Μια κοινωνική συνάθροιση είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για να σμίγουν οι άνθρωποι, να επικοινωνούν μεταξύ τους και να μετακινούνται από τόπο σε τόπο. Ήταν ένας γάμος την περασμένη βδομάδα που μας πήγε στην μακρινή Μάνη.

Όπως είναι γνωστό, πρόκειται για μια βραχώδη χερσόνησο, φαλακρή, δίχως δάση και τρεχούμενα νερά. Κουβαλά με καμάρι τον τίτλο της αδούλωτης, της ανυπότακτης και τη σκληράδα των ανθρώπων της. Σε πρωταγωνιστικό ρόλο η πέτρα της, που την εκφράζει με μοναδικό τρόπο και παραπέμπει στη δική της μοναδική λαϊκή οχυρωματική αρχιτεκτονική.
Η Αρεόπολη ήταν η κωμόπολη που φιλοξένησε το συμπεθεριό και σ’ αυτή θα αναφερθώ. Διασχίζεις όλη την Πελοπόννησο για να βρεθείς σε μια μικρή διατηρητέα πόλη με βαριά ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά. Γραφική, ξεχωριστή, ντυμένη με όλα τα Μανιάτικα χαρακτηριστικά. Μια πόλη που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την γεωγραφία της, την ιστορία της, τις παραδόσεις της, στοιχεία που τα έκανε μη ανταγωνιστικό τουριστικό πλεονέκτημα.
Ασυνήθιστα πολύς ο κόσμος που κυκλοφορούσε στην μεγάλη πλατεία, στα σοκάκια και στα μαγαζιά της σε σχέση μ’ αυτό που προδιαθέτουν οι εποχές. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι παραθαλάσσιο τοπίο, με έκπληξη διαπίστωσα ότι σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, διακόσια μέτρα από το κέντρο της, ήταν παρκα- ρισμένα δεκαπέντε τουριστικά λεωφορεία παρακαλώ, εκτός τα αυτοκίνητα τύπου SUV που είχαν γεμίσει όλους τους δρόμους.
Αναπόφευκτα άρχισα να κάνω συγκρίσεις με την δική μας πόλη και από ισχυρή περιέργεια παράτησα για λίγο το γάμο, για να διαπιστώσω «ιδίοις όμμασι» πόσα λεωφορεία έμειναν για διανυκτέρευση. Μέτρησα καμιά δεκαριά. Τα καταστήματα εστίασης και ψυχαγωγίας ήταν φυσικά όλα γεμάτα. Και για να πάρω περισσότερα στοιχεία για τις υποδομές της, πληροφορήθηκα ότι τα ξενοδοχεία και οι ξενώνες της σε λειτουργία είναι γύρω στα είκοσι. Αυτό σημαίνει ότι ο τουρισμός είναι ο πυλώνας της οικονομίας της. Το ανθρώπινο χέρι δούλεψε με τέχνη και σχέδιο, παράλληλα στην άγρια φυσική ομορφιά.
Μπορεί το προϊόν της να έχει κατά βάση ποιοτικό προσανατολισμό, ωστόσο δεν αφήνει έξω και τον μαζικό τουρισμό. Προωθεί και προβάλλει δυναμικά τα τοπικά, αλλά και τα αξιοθέατα μέρη της ευρύτερης περιοχής. Ενδεικτικά αναφέρω το Λιμένι, τα σπήλαια του Δυρού, τη Βάθεια κα. Ο ευχαριστημένος τουρίστας σύμφωνα με τις στατιστικές του μάρκετινγκ, θα φέρει έναν ακόμη επισκέπτη, ενώ ο δυσαρεστημένος θα στερήσει τουλάχιστον οκτώ. Έτσι λοιπόν, όταν φεύγεις από ένα τόπο με ισχυρές αναμνήσεις, ξαναγυρίζεις σ’ αυτόν γιατί παίρνεις περισσότερα από όσα προσδοκάς.
Καλή η προβολή της περιοχής μας με τουριστικά φυλλάδια, με εκθέσεις και με ηλεκτρονικό υλικό. Όμως, αυτό δεν αρκεί. Χρειάζονται υποδομές, όραμα και μακροχρόνιος συνεπής σχεδιασμός.
Πόσο δίκιο έχει ο γιατρός Σ. Μπαρτζώκας που φωνάζει χρόνια τώρα για ξενοδοχεία και καταλύματα! Δυστυχώς, στις εποχές που ζούμε, οι βιβλιοθήκες και τα μεγάλα λόγια από μόνα τους δεν θα μας φέρουν κόσμο, παρά τα τόσα αξιόλογα ιστορικά μνημεία της φύσης και των ανθρώπων που διαθέτουμε. Είδαμε και πάθαμε να φτιάξουμε δυο θέσεις για να παρκάρουν λεωφορεία μπροστά από τον ναό της Παρηγορήτισσας.
Όμως, δεν προβλέψαμε ότι για να φτάσει μέχρις εκεί το όχημα μέσω της οδού Κομμένου, θα πρέπει οι ίδιοι οι επιβάτες του να μετακινήσουν με τα χέρια τα αυτοκίνητα των συμπολιτών μας που είναι παρκαρισμένα από τις δυο μεριές του δρόμου.
Όσο παραμένουμε κολλημένοι σε ιδεοληψίες και αναχρονιστικές οικονομικές συμπεριφορές, η πόλη μας θα μαρα- ζώνει μαζί με την ατμοσφαιρική Κορωνησία που θα την επισκέπτονται μόνο τα πουλιά.
Για την ιστορία αξίζει να αναφέρω, ότι ο γάμος ήταν λαμπρός, όπως και οι νεόνυμφοι. Η νύφη σύμφωνα με το τελετουργικό, παραδόθηκε από τον Ηπειρώτη πατέρα της στον Μανιάτη γαμπρό με «εγγύηση», παρουσία εκατοντάδων μαρτύρων και χωρίς… επιστροφή.