Το ραντεβού κλείνεται από αρκετές μέρες πριν. Καλό είναι να είμαστε συνεπείς στην ώρα κι ας χρειαστεί να μείνουμε λίγο παραπάνω στο χώρο υποδοχής.
Τα δόντια, ασχέτως ηλικίας, απασχολούν το σύνολο του πληθυσμού. Το κάθε άτομο βρίσκεται εκεί για διαφορετικούς λόγους. Κανείς δε θέλει να πονά και να έχει χαλασμένα δόντια. Η καλή οδοντοστοιχία δίνει στο άτομο λάμψη, γοητεία, κάλλος, αστραφτερό χαμόγελο και καλή λεκτική έκφραση. Είναι ένα κομμάτι του σώματός μας πρώτης γραμμής. Και η κοινωνική αποδοχή φέρνει ισχυρά θετικά συναισθήματα.
Έκτακτα, στον προκαθορισμένο χρόνο, βρέθηκε μαζί μας ένα μικρό κοριτσάκι με τη συνοδεία της μητέρας. Δυο δοντάκια μπροστινά σε αναμονή πάνω σε μια γλυκιά φατσούλα. Ό,τι πιο καταπραϋντικό. Ο χώρος γεμάτος χαμόγελα σε εικόνες κρεμασμένες στους τοίχους.
Όλα σε προδιαθέτουν ευχάριστα. Καθόλου δεν είναι απαραίτητο να κάνεις πρόβες θάρρους γι’ αυτό που επίκειται. Κα- νένα άγχος και καμιά δυσφορία. Μόνο κάτι τραυματικές εμπειρίες ξυπνούν από καιρούς παιδικών χρόνων ως εφιάλτες. Ανακαλούνται στη μνήμη εκείνα τα τρομακτικά εργαλεία που μας πέταγαν τα μόνιμα δόντια μας για «πλάκα». Θα μπορούσα να αναφέρω και ονόματα, αλλά δεν κάνει. Άλλες εποχές, άλλες συνθήκες. Στον εσωτερικό χώρο του ιατρείου βασιλεύει η απόλυτη ησυχία. Ούτε παραπονεμένα λόγια, ούτε συγκρατημένοι αναστεναγμοί.
Κι επειδή εν μέσω πανδημίας οι χειραψίες δεν συνηθίζονται σε τέτοιους χώρους, επιβάλλεται να αρκεσθούμε σε εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις που φανερώνουν την άριστη σχέση και την εμπιστοσύνη στη – (ο) γιατρό. Με χαλαρές κινήσεις, με καλή επικοινωνία, χωρίς ανησυχία και χωρίς πολλούς σφυγμούς βρίσκεσαι οριζοντιωμένος σαν σε κάψα αστροναύτη. Τι διαδραματίζεται μέσα στον διαστημικό λαβύρινθο από ένα σημείο και μετά, δεν πολυκαταλαβαίνεις. Είναι μια τελετουργία με τον ασθενή σε θέση αδράνειας. Ο προσωπικός χώρος παραβιάζεται χωρίς ίχνος αντίστασης. Το στόμα τσιτωμένα ανοιχτό βοηθά και στην… οικονομία του λόγου. Είναι που το σώμα φωνάζει αυτό που η γλώσσα σωπαίνει.
Σαν σκιές περνούν από μπροστά διάφορα χειρουργικά σύνεργα: σύριγγες, λαβίδες, αναισθητικά με κατεύθυνση τη στοματική κοιλότητα. Το χέρι της είναι εξαιρετικά ελαφρύ, προσεγγίζει τα μαλακά μόρια του στόματος με τον μέγιστο σεβασμό και απολαμβάνεις μια συναισθηματική κατανόηση.
Η μουσική που ακούγεται φέρνει ηρεμία και χαλάρωση. Οι προβολείς οροφής με τον απαλό φωτισμό δημιουργούν μια τέλεια ατμόσφαιρα. Όλα αυτά βοηθούν τους εσωτερικούς μονολόγους, τους απολογισμούς ζωής και σκέψεις που οδηγούν καμιά φορά σε προσωρινό κλείσιμο των βλεφάρων… Κι όταν ολοκληρωθούν όλες οι εργασίες, έρχεται η ανακούφιση και η σίγουρη αίσθηση ότι γιατρός και ασθενής αξίζουν επιβράβευσης.
Ο οδοντιατρικός κλάδος σήμερα έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα προόδου. Έχει επενδύσει σε νέες τεχνολογίες που κάνουν τις εργασίες εντελώς ανώδυνες. Αμβλύνουν τους πόνους και περιορίζουν τις πιθανότητες αστοχίας στην οδοντοθεραπεία. Η οικονομική επιβάρυνση των ασθενών είναι ένα μεγάλο κοινωνικό θέμα, τη στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία θεωρούν την οδοντιατρική υγεία πολυτέλεια και όχι αναγκαιότητα.
Η λαϊκή μούσα και η λαϊκή σοφία φρόντισαν στο χρόνο τα δόντια να τα κάμουν τραγούδι, σύμβολα και αλληγορία. «Δόντια πυκνά και μαργαριταρένια», «ήλιος με δόντια», «να του δείξουμε τα δόντια μας», «τα είπε έξω από τα δόντια», «ψήφος δαγκωτή», «γλίτωσε από του Χάρου τα δόντια», «τα ακονίζει» και πολλά άλλα λαογραφικού περιεχομένου κυκλοφορούν.
Μπορεί όλοι μας να έχουμε μια γενετική ταυτότητα, όμως η πρόληψη και η φροντίδα των δοντιών είναι για τον καθένα καθήκον και επιτακτική ανάγκη. O πολιτισμός, η αισθητική και η καλλιέργειά μας πρέπει να ξεκινούν από το… στόμα.