Το εμπόριο δημητριακών στον καιρό των Τόκκων το είχαν στα χέρια τους έμποροι αλλά και υπάλληλοι των Τόκκων.
Η Ραγούζα έπαιζε από καιρό ρόλο στο Αρτινό εμπόριο αλλά στον καιρό των Τόκκων με τις συμφωνίες που έκλεισαν οι Τόκκοι και τα προνόμια που δόθηκαν, η Ραγούζα κατείχε την πρώτη θέση στο Αρτινό εμπόριο. Ραγουζαίοι έμποροι ήταν εγκατεστημένοι στην Άρτα αλλά φαίνεται να υπήρχε και Αρτινή παροικία εμπόρων στη Ραγούζα.
Το Εμπορικό Επιμελητήριο της Ραγούζας φρόντιζε για την προμήθεια των δημητριακών. Δηλαδή είτε φρόντιζε μέσω εμπόρων είτε ναύλωνε το ίδιο το Επιμελητήριο σκάφη για τη μεταφορά είτε φρόντιζε οι έμποροι να έχουν κάποιες διευκολύνσεις.
Στα έγγραφα της Ραγούζα που μελέτησε ο Barisa Krekic και κατ΄ επέκταση ο Robin Alexander Shields, ένας σπουδαίος έμπορος δημητριακών στη Ραγούζα, φαίνεται να είναι ο Αρτινός Δήμος ο Γραικός (Dimos Grecus) ή Δήμος Μιράλης, όπως προκύπτει από έγγραφο της 12ης Ιουλίου του 1436. Δυστυχώς, για την ζωή του Δήμου δεν γνωρίζουμε πολλά αλλά για να εμπορεύεται με πλοίο είτε δικό του είτε ναυλωμένο, συμπεραίνουμε πως είναι ένας από τους εύπορους κατοίκους της πόλης της Άρτας. Μάλιστα απ΄ ότι βλέπουμε και στο Εμπορικό Επιμελητήριο της Ραγούζας πρέπει να είχε καλό όνομα.
Στις 10 Ιουλίου 1436 φαίνεται να έφτασε στη Ραγούζα με 600 καντάρια κεχρί. Το Επιμελητήριο αφού ήλεγξε πρώτα την ποιότητα επέτρεψε στον Δήμο να αποθηκεύσει το κεχρί στις αποθήκες της πόλης. Το Επιμελητήριο του δάνεισε 300 βυζαντινά υπέρπυρα κρατώντας ως εγγύηση το κεχρί του, αλλά και έως το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς να το έχει πουλήσει.
Τον Αύγουστο του ιδίου έτους έφτασε και πάλι στη Ραγούζα με αλεύρι και σιτάρι όπου οι Ραγουζαίοι του έδωσαν 100 υπέρπυρα. Τόσο ο Barisa Krekic όσο και ο Robin Alexander Shields, πιστεύουν πως ο Δήμος ήταν άνθρωπος από το περιβάλλον του Κάρολου Β΄ Τόκκου. Ο Δήμος ο Γραικός επανήλθε ξανά και ξανά στην Ραγούζα.
Τελευταία μνεία του Δήμου στη Ραγούζα γίνεται στις 4 Απριλίου 1437, όπου πεθαίνει και η πόλη βγάζει απόφαση πως η πραμάτεια που έφερε ο Δήμος, όπως και τα χρήματα που είχε μαζί του, θα πρέπει να δοθούν στους ανθρώπους που ήρθαν μαζί του από την Άρτα και είχαν διαπιστευτήρια με την υπογραφή του Δεσπότη Καρόλου Β΄ Τόκκου, με στόχο να επιστραφούν στην Άρτα. Αυτό δείχνει ακόμα ότι ο Δήμος συνδέονταν κατά κάποιον τρόπο με τον οίκο των Δεσποτών Τόκκων.
Πηγές κειμένου: Robin Alexander Shields, Ο κάρολος Β΄ Τόκκος και το Δεσποτάτο. Barisa Krekić, Dubrovnik in the 14th and 15th Centuries. Eλευθέριος Βέτσιος: Το εμπόριο της Άρτας στους υστερομεσαιωνικούς χρόνους.