Το ποίημα που δημοσιεύω για τα 80 χρόνια από τη σφαγή του Κομμένου (16 Αυγούστου 1943 -16 Αυγούστου 2023) των δολοφόνων Ναζί της Μεραρχίας Εντελβάις είναι γραμμένο πάνω στα ιστορικά δεδομένα.
Για να προλάβω ατυχείς αντιδράσεις θα γυρίσω 20 χρόνια πίσω, δηλαδή στις 16 Αυγούστου 2003, όταν το μαρτυρικό χωριό είχαν το θράσος να επισκεφθούν ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Απομάχων Ταξίαρχος εν αποστρατεία της Μπούντεσβερ Έρνστ Κοκί και ο Αντιπρόεδρος αυτής Χάνς – Πέτερ Μάγερ, δηλαδή οι σημερινοί εκπρόσωποι εκείνων των ναζιστικών καθαρμάτων (Ζάλμινγκερ, Κλέμπε, Ραΐζερ, Ντελάχερ, Χέννε, Τσήγκλερ κλπ) που κατέσφαξαν με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο τους 317 κατοίκους του Κομμένου το πρωί της 16ης Αυγούστου1943.
Τους δύο εκπροσώπους του Συνδέσμου Απομάχων συνόδεψε στο χωριό στις 16 Αυγούστου 2003 ο συγγραφέας Χέρμαν Φράνκ Μάγερ, ο οποίος στο δίτομο ιστορικό του έργο «Αιματοβαμμένο Εντελβάις» (βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ, Αθήνα, 2009) σημειώνει στον Β΄ τόμο, σελίδα 317 ότι «Ο Αλέξανδρος Μάλλιος (σ.σ. ένας εκ των δύο παιδιών της οικογένειας του Θεοδόση Μάλλιου που γλύτωσε τη σφαγή) τους επεφύλαξε ιδιαίτερα φιλική υποδοχή, παρά το γεγονός ότι οι γονείς και τα οκτώ αδέλφια του είχαν δολοφονηθεί.
Έπειτα από πρόσκληση του προέδρου της κοινότητας Γεωργίου Παππά να καθίσουν στο τραπέζι των επισήμων, ο Κοκί έγραψε στο Γερμανικό περιοδικό «Die Gebirgstrupp» ότι στόχος του Συνδέσμου Απομάχων (πρέπει να είναι) η συμφιλίωση με τους παλιούς αντιπάλους, η αντικειμενική ιστορική μελέτη των εγκλημάτων πολέμου που διαπράχθηκαν και η τιμητική ανάμνηση των αθώων θυμάτων που έχουν να θρηνήσουν όλες οι πλευρές». Αντί ο κοινοτάρχης τότε Γεώργιος Παππάς και ο επιζών της σφαγής Αλέξανδρος Μάλλιος να μην επιτρέψουν στα φασιστικά απόβλητα της Μπούντεσβερ την είσοδο στο Κομμένο σαν ελάχιστη πράξη αποστροφής, ο μεν Μάλλιος τους «επεφύλαξε ιδιαίτερα φιλική υποδοχή» ο δε κοινοτάρχης Παππάς τους κάλεσε «να καθίσουν στο τραπέζι των επισήμων», όπως καταγράφει ο παριστάμενος στο Κομμένο μετά των Γερμανών συγγραφέας Χέρμαν Φρανκ Μάγερ.
Με τη στάση τους αυτή ο Γεώργιος Παππάς και ο Αλέξανδρος Μάλλιος έδωσαν το δικαίωμα στον Κοκί να εξισώσει τη σφαγή των 317 αθώων κατοίκων του Κομμένου με τη θανάτωση κάποιων Γερμανών στρατιωτών που έγινε σε μάχες με αντάρτες. Στο Κομμένο δεν έγινε μάχη ούτε τραυματίστηκε κανένας Γερμανός στρατιώτης, υπαξιωματικός ή αξιωματικός. Στην περίπτωση του Κομμένου μόνο αυτό έχει να θρηνήσει θύματα. Οι Γερμανοί ούτε γρατζουνίστηκαν.
Ας δούμε, όμως, και την άλλη πλευρά της αποδοχής της σφαγής των δύο εκπροσώπων της Μπούντεσβερ μετά την επίσκεψή τους στο Νεκροταφείο του χωριού και την διαπίστωση εκατοντάδων τάφων με γραμμένα τα ονόματα και τις ηλικίες, κυρίως μικρών παιδιών, των σφαγιασθέντων. Τι έκαναν και σε ποια πίεση προέβησαν προς το επίσημο Γερμανικό Κράτος να αποζημιώσει τα αθώα θύματα;
Όπως γράφει ο συγγραφέας Χ. Φ. Μάγερ στη σελίδα 319 του Β΄ τόμου του έργου που ανέφερα, ο Κοκί έπειτα από συνεννόηση με τα μέλη του Βαυαρικού Συνδέσμου Απομάχων, προσέφερε σε περίπου 10 νέους από το Κομμένο φιλοξενία για κάποιο χρονικό διάστημα στη Γερμανία. Είδατε, φίλοι μου, με ποιο τρόπο οι Γερμανοί ξεχρεώνουν τις υποχρεώσεις τους! Επαναδημοσιεύω τη φωτογραφία των Γερμανών σε πλήρη σύνθεση με τον κοινοτάρχη Γεώργιο Παππά στη μέση, γιατί κάποιοι νεότεροι μπορεί να αμφισβητούν την ύπαρξή της.
Δεν είναι, λοιπόν, το Κομμένο σαν την Βιάννο της Κρήτης, η οποία υπέστη σφαγές από τους Ναζί, πλην όμως εκεί έχουν αναρτήσει αψίδα στην οποία γράφουν ότι απαγορεύεται η είσοδος Γερμανών πολιτών στο χωριό και το τηρούν αυστηρά. Έχω την πληροφορία καλού μου φίλου ότι από τα όμορα χωριά που ενοικιάζουν μηχανάκια σε τουρίστες, τους προειδοποιούν να μην μπουν στη Βιάννο αν είναι Γερμανικής καταγωγής.

Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΕΝΟΥ
του Γιώργου Χαλκιά

Ήταν δεκάξ’ Αυγούστου
μετά της Παναγίας τη γιορτή
που μπήκαν στο Κομμένο
φασίστες Γερμανοί.

Πέντε καμιόνια πήγαν
με πλήρη εξοπλισμό
και σφάξαν τους αθώους
στ’ ανυπεράσπιστο χωριό.

Σημείο τροφοδοσίας
στον Άραχθο ποταμό
πλήρωσε του Λεφάκη
τον ψευτοανδρισμό.

Τρακόσιοι δέκα επτά νεκροί από των Γερμανών τα βόλια
που έδρασαν με λύσσα
ως και στα περιβόλια.

Ούτ’ έγκυες σεβάστηκαν
ούτε μικρά παιδιά
ταμπού ανθρωποφάγων
από πολύ παλιά.

Έξω απ’ την Εκκλησία
σκοτώσαν τον παπά
που είχε στεφανώσει
του Μάλλιου την κοπελιά.

Ραϊζερ ο εκτελεστής
βαθμό υπολοχαγός
τον σκότωσε στο Φράϊμπουργκ μέγας βομβαρδισμός.

Την πλήρωσε κι’ ο Ζάλμιγκερ
κοντά στον Κερασώνα
απ’ τους αντάρτες του Εδές
πέφτοντας σε κολώνα.

Οι λίγοι επιζήσαντες
μετά εξήντα χρόνια δείξαν σε κάποιους Γερμανούς περίεργη συμπόνια.

Εις το χωριό προσφέρθηκαν
για να τους τραπεζώσουν
στο χώρο όπου οι Ναζί
στήσαν να τους σκοτώσουν.

Φωτογραφία έβγαλαν
στον τύμβο των νεκρών
ο πρόεδρος Γιώργος Παππάς
μετά των Γερμανών.

Αμφισβητούσε ο Ερνστ Κοκί
την απίστευτη σφαγή
Μα όταν πήγε στο νεκροταφείον
Είδε μέγα αριθμό ταφείων.

Δεν είναι το Κομμένο Βιάννος
που έχει σ’ αψίδα επιγραφή
απαγορεύεται εκεί
να μπούν πολίτες Γερμανοί.

*Ο Γιώργος Χαλκιάς είναι επίτιμος δικηγόρος

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ