Οι δολοφονίες γυναικών από τους συντρόφους τους είναι πλέον καθημερινά στο προσκήνιο στη χώρα μας. Η κακοποίηση των γυναικών επίσης. Η έμφυλη βία και οι γυναικοκτονίες είναι φαινόμενα παγκόσμια και διαχρονικά και συγκροτούν ένα αλληλοτροφοδοτούμενο κύκλωμα με τις πολιτισμικές αναπαραστάσεις τους, μεταξύ των οποίων και οι λογοτεχνικές, με τη λογοτεχνία να νοείται εδώ ως μέσο πολιτισμικής μνήμης. Η αναφορά στις αναπαραστάσεις αυτές δεν λύνει το πρόβλημα. Συνεισφέρει ίσως στην ορατότητα του προβλήματος και συνακόλουθα στη δράση για την αντιμετώπισή του.
Το βιβλίο «Το μπλε ζαφείρι» περιέχει ξυλοδαρμούς, καταδίωξη, σεξουαλική εκμετάλλευση, βιασμό και δολοφονία γυναικών. Ενδοοικογενειακή βία (σωματική, συναισθηματική, ψυχολογική και λεκτική κακοποίηση). Αποσιωπάται όμως η βία κατά των γυναικών.
Το βέβαιο είναι ότι η διαχρονική βία κατά των γυναικών όχι απλώς δεν υποχωρεί χάρη στην πρόοδο, αλλά αντιθέτως εντείνεται, ειδικά αυτή την περίοδο, όπως φαίνεται. Η ένταση αυτή έχει να κάνει με τις υποκείμενες κοινωνικο-πολιτικές δομές, αλλά και συνδέεται άρρηκτα με την αναπαράσταση και την προβολή της βίας κατά των γυναικών και των νεκρών, κακοποιημένων σωμάτων τους με όρους -νοσηρού- θεάματος.
Ο τέλειος γάμος είναι ένα τέλειο ψέμα. Άνδρες με αγγελικό και συνάμα διαβολικό πρόσωπο, που ξεσπούν με μανία στις γυναίκες τους. Αλλά και γυναίκες που εγκλωβίζονται σε έναν κύκλο γλυκόπικρο, τοξικό. Που χάνουν την αυτοεκτίμηση και τον αυτοσεβασμό τους. Που φοβούνται, υποχωρούν, βασανίζονται, υποφέρουν, τραυματίζονται βάναυσα. Βρίσκουν ένα σωρό δικαιολογίες για να μην καταγγείλουν τον σύζυγό τους, πιστεύουν πως φταίνε οι ίδιες, προσφέρουν εκούσια τον εαυτό τους στα χέρια του θύτη τους. Και τον συγχωρούν. Ξανά και ξανά…
Τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα όταν πιεστεί πολύ; Που πάει ο έρωτας όταν φεύγει; Ο ορμητικός, ο αμοιβαίος έρωτας; Υπάρχουν στ΄ αλήθεια οι πρίγκιπες με το άσπρο άλογο; Πόσο πληγώνει ο ρατσισμός; Γιατί μας τρομάζει το διαφορετικό; Είναι άραγε η σκληρή αλήθεια προτιμότερη από το ψέμα; Μπορούμε να δραπετεύσουμε από το παρελθόν μας;
Άνθρωποι μόνοι βουλιάζουν κάτω από το βάρος μιας άδειας ζωής, γυναίκες που έχουν κατ’ εξακολούθηση κακοποιηθεί από τον οικογενειακό τους περίγυρο, κουρελιασμένα κορμιά γυναικών από ανδρική ερωτική μανία, γυναίκες που πήραν την τύχης τους στα χέρια τους, την άμυνα και την άλωσή τους.
Ποια είναι: Η Ρένα Ρώσση – Ζαΐρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτη- σε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων. Έχει γράψει 15 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 150 παιδικά βιβλία.