Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, αμφιβολίες τρελές.
Ξυπνάς το πρωί, πας για δουλειά, επιστρέφεις σπίτι, ζεις τη ζωή σου και το επόμενο πρωί πάλι από την αρχή. Αν δεν φτάνουν τα λεφτά, που το έτος 2023 δεν φτάνουν σε κανένα εργαζόμενο, ψάχνεις και για δεύτερη απασχόληση, οπότε αποχαιρετάς Σαββατοκύριακα, γιο-ρτές και σχόλες. Αν εργάζεσαι στον κλάδο εστίασης ή στον κλάδο τουρισμού δεν έχεις Σαββατοκύριακα, γιορτές και σχόλες. Αν ασχολείσαι είτε με φυτά, είτε με ζώα, είτε δουλεύεις μεροκάματο και όχι με τον μήνα, δεν έχεις Σαββατοκύριακα, γιορτές και σχόλες. Και μετά από 40 ολόκληρα χρόνια, χωρίς Σαββατοκύριακα, γιορτές και σχόλες έρχεται η ώρα της σύνταξης. Κι εσύ νομίζεις ότι θα σεβαστούν τα άσπρα σου μαλλιά και τα ρυτιδιασμένα σου χέρια. Και τι βλέπεις;
Βλέπεις ότι το ΠΑΣΟΚ των «τιμημένων γηρατειών», το 2010, πριν την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου που σου έκοψε την 13η και 14η κύρια σύνταξη. Ένα χρόνο μετά, το 2011, όλοι οι συνταξιούχοι κάτω των 60 υπέστησαν μειώσεις από 6% έως 10%. Ταυτόχρονα, επιβλήθηκε ειδική εισφορά αλληλεγγύης συνταξιού- χων από 3% έως 13% (κλιμακωτά) για ποσά συντάξεων από 1.400 ευρώ και άνω. Παράλληλα, ξεκίνησαν και κλιμακωτές περικοπές στις επικουρικές συντάξεις από 3% έως 10%. Ο χορός συνεχίστηκε με περικοπές στις κύριες συντάξεις των νέων συνταξιούχων από 20% έως 40% για ποσά άνω των 1.000 ευρώ και μειώσεις από 15% έως και 30% για ποσά άνω των 150 ευρώ και στις επικουρικές συντάξεις.
Κι ύστερα ήρθε η ΝΔ με τα Ζάππειά της. Και από το 2012 μέχρι το τέλος του 2014 πρόλαβε και μείωσε εκ νέου τις επικουρικές από 10% έως 20%. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έγιναν μειώσεις στο άθροισμα κύριας και επικουρικής, δηλαδή στο σύνολο της σύνταξης. Την ίδια τριετία έγιναν οριζόντιες μειώσεις κατά 5,2% σε όλες τις επικουρικές. Μειώθηκαν οι κατώτατες συντάξεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Μειώθηκαν τα ποσά των πρόωρων συντάξεων κατά 10% για τους συνταξιούχους ιδιωτικού τομέα. Μειώνονται σε 250.000 συνταξιούχους μέχρι και 40% οι επικουρικές. Καταργήθηκε το ΕΚΑΣ σε σχεδόν 160.000 χαμη- λοσυνταξιούχους και έγινε μείωση έως και 45% στα μερίσματα ΜΤΠΥ.
Και μετά είπαμε να δοκιμάσουμε και τον ΣΥΡΙΖΑ με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του. Ξεκίνησε με μείωση συντάξεων τουλάχιστον 30%, λόγω του νέου τρόπου υπολογισμού (νόμος Κατρούγκαλου) σε όλους τους νέους συνταξιούχους. Αλλά και οι παλιοί δεν γλίτωσαν. Έγιναν αυστηρότερα τα κριτήρια στις συντάξεις χηρείας και χρειάζεσαι μεταπτυχιακό για να δεις αν δικαιούσαι και πόσο. Παράλληλα, έγινε περικοπή κατά 60% στις συντάξεις όσων εργάζονται παραλλήλως. Μειώσεις σε όσους συνταξιοδοτούνται πρόωρα. Περικοπές από 15% έως 20% στα εφάπαξ. Δραματική μείωση των νέων αναπηρικών συντάξεων. Αύξηση της εισφοράς σε όλες τις κύριες συντάξεις υπέρ της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (ΕΟΠΥΥ) από το 4% σε 6%. Εισφορά 6% σε όλες τις επικουρικές συντάξεις υπέρ της ιατρο-φαρμακευτικής περίθαλψης (ΕΟΠΥΥ). Και ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε την θητεία του με εισφορά 14% επί του καθαρού δηλωτέου εισοδήματος 650.000 αγροτών (σσ ασφαλισμένων του τέως ΟΓΑ) για τον κλάδο κύριας σύνταξης.
Και αφού τους δοκιμάσαμε και τους τρείς, κάποιοι είχαν την ιδέα, και ξαναέφεραν τη ΝΔ να μας κυβερνήσει ξανά, μήπως έκανε λάθος την προηγούμενη φορά. Αλλά έκαναν λάθος οι συνταξιούχοι που την ψήφισαν. Γιατί από το 2019 έγιναν νέες περικοπές έως 18% για κύριες και επικουρικές συντάξεις.
Κι αφού μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα, οι συνταξιούχοι έφαγαν κατακέφαλα 50% αύξηση στα καύσιμα και 20% αύξηση στα τρόφιμα, πήραν προεκλογικά 7,75% αύξηση οι μισοί και οι υπόλοιποι θα πάρουν ένα εφάπαξ φιλοδώρημα 200 έως 300 ευρώ. Είμαι πολύ περίεργος να μάθω αν υπάρχει πραγματικά μια καλή δικαιολογία γιατί να ξαναψηφίσει κάποιος συνταξιούχος αυτούς τους τρεις που του μειώνουν την σύνταξη συνέχεια επί 13 ολόκληρα χρόνια. Αν είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι όσο περπατάς την τρίτη ηλικία, τόσο πλησιάζεις τη σοφία, είναι κρίμα, πραγματικά πολύ κρίμα, να μην φαίνεται αυτό στις πράξεις σου. Γιατί όσο ψηφίζεις τα κόμματα που σου έκαναν όλα τα παραπάνω, τότε χωρίς Αμφιβολίες πολλές, χωρίς Αμφιβολίες τρελές, το μόνο που θα σου μείνει στο τέλος είναι «ανάθεμα δυο πράγματα, φτώχεια και γεράματα».
Ένοχος, υπεράνω πάσης Αμφιβολίας