Δεν βρίσκουν το δίκιο τους οι επαγγελματίες αυτοκινητιστές ΤΑΧΙ της Άρτας, που καλούνται να τα βγάλουν πέρα με τους πελάτες τους και τις απαγορευτικές πινακίδες του Δήμου στην διέλευση της γέφυρας «Χρήστος Βάσσιος» που συνδέει την πόλη με την Δημοτική Ενότητα Βλαχερνών.
Η εν λόγω γέφυρα που κατασκευάστηκε από τη ΔΕΗ ως αντισταθμιστικό όφελος για την λειτουργία του φράγματος, έγινε μεν πεζοοδογέφυρα, όμως ποτέ δεν απέκτησε προσβάσεις. Η διέλευση διεξάγεται από το ύψος του περιφερειακού πάρκινγκ, με προσωρινές αρχικά χαλικοστρώσεις που τα τελευταία χρόνια ασφαλτοστρώθηκαν. Κι αυτές βέβαια όντως προσωρινές διασχίζουν χαμηλά το πάρκο και ανεβαίνουν έως τον φορέα της γέφυρας που παραμένει επί της ουσίας ασύνδετη είκοσι χρόνια τώρα.
Πρόχειρες οδοί, λοιπόν, σαν και αυτές δεν μπορούν να αποτελούν εργαλεία μιας κανονικής κυκλοφορίας, γι’ αυτό από τον Δήμο Αρταίων έχουν το- ποθετηθεί πινακίδες στην μια (πόλη Άρτας) και στην άλλη πλευρά (Βλαχέρνα) που αναφέρουν: «Οδός διέλευσης οχημάτων πολιτικής προστασίας. Η διέλευση γίνεται με ευθύνη των οδηγών». Ασφαλώς και η καθημερινή κίνηση όλων των οχημάτων γίνεται από αυτό το σημείο λόγω συντόμευσης της διαδρομής. Για δέκα λεπτά περίπου στις 5:20 το απόγευμα της Κυριακής ο «Τ» μέτρησε 11 οχήματα σ’ αυτή τη διαδρομή και από τις δύο κατευθύνσεις.
Και καλά ο πολίτης, λαμβάνει γνώση της πινακίδας και αποφασίζει να αναλάβει την ευθύνη του, κάνοντας μια παράνομη διαδρομή. Τί γίνεται όμως με τον επαγγελματία ταξιτζή; Πώς απαντάται η επιμονή του πελάτη στον οδηγό ΤΑΧΙ να ακολουθήσει αυτή τη διαδρομή; Ο πρόεδρος του τοπικού Σωματείου Φώτης Κέφης τόνισε προς την εφημερίδα μας ότι «πλέον αποτελεί καθημερινό πονοκέφαλο για τους επαγγελματίες. Όταν ουσιαστικά η διέλευση απαγορεύεται και υπάρχουν προς τούτο πινακίδες που το προαναγγέλλουν, η παράβαση είναι για όλους δεδομένη. Για μας η επιμονή του πελάτη ισοδυναμεί με το να ζητούν να διασχίσουμε ανάποδα την περιφερειακή οδό και εμείς να το κάνουμε. Το εξηγούμε αλλά ερχόμαστε σε ρήξη μαζί του καθώς επιμένει γιατί σου λέει όλοι από εκεί περνάνε».
Ο αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας Παντελής Κωλέτσος με τον οποίο επικοινώνησε ο «Τ», υπογράμμισε πως «η τοποθέτηση της εν λόγω πινακίδας είναι αναγκαία καθότι πρόκειται για πρόχειρες προσβάσεις». Εν ολίγοις η διέλευση οχημάτων κρίνεται απαγορευτική και παραβατική από αυτόν τον δρόμο και με την τοποθέτηση των δύο πινακίδων ο Δήμος το κάνει σαφές ώστε να μην αναζητηθούν ευθύνες σε περίπτωση ατυχήματος. Ή κατά το κοινώς λεγόμενο βγάζει απ’ έξω την ουρά του. Την ίδια στιγμή στη γέφυρα υπάρχει τοποθετημένη πινακίδα που ανακοινώνει ότι επιτρέπεται η διέλευση οχημάτων από τον φορέα της βάρους έως 5 τόνων.
Αν στη χώρα μας δεν υπήρχαν πλείστα αντίστοιχα αυτό θα μπορούσε να καταγραφεί ως το κυρίαρχο παράδειγμα προχειρότητας. Μιας προχειρότητας όμως που αφορά στην καθημερινότητα πολιτών και επαγγελματιών. Εν ολίγοις αποτελεί γεγονός που μόνο με την γνωστή ρήση μπορεί να αποδοθεί ο στόχος του. «Η… δουλειά μας δηλαδή να γίνεται και οι προσβάσεις αχρείαστες νάναι». Καθότι η Άρτα με τα γεφύρια έχει ιστορία. Κι αφού ο πρωτομάστορας τα κατάφερε με τη θυσία του σε περασμένους αιώνες, εμείς από το 2000 έως το 2023, γράφουμε τη νεότερη ιστορία του νομού χρησιμοποιώντας ένα γεφύρι που επί της ουσίας παραμένει σχεδόν μετέωρο εντός της κοίτης του Αράχθου. Και οι επαγγελματίες αυτοκινητιστές ψάχνουν αλλά δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους…
ΥΓ: Μέρες εκλογικών περιοδειών που διανύουμε μπορεί να το θυμηθεί κανείς και να προβεί σε νέες υποσχέσεις. Άλλωστε αυτές δεν κοστίζουν τίποτε…