Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους σ’ όλη την Ελλάδα και ξεσπάει για το αίμα 57 αθώων ψυχών που έφυγαν άδικα από τη ζωή ύστερα από την σύγκρουση δύο τρένων στα Τέμπη.
ΣΤΗ χώρα μας όλα άλλαξαν ξαφνικά και καμιά άλλη κουβέντα δεν γίνεται παρά μόνο για την ανείπωτη τραγωδία, για την οποία το πένθος δεν μπορεί και δεν πρέπει να αρκεστεί μόνο σ’ ένα τριήμερο, όπως επίσημα είχε κηρυχθεί μόλις συντελέστηκε αυτό το μεγάλο κακό.
ΟΣΟ βαθιά φώλιασε στις καρδιές των γονιών και των συγγενών των 57 θυμάτων άλλο τόσο αγγίζει και μας, γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τη διάρκεια, τουλάχιστον αυτές τις στιγμές που είναι ακόμα νωπό το αίμα όσων χάθηκαν.
ΟΥΤΕ νομίζουμε πως είναι εύκολο να ξεχαστούν τόσοι άνθρωποι, τόσα νέα παιδιά, πολύ περισσότερο όταν στη μνήμη μας έχει καταγραφεί η ακολουθία γεγονότων αλλά και των συνθηκών κάτω από τις οποίες έγινε ο βίαιος αποχωρισμός από τους δικούς τους.
«ΘΑ μπορούσε να μην είχε γίνει το τραγικό συμβάν, αν…», είναι η αποστροφή που ακούμε κατά κόρον εδώ και οκτώ μέρες, όμως πίσω απ’ αυτό το «αν» υπάρχουν υπεύθυνοι, εκλεγμένες κυβερνήσεις, πολιτικά πρόσωπα, οργανισμοί που καλούνται να λογοδοτήσουν μόνο που δεν θα το δούμε να γίνεται ποτέ.
ΔΕΝ θα τους ακούσουμε να λένε γιατί το σιδηροδρομικό δίκτυο εξακολουθεί να είναι απαρχαιωμένο, ούτε γιατί δεν εκσυγχρονίστηκε, ούτε γιατί είναι υποστελεχωμένο, ούτε γιατί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ξεπουλήθηκε αντί πινακίου φακής, ούτε γιατί κοροϊδεύουν τον κόσμο με την πρωτοπορία της Ελλάδας στην πολιτική του ψηφιακού μετασχηματισμού και την… τεχνητή νοημοσύνη, ούτε… ούτε… ούτε.
ΜΙΑ παραίτηση υπουργού, του Κώστα Καραμανλή και η στραβή από τον σταθμάρχη βρέθηκαν για να ξεπλύνουν όλα τα ανομήματα, αλλά και τα χέρια τους από τα αίματα 57 αθώων ψυχών!
Ο σταθμάρχης ναι, διέπραξε το μοιραίο λάθος, όμως με τίνος υπογραφή έπιασε την κρίσιμη αυτή θέση, διότι μόνος του δεν πήγε να την καταλάβει, κι αλήθεια λογοδοσία επ’ αυτού θα υπάρξει;
ΜΕΓΑ όντως το λάθος του, αλλά για το μεγαλύτερο που ήταν η τοποθέτησή του δεν πρέπει να αποκαλυφθούν εκείνος ή εκείνοι που τούκαναν το ρουσφέτι, πίσω από το οποίο βεβαίως κρύβεται μια από τις μεγαλύτερες παθογένειες της χώρας;
ΣΤΑ Τέμπη δεν συγκρούστηκαν απλά δύο τρένα, συγκρούστηκαν παράλληλα το ψέμα με την αλήθεια, αλλά δυστυχώς το ψέμα μετουσιώθηκε σε μια μπάλα φωτιάς που πήρε μαζί της αθώους ενώ η αλήθεια πάει να θαφτεί κάτω από τα συντρίμμια των δύο αμαξοστοιχιών.
ΔΕΝ υπάρχει καμιά αμφιβολία πως πρόκειται για έγκλημα και γι’ αυτό ακριβώς το έγκλημα έχει ξεσηκωθεί ο κόσμος και βρίσκεται στο δρόμο ζητώντας δικαίωση.
ΕΧΕΙ ξεσηκωθεί, επίσης, νομίζουμε και για κάτι άλλο, ξεχείλισε η οργή του, έχει πνιγεί, βρίσκονταν δύο χρόνια σε καραντίνα και σε απόσταση ο ένας από τον άλλον και κει που πήγε να πάρει μια ανάσα με αφορμή τις αποκριές, ήρθε ετούτη η ανείπωτη τραγωδία για να επιφέρει το πιο επώδυνο πάγωμα και μια ακόμα πληγή που δεν αντέχεται, αλλά και που παράλληλα πολύ δύσκολα γίνεται ανεκτή.
ΑΠΟΛΥΤΑ ως εκ τούτου δικαιολογημένο το ξέσπασμα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ