ΜΙΑ οφειλόμενη τιμή απέδωσαν οι οκτώ εν ζωή τηλεφωνήτριες του πάλαι ποτέ ΟΤΕ Άρτας προς τις συναδέλφισσές τους που έφυγαν από τη ζωή.

Έλαβαν την πρωτοβουλία για την τέλεση τρισάγιου στη μνήμη τους την περασμένη Παρασκευή (7 το πρωί), στον Ιερό Ναό της Αγίας Θεοδώρας. Θέλησαν, παράλληλα, να τις τιμήσουν και για την προσφορά τους στον χώρο της επικοινωνίας στην Άρτα, που σαφέστατα δεν γίνονταν με την σημερινή σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία.
Μπορεί, ωστόσο, εκείνα τα χρόνια να έφεραν τον τεχνολογικό βαθμό δυσκολίας, όμως τα έκαναν πιο ζεστά και περισσότερο οικεία με την ζωντανή συνδιάλεξη οι τηλεφωνήτριες, τις οποίες αντικατέστησαν οι ψυχρές, απόμακρες και «κονσερβοποιημένες» μαγνητοφωνημένες φωνές που μοιάζουν ωσάν να έρχονται από το υπερπέραν. Για να καταφέρεις να συνομιλήσεις ζωντανά θα πρέπει να υπερκεράσεις ένα σωρό εμπόδια, χώρια ο Γολγοθάς σύμφωνα με τον οποίο… για το τάδε «πατήστε ένα», για το δείνα «πατήστε δύο» και πάει λέγοντας.
Πέρα από το χρέος τιμής, το οποίο με τον προσήκοντα σεβασμό επιτέλεσαν οι εν ζωή τηλεφωνήτριες αλλά και την υπόσχεση πως δεν θα λησμονηθούν, συνετέλεσαν ώστε να συνεγείρουν και τις δικές μας μνήμες ζωντανεύοντας εποχές που νοσταλγούμε και βεβαίως αναπολούμε.
Επειδή πίσω από αυτές τις επικοινωνίες υπήρχαν άνθρωποι, υπήρχαν ψυχές πολύ σωστά κάνουν και μάς τις θυμίζουν. Οι αείμνηστες τηλεφωνήτριες που λίγο ως πολύ οι περισσότεροι έχουμε ακούσει τις φωνές τους και για τις οποίες οι εν ζωή συναδέλφισσές τους τέλεσαν το τρισάγιο είναι: Χρυσούλα Ψηλού, Φωτεινή Σφαλτού, Φωτεινή Πλακούτση, Ρωξάνη Χουλιάρα, Βασιλική Γκολομάζου, Ελένη Ιωανά, Ντόρα Γούλα. Αξέχαστες.