– Στην κεντημένη σου ποδιά,/ λαλούν αηδόνια και πουλιά,/ μωρ’ βλάχα, βλαχοπούλα και τσελιγκοπούλα,/ εσύ τα ξέρεις ούλα./ – Στην κεντημένη μου ποδιά, βρε βλάχο, βρε μπαμπέση,/ δε σε χωράει να πέσεις,/ γιατί έχω μάνα κι αδερφό, βρε βλάχο, βρε μπαμπέση,/ με βάζουνε στη μέση.

Τραγούδι της αγάπης που τραγουδιέται σε πολλές περιοχές. Αναφέρεται στην όμορφη βλαχοπούλα με την κεντημένη ποδιά.
Εκείνα τα χρόνια η ποδιά ήταν μέρος της φορεσιάς των γυναικών που την φορούσαν για να κάνουν διάφορες δουλειές. Τη φορούσαν, επίσης, για ομορφιά με τη γιορτινή φορεσιά στις διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις. Η ποδιά αυτή ήταν κεντημένη από τις ίδιες τις γυναίκες, ανάλογα με τα ήθη της περιοχής, τα γούστα και την οικονομική τους κατάσταση. Συνήθως το κέντημα της ποδιάς ήταν λουλούδια με φανταχτερά χρώματα.
Στο σχετικό τραγούδι η βλαχοπούλα αρνείται τον έρωτα του βλάχου, απαντώντας του ότι δεν μπορεί να πέσει στην κεντημένη της ποδιά.