Με το τρένο να πας και πάρε με, όταν φτάσεις… Οι πυροσβέστες και τα μέλη των ομάδων διασωστών άκουγαν συγκλονισμένοι τους ήχους κλήσεων πατεράδων, μανάδων και αδερφών των δεκάδων παιδιών που χάθηκαν σε αυτό το αδιανόητο δυστύχημα… Καμιά φωνή, καμιά απάντηση. Ο μόνος άλλος ήχος που ακουγόταν για μέρες, ήταν το σύρσιμο των φλεγόμενων λαμαρινών.
Άλλη μια εθνική συμφορά όπως αυτές στο Μάτι, στη Μάνδρα, στο Olympic Champion (το πλοίο που έπιασε φωτιά ανοικτά της Κέρκυρας)… Να το αποδώσουμε και αυτό στο «κισμέτ», όπως επιχειρεί να κάνουν με το σεισμό η ηγεσία της γείτονος; Αλλά πάλι, δεν πρόκειται για φυσική καταστροφή.
Η τραγωδία είναι αποτέλεσμα του πλιάτσικου που χρόνια τώρα συντελείται σε βάρος των κάποτε δημόσιων επιχειρήσεων. Τα δώσαμε όλα σε «ικανούς και καλοσυνάτους επενδυτές» και αυτοί με τη σειρά τους, αποτελείωσαν ό,τι είχε απομείνει από τις εργολαβίες που δεν εκτελούνταν, τα συστήματα που δεν συντηρούνταν, τον εξοπλισμό που δεν τοποθετούνταν, τα υλικά που χάνονταν…
Μέχρι που ο σταθμάρχης έμεινε με ένα τεφτέρι να σημειώνει στις τσαλακωμένες σελίδες του τα τρένα, τα δρομολόγια, τις γραμμές, τις προτεραιότητες. Το τεφτέρι, είναι μια εικόνα που με στοιχειώνει καθώς αν και είχα την (ψευδ)αίσθηση ότι γνώριζα την κατάσταση του κράτους. Ωστόσο, ουδέποτε είχα διανοηθεί ότι τις ζωές των ανθρώπων τις έχουν γραμμένες στα παλιά τους τεφτέρια… Κάτω από το επίχρισμα της δήθεν ευρωπαϊκής χώρας και του τάχα ψηφιακού μετασχηματισμού της, κρύβονται οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος, ο αμοραλισμός της εξουσίας, η ανεπάρκεια των κυβερνώντων, η αναισθησία των χρυσοκάνθαρων…
Εκτός από εξοργισμένος είμαι και έντρομος. Απόλυτα εξοργισμένος με την κυβέρνηση και τους χρυσοκάνθαρους που επιρρίπτουν την ευθύνη για το αδιανόητο δυστύχημα σε κάποιους δυστυχείς υπαλλήλους… Απόλυτα εξοργισμένος με τους ενσωματωμένους δημοσιογράφους που αποδίδουν την τραγωδία σε λαμπάκια και κονσόλες… Συνάμα, είμαι εξοργισμένος και με τον ακριβοθώρητο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου που κατόπιν εορτής έδωσε εντολή για εντοπισμό ευθυνών, δηλώνοντας πομπωδώς ότι «είναι η ώρα της Δικαιοσύνης». Ας ξεκινήσει, λοιπόν, από τον εαυτό του και ας απαντήσει γιατί όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες δεν άκουγε και δεν διάβαζε τις αλλεπάλληλες αναφορές και καταγγελίες για την επικινδυνότητα του τρένου!
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου οφείλει, επίσης, να απαντήσει στον Ελληνικό λαό αν ο γιος του παραμένει σύμβουλος του πρώην υπουργού Μεταφορών Καραμανλή και, επίσης να απαντήσει σε σχετικές πληροφορίες (εφημερίδα agonaskritis. gr), αν συνάμα είναι και νομικός σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ! Σε τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει άραγε η αποκαλούμενη «σύγκρουση συμφερόντων» ώστε να τσακιστεί από την έρευνα; Συνάμα είμαι τρομοκρατημένος επειδή όλα αυτά τα χρόνια τα Μέσα Ενημέρωσης δεν αφιέρωσαν ούτε αράδα στις εφημερίδες, ούτε λεπτό στις οθόνες στις συστάσεις της ΕΕ και τις καταγγελίες στελεχών του Οργανισμού που προειδοποιούσαν για την επικινδυνότητα του σιδηροδρομικού δικτύου. Αυτό το κράτος με τρομάζει, αυτά τα ΜΜΕ με εξοργίζουν και εμείς οι πολίτες με απογοητεύουν!
Πένθος παντού για τους ανθρώπους και δη τα παιδιά που χάθηκαν. Και ακόμα μεγαλύτερος θρήνος για εκείνους που έγιναν στάχτη και οι δικοί τους δεν έχουν καν τη δυνατότητα «για μια κηδεία- σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες».
Ευθύνες
Οι πολιτικές- θεωρώ και οι ποινικές- ευθύνες είναι δεδομένες και προφανώς δεν αρκεί η παραίτηση Καραμανλή που λίγο πριν τις εκλογές μαζί με τον Μητσοτάκη, κατάγγελλαν την τότε κυβέρνηση για την εγκατάλειψη του ΟΣΕ, κομπάζοντας για τα προγράμματα εκσυγχρονισμού που τάχα ήδη είχαν έτοιμα.
Γνώριζαν, λοιπόν, τα προβλήματα ασφαλείας από πρώτο χέρι, τα οποία άλλωστε υπενθύμισαν μόλις πριν λίγες ημέρες τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και οι ανακοινώσεις των εργαζομένων που έκαναν λόγο για το «δυστύχημα που έρχεται». Αλλά αυτά δεν εμφανίζονται στα συστημικά ΜΜΕ που επιχειρούν να βγάλουν από το κάδρο των ευθυνών τον πρωθυπουργό. Ακροθιγώς κάνουν κάποιες αόριστες αναφορές σε διαχρονικά προβλήματα…
ΥΓ: Μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το σχόλιο η κυβέρνηση δεν ξέρει πόσα είναι τα θύματα και η εταιρεία δεν γνωρίζει πόσοι ήταν στο τρένο την ώρα της καταστροφής…
*Ο Κώστας Παπαθεοδώρου είναι δημοσιογράφος