Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, Αμφιβολίες τρελές.
Κοιτάζοντας τα αποτελέσματα των εκλογών, θυμήθηκα το παλιό μου φιλαράκι, τον «Γιάνγκο Δρά- κο», που μου έλεγε ότι σίγουρα θα γίνει μια μεγάλη έκπληξη. Για την ακρίβεια, το φιλαράκι μου ονομάζεται Δημήτρης Π…, αλλά εμείς από μικρά τον φωνάζαμε «Γιάνγκο Δράκο», γιατί μπορούσε να μιμηθεί με εκπληκτική ακρίβεια τον πρωταγωνιστή της «Λάμψης».
Όλοι μας είχαμε παρατσούκλια. Ποιος δεν θυμάται τον πασίγνωστο «Μπάμπη τον Φλου». Εγώ ήμουν ο «ακριβώς», με ωμέγα (ω), γιατί πάντα είχα και έχω ακόμα, μία εμμονή με την ακρίβεια και τη λεπτομέρεια. Ο Κωστής δίπλα, ήταν ο «σιφονιέρας» λόγω σωματοδομής και πολλά άλλα. Δεν φανταζόμαστε, όμως, ότι μπορούσαμε να αλλάξουμε το επίσημο ονοματεπώνυμό μας, ως πολίτες του κράτους. Βέβαια, η αλλαγή του πρώτου ονόματος είναι πιο εύκολη και επέρχεται μετά από τη δική μας βούληση, με την έκδοση δικαστικής απόφασης για διόρθωση της ληξιαρχικής πράξης.
Το ξέρεις, όμως, ότι μπορείς να αλλάξεις και το επώνυμό σου; Η αλλαγή του επωνύμου δεν απόκειται στην ιδιωτική βούληση, αλλά γίνεται ύστερα από απόφαση του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι και σοβαροί λόγοι, ικανοί να δικαιολο- γήσουν την μεταβολή του επωνύμου. Η αίτηση του ενδιαφερόμενου με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, κατατίθεται ενώπιον του αρμοδίου δημάρχου.
Ως σοβαροί λόγοι νοούνται για όλους τους αιτούντες μόνο τα ψυχικά προβλήματα, τα οποία δημιουργούνται από επώνυμα (α) κακόηχα, (β) που προκαλούν τη θυμηδία ή την περιφρόνηση, (γ) δυσχερή στην προφορά ή ξενικά, (δ) κακής φήμης συνεπεία πράξεων άλλου προσώπου, (ε) αντίθετα προς τις αντιλήψεις της κοινωνίας περί ηθικής.
Αντιθέτως, η επίκληση και απόδειξη κοινωνικών λόγων (επαγγελματικών, πολύ διαδεδομένου επωνύμου ώστε να προκαλείται κίνδυνος σύγχυσης, κακές σχέσεις με τον φυσικό πατέρα κλπ) που προβάλλονται για αλλαγή επωνύμου, δεν βρίσκουν έρεισμα στο Νομοθετικό Διάταγμα.
Βέβαια, αν βρεθείς μπροστά σε κανένα περίεργο δήμαρχο και αρνηθεί την αλλαγή του επωνύμου, ο νομός προβλέπει ότι ο ενδιαφερόμενος μπορεί να προσβάλλει την απορριπτική απόφαση του δημάρχου ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας (ενδικοφανής προσφυγή) και εάν κι αυτή είναι απορριπτική μπορεί να καταθέσει προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Υπάρχουν, λοιπόν, περιπτώσεις όπου το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι λόγοι αναφερόμενοι στην επαγγελματική κατάσταση του αιτουμένου την αλλαγή του επωνύμου του, είναι καταρχήν ικανοί να δικαιολογήσουν την αλλαγή αυτή και ακύρωσε δύο απορριπτικές αποφάσεις, παραπέμποντας στον αρμόδιο Δήμο την υπόθεση για να προβεί στην αλλαγή του ονόματος του αιτούντος.
Γι’ αυτό κι εγώ, τώρα που τα γνωρίζουμε όλα αυτά, λέω να βιαστώ να προλάβω και να ξεκινήσω αύριο πρωί-πρωί στο Δημαρχείο, την παραπάνω διαδικασία αλλαγής του επωνύμου μου, με επίκληση του σοβαρού λόγου Νο 5. Δηλαδή ότι θέλω να αλλάξω το επώνυμό μου επειδή είναι (ε) αντίθετο προς τις αντιλήψεις της κοινωνίας περί ηθικής.
Και θα ζητήσω πλέον να πάρω ένα επώνυμο σύμφωνο προς τις αντιλήψεις της κοινωνίας περί ηθικής. Ένα τέτοιο επώνυμο αποδείχτηκε πριν λίγες ημέρες το «Καραμανλής». Γιατί ο πρώην υπουργός υποδομών Καραμανλής, ζήτησε και πήρε εκ νέου βουλευτική ασυλία στην περίπτωση που στοιχειοθετηθούν ευθύνες του για το δυστύχημα των Τεμπών.
Γιατί ενώ μας έδειχνε πόσο συντετριμμένος ήταν τις ημέρες του δυστυχήματος, έκανε πέτρα την καρδιά και διεκδίκησε εκλογικό σταυρό, μόλις 82 ημέρες μετά. Και βρέθηκαν 23.168 συμπολίτες μας να τον συνδράμουν. Δηλαδή περίπου 406 σταυροί για κάθε έναν από τους 57 νεκρούς.
Πραγματικά, δεν θέλω να έχεις Αμφιβολίες τρελές, Αμφιβολίες πολλές. Για την ακρίβεια δεν θέλω να έχεις καμία Αμφιβολία για το γεγονός ότι δεν θεωρώ ένοχο τον πρώην υπουργό Υποδομών Καραμανλή.
Προφανώς έχει το τεκμήριο της αθωότητας, που τον συνοδεύει σε κάθε αίθουσα δικαστηρίου. Αυτό που θέλω να πω, όμως, είναι ότι ηθικά θα έπρεπε να παραμείνει απλός πολίτης, ώστε ΕΑΝ έρθει η ώρα να παραπεμφθεί να μην προστατεύεται από τον γελοίο νόμο «περί ευθύνης υπουργών». Ελπίζω να κάνω λάθος και να με διαψεύσει στο μέλλον ο ίδιος ο Καραμανλής, ΕΑΝ και ΟΤΑΝ έρθει εκείνη η ώρα.
Μέχρι τότε, καλού – κακού, ας αλλάξω εγώ το επώνυμό μου και ας το κάνω κι εγώ «Καραμανλής», γιατί απ’ ότι φαίνεται μόνο τέτοια επώνυμα είναι σύμφωνα προς τις αντιλήψεις της κοινωνίας περί ηθικής.
Αθώος, λόγω Αμφιβολιών