ΘΑ έχετε διαπιστώσει και σεις, γιατί σε μικρή κοινωνία ζούμε, ότι μέσα σε σύντομα διαστήματα αποχαιρετούμε για πάντα συνανθρώπους μας που «φεύγουν» αιφνίδια, κάτι που συζητιέται έντονα, χωρίς βεβαίως να παραγνωρίζεται η ανησυχία.

Στο μήνα Οκτώβριο αίφνης, τέτοια περιστατικά είτε μέσω της δημοσιότητας που παίρνουν, είτε δια στόματος φίλων και συγγενών, μετριόνται πάνω από τα πέντε δάκτυλα του ενός χεριού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτά των Λεωνίδα Τσιαντή, πρώην προέδρου του Πτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Άρτας, ενός συμπατριώτη μας σε χωριό του κάμπου που βρέθηκε νεκρός δίπλα στο τρακτέρ του, και το πιο πρόσφατο την περασμένη Κυριακή όταν κατά τη διάρκεια κυνηγίου στα ορεινά του νομού 49χρονος έχασε τις αισθήσεις του κι όταν η παρέα του τον μετέφερε στο Κέντρο Υγείας Άνω Καλεντίνης οι γιατροί δεν κατάφεραν να τον επαναφέρουν.
Άλλη μια τέτοια θλιβερή είδηση μάς ήρθε προχτές από το αστυνομικό δελτίο, σύμφωνα με το οποίο 56χρονος βρέθηκε νεκρός στο δρόμο Αρχαγγέλου – Νεράιδας Πρέβεζας μέσα στο αυτοκίνητό του. Οι αστυνομικοί το εντόπισαν πρό- χειρα παρκαρισμένο στην άκρη του δρόμου με τη μηχανή αναμμένη. Αιφνιδίως κι αυτός.
Τί συμβαίνει αλήθεια, μήπως να γίνει καμιά επιστημονική έρευνα; Τόσοι πολλοί αιφνίδιοι θάνατοι και μάλιστα μεταξύ ανθρώπων μέσης ηλικίας νομίζουμε ότι είναι άξιο προβληματισμού.