Συμπληρώνονται φέτος 20 χρόνια από την προσπάθεια αποκατάστασης του εμβληματικού μνημείου του Ιμαρέτ Καβάλας.
Ένας ιστορικός πια χώρος που άρχισε την πορεία του το 1813. Ο Μεχμέτ Αλί ξεκίνησε την κατασκευή του ευαγούς ιδρύματος στην γενέτειρά του μετά από άδεια που πήρε από τον Σουλτάνο. Η σπουδαία προσωπικότητα του Μεχμέτ Αλί, ο οποίος έθεσε τις βάσεις για το σύγχρονο Αιγυπτιακό κράτος, κατασκεύασε το ίδρυμα προκειμένου να παράσχει διδασκαλία σε άρρενες μαθητές της Ισλαμικής θρησκείας, φιλοξενία στους διερχόμενους ταξιδιώτες, αλλά και δωρεάν συσσίτιο «σούπα» στους ανθρώπους που είχαν ανάγκη.
Κατασκευασμένο εντός των τειχών στην περιοχή της Παναγιάς κατέχει περίοπτη θέση και ξεχωρίζει ακόμα και σήμερα σ’ όλη την πόλη της Καβάλας, ευρισκόμενο ακριβώς πάνω από τη θάλασσα.
Μετά από λειτουργία πολλών ετών έπεσε σε παρακμή στις αρχές του 20ου αιώνα. Κάποια στιγμή, την δεκαετία του 1950, λειτούργησε ως χώρος υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων. Το κτίριο υποβαθμίστηκε οικτρά. Κατέρρευσε, αποψιλώθηκε, έγινε αποθήκη. Μέχρι τη στιγμή που ανέλαβε την σκυτάλη η οικογένεια Μισσιριάν.
Με όραμα και μεγαλεπήβολα σχέδια έθεσε τη βάση για μια νέα πορεία του Μνημείου. Ξεκίνησε την διαδικασία αναστήλωσης ενός χώρου με μοναδική Οθωμανική αρχιτεκτονική. Ένα σύμπλεγμα κτιρίων που παρέπαιαν, άρχισαν να ανασαίνουν ξανά μετά από χρόνια. Οι «αρχαίες» πέτρες και οι ύστερες ξύλινες κατασκευές βγήκαν ξανά στο φως. Τα βρωμισμένα μάρμαρα τρίφτηκαν. Τα σκεβρωμένα ξύλα λειάνθηκαν. Οι πέτρες αρμολογήθηκαν. Οι διακοσμήσεις βγήκαν στην επιφάνεια. Το παραδοσιακό «σοβάτισμα» κάλυψε τους καταρρακωμένους τοίχους. Τα διαλυμένα ξύλινα δάπεδα γυαλίστηκαν με υπομονή και επιμονή.
Τώρα πια τα περισσότερα στοιχεία της αρχικής κατασκευής είναι εκεί ανέπαφα. Ανοίγουν τα μάνταλα από τις βαριές ξύλινες πόρτες και σε υποδέχονται. Ο χώρος αποτελεί πια ένα καταφύγιο ψυχής και σώματος. Οι περιποιημένοι κήποι με κάθε λογής λουλούδια δίνουν χρώμα. Οι νεραντζιές…χαμηλοβλεπούσες δίνουν μυρωδιές και ακατανίκητα χρώματα. Οι ευωδιά από γαρδένιες γαργαλάει τη μύτη με το εκλεπτυσμένο άρωμά τους. Τα γιασεμιά κυκλώνουν τις καμάρες του ξενοδοχείου. Οι στέρνες και οι αναβλύζουσες πηγές δροσίζουν την ατμόσφαιρα.
Σε κάθε αυλή τρέχει νερό. Σε κάθε γωνιά βρίσκεις ένα χώρο ηρεμίας και περισυλλογής. Ο ήχος από το γάργαρο νερό συναντά το κρώξιμο των γλάρων. Τα χελιδόνια κάνουν βουτιές στην στέρνα και πίνουν νερό. Μια πραγματική όαση περίκλειστη πίσω από τα καγκελόφραχτα παραθύρια. Αυτή τη φορά κρατάνε έξω τις βουλές του σύγχρονου κόσμου. Απομονώνουν τους ήχους της πολύβουης καθημερινότητας. Η απόλυτη ηρεμία του να χαίρεσαι την κάθε στιγμή.
Μόλις περνάς την πόρτα του Ιμαρέτ μεταφέρεσαι στο χρόνο. Ανοίγεις το χρονοντούλαπο της ιστορίας και χώνεσαι στα βαθιά. Με συνέπεια και πολιτιστική ταυτότητα ο χώρος έχει παραμείνει άθικτος από νεωτερίζουσες επιρροές.
Με αγάπη συνεχίζεται η πολιτιστική κληρονομιά. Το σήμα κατατεθέν όλων των κτισμάτων είναι οι τρούλοι που κοσμούν εξωτερικά τα κτίρια. Κάθε δωμάτιο έχει σχεδόν τον δικό του τρούλο και την δική του καμινάδα τζακιού. Φτιαγμένο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες δεκάδων μαθητών και φιλοξενουμένων, διατηρεί την αρχική του δομή. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικό.
Οι μολυβδοσκέπαστοι γκρι τρούλοι στέκονται δίπλα στο γαλάζιο τ’ ουρανού. Οι καμινάδες υψώνονται η μια δίπ-λα στην άλλη. Η καμπυλότητα των τρούλων έρχεται σε πλήρη σύμπνοια με τις καμάρες των στοών. Οι ρυθμοί γίνονται αργοί. Ο χρόνος κυλάει αργά. Η επιτυχία της εν λειτουργία τώρα ξενοδο- χειακής επιχείρησης είναι ότι ο χώρος παραμένει ένα ζωντανό μουσείο. Ο επισκέπτης μακριά από τις σύγχρονες εντάσεις, μέσα στο χαμηλό φωτισμό των κεριών και των ανατολίτικων φαναριών, ταξιδεύει στον χωροχρόνο.
Οι όμορφες περιποιημένες γάτες κυριαρχούν σε κάθε γωνιά του, αποτελώντας ένα ολόκληρο κεφάλαιο για τον χώρο. Οι καναπέδες, οι πολυθρόνες, ο κήπος είναι τα φυσικά σημεία ύπαρξής τους. Δένουν τόσο όμορφα και αρμονικά με το περιβάλλον που είναι σαν διακοσμητικά που στέκονται.
Πόσο μαγεία μπορεί να κλείσει η ώρα του ηλιοβασιλέματος πάνω από τους τρούλους! Πόσο ονειρεμένη ώρα είναι να βλέπεις τις αστραπές έξω από τα κάγκελα των παραθυριών μετά από την άξαφνη καλοκαιρινή μπόρα!
Το Ιμαρέτ Καβάλας έχει καταφέρει κάτι μοναδικό στον Ελλαδικό χώρο. Έχει γίνει σημείο αναφοράς. Ένα στίγμα πολιτισμού σε μια πολυπολιτισμική χώρα, όπως η Ελλάδα. Με σεβασμό στην παράδοση αναστηλώθηκε μια ολόκληρη εποχή. Το σταυροδρόμι των πολιτισμών είναι εκεί.
