πόλη της Άρτας. Δώρισε περιουσία αξίας 9.000 χρυσών λιρών για την κατασκευή του κρατικού νοσοκομείου σε ιδιόκτητο χώρο του, 32 στρεμμάτων περίπου.
Μετά το θάνατό του δώρισε το ακίνητό του στο κέντρο της πόλης, όπου στο ισόγειο του νεοκλασικού υπήρχε η οικογενειακή επιχείρηση με το υπόλοιπο κτίσμα να ήταν η κατοικία της οικογένειας, για να στεγαστεί το Δημαρχείο της Άρτας από το 1960. Λειτουργούσε εκεί έως το 2002 που η πόλη απέκτησε το νέο κτιριακό δημοτικό συγκρότημα. Το παλιό αυτό νεοκλασικό κτίριο του 19ου αιώνα μαζί με κάποια ακόμα στο κέντρο της οδού Σκουφά, αποτελούν στολίδι και τουλάχιστον αυτό σαν κτίριο δεν θα χαθεί στον ρυθμό των κατεδαφίσεων, σε μια άναρχη δόμηση, αλλά θα παραδοθεί στην τοπική κοινωνία. Η αξιοποίησή του έχει ως στόχο να δοθεί στην κοινωνία ένα διατηρητέο ιστορικό κτίριο, δείγμα πολιτισμού της Άρτας, καθώς και να χρησιμοποιηθεί ως πολυχώρος για πολιτιστικές και τουριστικές χρήσεις, ενώ βάσει της διαθήκης του ευεργέτη Αλεξάνδρου Ζάρρα, θα δημιουργηθεί και γραφείο δημάρχου».
Ο Αλέξανδρος Ζάρρας δικαίως ανακηρύχθηκε «μέγας ευεργέτης της Άρτας» με την αριθ. 37/1957 Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου καθώς, όχι μόνο παρέδωσε τμήμα της οικίας του προκειμένου αυτή να γίνει Δημαρχιακό Μέγαρο, αλλά κυρίως γιατί παρέδωσε οικόπεδο και χρηματοδότησε την κατασκευή του γενικού νοσοκομείου Άρτας στο κέντρο της πόλης.
Με διαθήκη του παρέδωσε τμήμα του ακινήτου στον Δήμο Αρταίων, με την προϋπόθεση να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για Δημαρχείο. Ευτυχώς το ιστορικό αυτό κτίριο δεν εγκαταλείφθηκε στη μοίρα του, όπως άλλα στην περιοχή. Η Δημοτική Αρχή επεξεργάστηκε συγκεκριμένο σχέδιο για την αξιοποίησή του και απέσπασε τα απαραίτητα κονδύλια για να παραδοθεί και πάλι στην κοινωνία. Το Ιστορικό Δημαρχείο Άρτας, το οποίο πλέον βρίσκεται στην πλήρη κυριότητα του Δήμου μετά και την απόκτηση τμήματος του ισογείου και του υπογείου με χρηματοδότηση από το «Πράσινο Ταμείο», είχε ανακηρυχθεί με υπουργική απόφαση του Ιουνίου του 1988 ως έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία. Μάλιστα κατά τις εργασίες που έχουν μέχρι στιγμής πραγματοποιηθεί, στο υπόγειο, όπου προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για το αρχείο του Δήμου Αρταίων, ευρέθησαν αρχαιολογικά ευρήματα της Αρχαίας Αμβρακίας (τμήμα δρόμου και αγγεία), και υπάρχει πρόταση να τοποθετηθεί γυάλινο δάπεδο ώστε τα συγκεκριμένα ευρήματα να είναι θεατά στους επισκέπτες.
Ο Αλέξανδρος Ζάρρας διέθεσε το οικόπεδο των 32 στρεμμάτων στην πόλη της Άρτας, όπου και με δικά του αποκλειστικά έξοδα κτίστηκε το φερώνυμο νοσοκομείο «Ζάρρειο». Η θεμελίωσή του έγινε στις 6 Απριλίου 1951, παρουσία του Αλέξανδρου Ζάρρα. Ο ένας του αδελφός, επίσης, διέθεσε και αυτός ολόκληρη την περιουσία του που ήταν 2.500 χρυσές λίρες. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος, αυτός ο μεγάλος ευπατρίδης, επέβλεπε προσωπικά τις εργασίες ανέγερσης του νοσοκομείου, κόβοντας την κορδέλα στα 1956. Στην τελετή τότε είχε παραστεί και η πρώτη γυναίκα υπουργός Λίνα Τσαλδάρη.
Τότε η οδός Αράχθου που η αρχή της βρίσκονταν στο νοσοκομείο και κατέληγε στο ιστορικό γεφύρι, μετονομάσθηκε σε οδό Αλέξανδρου Ζάρρα. Ο μακρύς κατάλογος των Ελλήνων ευεργετών, ως επί το πλείστον, αποτελείται από Ηπειρώτες και μια ξεχωριστή μέρα γιορτάζεται ως εθνική μνήμη ευεργετών. Ευεργέτες στην αρχαιότητα αποκαλούνταν οι θεοί γενικώς. Αναφέρεται και στον Πίνδαρο για τον Απόλλωνα, για το Διόνυσο στον Ησίοδο, στον Σάραπιν και την Ίσιδα. Το ξαναβρίσκουμε στο Ρωμαϊκό δίκαιο και επιβιώνει έως σήμερα. Μεγάλη η ιστορική πορεία αυτής της λέξης μέσα στην ανθρωπότητα.
Ευεργέτης είναι ο πράξας καλήν τινα πράξιν εξυπηρετήσας τον αδύνατον δη τον κινδυνεύοντα, άνθρωποι αγαθοεργοί παρεχόντων σημαντικόν χρηματικόν ποσόν σε ευαγή ιδρύματα, ναούς, εταιρείες. Εύ και έργον, αγαθό. Καλό έργο με την αρχαιοελληνική σημασία της προσφοράς του πολίτη. Ο Αλέξανδρος Ζάρρας έφυγε από τη ζωή το απόγευμα της 5ης Αυγού- στου 1958.
*Ο Νικόλαος Καραδήμας είναι συγγραφέας με καταγωγή από την Άρτα