Ως γνωστόν μετά την χάραξη των νέων συνόρων Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του 1881, η Γέφυρα Άρτας ήταν το σύνορο. Έως τη μεγάλη καμάρα Ελληνικό και από την μεγάλη Καμάρα και πέρα το Τούρκικο.
Οι Οθωμανοί προκειμένου να βλάψουν την Άρτα οικονομικά επέτρεψαν κοντά στη γέφυρα να στηθούν καταστήματα που πωλούσαν προϊόντα σε εξευτελιστικές τιμές με αποτέλεσμα πλήθος Αρτινών να έρχονται να ψωνίζουν από εδώ και στην πόλη να καταρρέει η οικονομία. Αυτό ανάγκασε το Ελληνικό κράτος να βάλει υψηλούς δασμούς. Οι υψηλοί δασμοί με την σειρά τους δημιουργούσαν το λαθρεμπόριο. Έτσι, γίνονταν ένας χαμός στην Άρτα.
Ένας από τους εμπόρους που έφτιαξε απέναντι κατάστημα, στο Τούρκικο, ήταν και ο Εβραίος Αβραάμ Μιζάν. Ο Αβραάμ Μιζάν έκανε το αντίθετο. Έφερνε από την Άρτα υλικό στο Τούρκικο.
Και όπως γλαφυρά αναφέρει η Εφημερίδα «Άραχθος», ο άνθρωπος κατάλαβε πως το Οθωμανικό κράτος καταρρέει τόσο πολιτειακά όσο και οικονομικά και είπε να συμβάλει κι αυτός.
Έτσι, έφερε στα 1883 περίπου 30.000 πήχες υφάσματα διαφόρων τύπων χωρίς να πληρώσει δασμούς. Προφανώς ο Μιζάν κατάλαβε πως δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο. Γνώριζε τους πειναλέους μισθούς των Οθωμανών χωροφυλάκων και μια και είχε υπόψη πως είναι και «αδιάφθοροι», δωροδοκούσε… και όλα μέλι γάλα.
Βέβαια, ως γνωστόν και να θέλεις να αγιάσεις δεν σε αφήνουν οι άλλοι. Έτσι η Εφημερίδα «Άραχθος», μια από τις πρώτες της Άρτας, τα έφερε όλα στο φως. Τι έγινε μετά δεν γνωρίζουμε.