Συχνότατα σε καθημερινή σχεδόν βάση προκύπτουν ερωτήματα προς το Φιλοζωικό Σωματείο Άρτας και προς τους εθελοντές του.
1) Έχω ένα σκυλί σπίτι μου, αλλά δεν το θέλω πια. Μπορείτε να έρθετε να το πάρετε;
2) Ο γείτονας έχει ένα σκυλί στο μπαλκόνι, ολημερίς και ολονυχτίς γαυγίζει και μας ενοχλεί. Σας το λέω για να πάτε να κάνετε καταγγελία.
3) Βρήκα μια κούτα με κουτάβια. Μπορείτε να έρθετε να τα πάρετε;
4) Ένα γατί είναι χτυπημένο στη μέση του δρόμου. Μπορείτε να έρθετε να το πάρετε;
5) Στο χωράφι μου δίπλα ο γείτονας έχει τον σκύλο του δεμένο όλη μέρα με ένα μέτρο αλυσίδα σε άθλιες συνθήκες και για σπίτι του του έχει ένα αναποδογυρισμένο βαρέλι.  Μπορείτε να έρθετε να το πάρετε και να κάνετε καταγγελία; Γιατί εγώ είμαι γείτονας και
δεν μπορεί να τσακωθώ.
6) Έχω δίπλα στο διαμέρισμα, στην πολυκατοικία, έναν με ψυχολογικά προβλήματα. Μαζεύει γάτες και τις εξαφανίζει. Μπορείτε να έρθετε γιατί εγώ τον φοβάμαι;
7) Έριξαν φόλα στο σκύλο μου, αλλά εγώ δεν μπορώ να κάνω καταγγελία κατά αγνώστου. Μπορείτε να έρθετε;
8) Έξω από το σπίτι μου στο χωριό γέννησε μια αδέσποτη σκύλα. Μπορείτε να έρθετε να πάρετε τα κουτάβια και τη μάνα; Γιατί εδώ η γειτονιά δεν είναι φιλική.
9) Είναι κάτι αδέσποτα σκυλιά. Μπορείτε να έρθετε να πάτε στο καταφύγιο;
10) Είναι μια γάτα στον ακάλυπτο χώρο που γέννησε. Ελάτε να την πάρετε και να δώσετε τα γατιά για υιοθεσία.
Μπορώ να σας αναφέρω δεκάδες παρόμοιες ερωτήσεις. Μπορώ να σας διατυπώσω  επακριβώς πλήθος ερωτημάτων με ποικίλο ενδιαφέρον. Όλοι ενδιαφέρονται πάρα μα πάρα πολύ για όλα τα αδέσποτα και για τις κακοποιήσεις της διπλανής πόρτας. Όλοι έχουν να διατυπώσουν ένα «κρίμα μωρέ» με γεμάτο το στόμα. Όλοι φροντίζουν συνεχώς και αδιαλείπτως τα αδέσποτα και τα οικόσιτα ζώα τους. Όλοι ξέρουν να κριτικάρουν τα κακώς κείμενα, τις παραλείψεις, τις ατελείς συμπεριφορές, τις λανθασμένες κινήσεις και αποφάσεις.
Όταν, όμως, έρχεται η ώρα να πράξουν οι ίδιοι κάτι. Όταν έρχεται η ώρα να προχωρήσουν σε μια ενέργεια. Όταν φτάνουν στο «δια ταύτα» ξεχνούν όλα τα ανωτέρω. Έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση για τον εαυτό τους.
Όλα φαντάζουν διαφορετικά από μια άλλη υποκειμενική οπτική γωνία. Το «κρίμα μωρέ» που σου είπαν προγενέστερα, γίνεται απαιτητική εντολή «έλα να το πάρεις»! Το «μήπως
θα μπορούσατε να έρθετε, αλλάζει όψη και γίνεται «το κρίμα στο λαιμό σας, να ξέρετε ότι το ζώο θα πεθάνει και θα έχετε τύψεις στη συνείδησή σας, γιατί δεν κάνατε τίποτε»! Το αρχικά ευγενικό «θα ήθελα να σας ενημερώσω» γίνεται «εφόσον εσείς αναλάβατε να γίνεται εθελοντής, είστε υποχρεωμένος να το πάρετε σπίτι σας και να μην βαρυγκωμάτε»!
Πραγματικά, δεν έχει τελειωμό όλη αυτή η συμπεριφορά. Είναι η μοναδική περίπτωση εθελοντικής προσφοράς, που σου ζητάνε απαιτητικά κάτι… Η έννοια του εθελοντισμού συνεπάγεται ότι βοηθάω τα ζώα όταν μπορώ και όσο μπορώ. Δεν είμαι ούτε δημόσιος
υπάλληλος, ούτε μου δίνεις μισθό εσύ που απαιτείς.
Η απάντηση, λοιπόν, σε όλα τα πιο πάνω αναφερόμενα ερωτήματα είναι πολύ απλή. Το Φιλοζωικό Σωματείο είσαι εσύ ο ίδιος κάθε φορά. Ενεργείς και δρας εσύ κάθε φορά. Το Φιλοζωικό Σωματείο είναι εδώ για να σου δώσει κατευθύνσεις. Μην μετακυλύεις την φιλοζωία σου σε κάποιον άλλον. Γίνε εσύ αυτός ο «Κάποιος Άλλος».
Επίσης, ο μοναδικός πραγματικά υποχρεωμένος να συνδράμει, να βοηθήσει, να αναλάβει την οποιαδήποτε ευθύνη είναι ο κατά τόπον αρμόδιος Δήμος. Ο νόμος είναι ξεκάθαρος. Υπεύθυνος για τα αδέσποτα και για τα δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς είναι ο Δήμος και μόνο αυτός. Άρα, λοιπόν, μπορείτε να απευθυνθείτε στο Δήμο της περιοχής που γίνεται το
συμβάν και να τον ενημερώσετε αρμοδίως.
Ταυτόχρονα, μια νέα υπηρεσία που μπορείς τηλεφωνικά να ενημερώσεις και να  ενημερωθείς είναι το 10410. Είναι η νέα τηλεφωνική γραμμή της Ελληνικής Αστυνομίας για την προστασία των ζώων. Καταγγέλλεται η κακοποίηση, προστατεύεται η κάθε ζωή.