ΜΕ ενθουσιασμό, όπως αναφέρει σε συνέντευξή του στον «Τ», εισέπραξε ο συγγραφέας Γρηγόρης Αζαριάδης την ιδέα του Φροντιστηρίου «Αστρολάβος», προκειμένου να διοργανώσει στην Άρτα το 1ο φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας που θα διεξαχθεί το Σάββατο 26 και την Κυριακή 27 Νοεμβρίου.

Ο Γρηγόρης Αζαριάδης που θα είναι εκ των ομιλητών του φεστιβάλ, εξηγεί ότι η συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων «πρόσφερε τη δυνατότητα να αναφερθώ στα σημαντικά κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν τη σημερινή κοινωνία, χρησιμοποιώντας σαν φόντο των μυθιστορημάτων του την γοητεία της αστυνομικής πλοκής».
Την ίδια, εν τω μεταξύ, δεν αφήνει ασυγκίνητο το φαινόμενο των γυναικοκτονιών που έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις, γι’ αυτό στην ερώτηση για το τί ετοιμάζει αυτό το διάστημα, απαντά ότι «το μυαλό μου είναι κολλημένο στο συγκλονιστικό θέμα των γυναικοκτονιών», προαναγγέλλοντας πως μάλλον θα είναι το επόμενο μυθιστόρημά του.
Αποκαλύπτει ταυτόχρονα ότι τα πραγματικά γεγονότα αποτελούν βασικό υλικό της συγγραφής του «όχι τόσο της βασικής ιστορίας, αλλά σε μεγάλο βαθμό των μικρών, δευτερευουσών ιστοριών, που εξελίσσονται παράλληλα με την κύρια πλοκή…».
Συνέντευξη στην Βίκυ Καινούργιου
Ερ: Είναι η πρώτη σας επίσκεψη στην πόλη μας;
Απ: Έχω επισκεφθεί αρκετές φορές μέχρι το 2010 την πανέμορφη και ιστορική Άρτα, όταν εργαζόμουν σε διάφορες εταιρείες. Τώρα, είναι η πρώτη φορά που το κάνω ως συγγραφέας κι αυτό μου δίνει ιδιαίτερη χαρά.
Ερ: Είστε εκείνος που είχε την ιδέα για την διοργάνωση αυτού του φεστιβάλ στη χώρα μας, σε συνεργασία με την κ. Πετρίδου. Πώς ακούσατε την ιδέα του «Αστρολάβου» για κάτι αντίστοιχο στην Άρτα;
Απ: Με ενθουσιασμό… Ο έρωτας για την αστυνομική λογοτεχνία ήταν η κινητήρια δύναμη για την Ιωάννα Πετρίδου και εμένα και μετά από ατέρμονες συζητήσεις με καφέδες και τσιγάρα καρποφόρησε με αποτέλεσμα τη γέννηση του Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας στον Χολαργό. Όταν λοιπόν βλέπουμε την ιδέα αυτή να μεταφέρεται στην ελληνική επαρχία, νιώθουμε την απόλυτη ευτυχία… Ειδικά όταν μιλάμε για την Άρτα, πράγμα που κατέστη δυνατό με την εξαιρετική τοπική πρωτοβουλία του «Αστρολάβου».
Ερ: Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, λένε. Πώς ήταν, λοιπόν, η έναρξη του αστυνομικού μυθιστορήματος στη χώρα μας;
Απ: Αυτές τις απαντήσεις θα τις πάρετε αν παρακολουθήσετε τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ! Οι θεωρητικοί του είδους θα γυρίσουν πίσω στο χρόνο στην εποχή του Πάπα του ελληνικού αστυνομικού μυθιστορήματος, του Γιάννη Μαρή. Ο Πατριάρχης είναι βέβαια ο σύγχρονός μας Πέτρος Μάρκαρης. Κάποιοι θα μας πάνε ακόμα πίσω… Ίσως φτάσουν και μέχρι τον Οιδίποδα και τον Σοφοκλή…
Ερ: Πώς και γιατί το επιλέξατε εσείς;
Απ: Ο πρώτος λόγος είναι ότι διάβαζα πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα από μικρή ηλικία, σχεδόν δεκαπέντε ετών. Ο δεύτερος λόγος ότι η συγγραφή τους μου προσφέρει τη δυνατότητα να αναφερθώ στα σημαντικά κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν τη σημερινή κοινωνία, χρησιμοποιώντας σαν φόντο των μυθιστορημάτων μου την γοητεία της αστυνομικής πλοκής. Ο συνδυασμός κοινωνικού σχολίου και αστυνομικής πλοκής είναι αυτό που με ιντριγκάρει απόλυτα…
Ερ: Λέγεται συχνά ότι οι Έλληνες διαβάζουν λιγότερο από άλλους Ευρωπαίους. Αν αυτό είναι γεγονός, πόσο μεγάλο είναι το αναγνωστικό κοινό στο συγκεκριμένο είδος;
Απ: Δυστυχώς το αναγνωστικό κοινό των αστυνομικών μυθιστορημάτων στη χώρα μας είναι μικρό. Θα έλεγα φτάνει μέχρι το 20% του συνολικού αναγνωστικού κοινού. Βέβαια η τάση είναι ανοδική και το πλέον αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι η διεύρυνση του αναγνωστικού κοινού της αστυνομικής λογοτεχνίας συμπεριλαμβάνει γυναίκες και νεότερες ηλικίες.
Ερ: Τι κατά τη γνώμη σας είναι αυτό που κομίζει το αστυνομικό μυθιστόρημα δημιουργώντας φανατικούς αναγνώστες;
Απ: Υπάρχουν πολλές απαντήσεις για την έλξη που ασκεί το αστυνομικό μυθιστόρημα στο αναγνωστικό κοινό. Και κάποιες είναι μάλιστα αλληλοσυγκρουόμενες… Ας πούμε τη δυνατότητα να χαθεί μέσα στο μυστήριο και το σκοτάδι και να απομακρυνθεί από τα προβλήματα που το πιέζουν στην καθημερινότητα. Να διασκεδάσει, να περάσει καλά… Να ταξιδέψει σε τόπους μαγικούς κι ονειρεμένους. Από την άλλη πλευρά, ιδιαίτερα το κοινωνικοαστυνομικό μυθιστόρημα, που κυριαρχεί στη σύγχρονη εποχή, κάνει το ακριβώς αντίθετο! Του δίνει τη δυνατότητα να διαβάσει γι΄ αυτά τα προβλήματα… Δηλαδή, τα ναρκωτικά, την πορνεία, το τράφικινγκ, τις δολοφονίες, το οργανωμένο έγκλημα και τη διαφθορά κλπ κλπ.
Ερ: Αστυνομικό μυθιστόρημα και αστυνομικές ταινίες. Έχουν πιστεύετε το ίδιο κοινό; Σε τι υπερτερεί το πρώτο;
Απ: Ναι, το κοινό παρουσιάζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Αγάπη για την αστυνομική πλοκή. Το σκοτάδι, το σασπένς, ο καταιγιστικός ρυθμός, οι ανατροπές κλπ κλπ. Η διαφορά είναι ότι το μυθιστόρημα απαιτεί περισσότερο χρόνο και κόπο και ένταση ανάγνωσης, οπότε το οπτικοποιημένο μυθιστόρημα, οι ταινίες και ακόμα περισσότερο οι τηλεοπτικές σειρές, παρακολουθούνται με μεγαλύτερη ευκολία και λιγότερο κόπο (και με καλύτερες κοινωνικές συνθήκες, όπως παρέα και ποτά). Για τους λόγους αυτούς, οι ταινίες και οι σειρές προσελκύουν και νεότερο κοινό άλλωστε.
Ερ: Για τον πολύ κόσμο το όνομα της Άγκαθα Κρίστι είναι συνώνυμο με το αστυνομικό μυθιστόρημα. Η δική σας γνώμη ποια είναι για το συγγραφικό της έργο;
Απ: Οι περισσότεροι αναγνώστες αστυνομικών μυθιστορημάτων γνώρισαν το είδος μέσα από το έργο της Άγκαθα Κρίστι και η συμβολή της Αγγλίδας λαίδης στην αστυνομική λογοτεχνία είναι ιδιαίτερα σημαντική… Αυτό που πιστεύω είναι στην εποχή μας η εξέλιξη του αστυνομικού μυθιστορήματος σε κοινωνικοαστυνομικό, ουσιαστικά σε ένα «κοινωνικό μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή» αφήνει πίσω της την Άγκαθα Κρίστι και άλλους κλασικούς. Είναι σαν ένα μουσείο τέχνης, που το επισκέπτεσαι με θαυμασμό, αλλά το παρόν σε περιμένει μόνο όταν βγείς έξω από αυτό…
Ερ: Έχω την αίσθηση – όχι βεβαιότητα – πως το είδος αυτό τα τελευταία χρόνια κερδίζει διαρκώς έδαφος. Συμβαίνει; Κι αν ναι πού το αποδίδετε;
Απ: Ναι, συμφωνώ ότι κερδίζει έδαφος. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι γι’ αυτό. Θεωρώ τον σημαντικότερο το σχόλιο και την κριτική για τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, πράγμα που διευρύνει τη βάση του αναγνωστικού κοινού και προσελκύει γυναίκες και νεότερες ηλικίες. Αυτό ισχύει με διαφορετικές μορφές είτε στα αστυνομικά μυθιστορήματα που απαιτούν μεγάλη ένταση και προσοχή στην ανάγνωση και έχουν στόχο να μας προβληματίσουν γι΄ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, είτε στα αντίστοιχα που διαβάζονται πιο άνετα και στοχεύουν να μας προσφέρουν λίγες ώρες διασκέδασης. Στα δεύτερα, το κοινωνικό σχόλιο μπορεί να έχει τη μορφή του lifestyle και της ζωής της μεγαλοαστικής τάξης…
Ερ: Για τους αναγνώστες κ. Αζαριάδη, τι ετοιμάζετε αυτόν τον καιρό;
Απ: Χρειάζομαι αρκετό χρόνο να κάνω την έρευνά μου πριν αρχίσω να γράφω. Είναι νωρίς ακόμα, αλλά ομολογώ ότι το μυαλό μου είναι κολλημένο στο συγκλονιστικό θέμα των γυναικοκτονιών. Κάτι τέτοιο θα είναι μάλλον το επόμενο μυθιστόρημά μου.
Ερ: Εμπεριέχουν οι αστυνομικές ιστορίες σας πραγματικά γεγονότα στο «χρώμα» του βασικού καμβά;
Απ: Αυτά τα πραγματικά γεγονότα αποτελούν βασικό υλικό, όχι τόσο της βασικής ιστορίας, αλλά σε μεγάλο βαθμό των μικρών, δευτερευουσών ιστοριών, που εξελίσσονται παράλληλα με την κύρια πλοκή. Και ιδιαίτερα, τους χαρακτήρες που κινούνται στα παρασκήνια και συμπληρώνουν το καστ των πρωταγωνιστών. Μην ξεχνάμε ότι η πραγματικότητα άλλωστε αποτελεί σημαντική πηγή έμπνευσης, καθώς πολλές φορές υπερβαίνει την φαντασία!
Ερ: Σας ευχαριστώ θερμά και σας περιμένουμε στην Άρτα.