Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, αμφιβολίες τρελές. Εδώ και χρόνια η αγορά ενέργειας απελευθερώθηκε (προσέξτε λέξη που διάλεξαν), δηλαδή ιδιωτικοποιήθηκε, με υποσχέσεις για ανταγωνισμό και μείωση τιμών (πανάθεμά μας).

Ας θυμηθούμε τη δήλωση Κωστή Χατζηδάκη: «Έχοντας προχωρήσει με την διάσωση της ΔΕΗ, προχωρούμε τώρα στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για να πέσουν οι τιμές. Θα αδιαφορήσουμε για τις αντιδράσεις. Είμαστε αποφασισμένοι να σπάσουμε αυγά». Τελικά, το μόνο που έγινε ήταν «Θα αδιαφορήσουμε για τις αντιδράσεις». Εκτός όμως από τον τρόπο διαμόρφωσης της τιμής ρεύματος με την Οριακή Τιμή Συστήματος, που ήδη αναλύσαμε στο υπ’ αριθμ. 1056 φύλο του Ταχυδρόμου (13/04/22) «Αμφιβολίες – Λεφτόδεντρα και πράσινα άλογα Νο2» ας δούμε μαζί και τις υπόλοιπες συνθήκες που επιβαρύνουν μία ήδη στρεβλή κατάσταση:
Η εξάρτηση της χώρας από εισαγόμενη ενέργεια έχει διογκωθεί μετά το 2019. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat του 2020, εισάγουμε το 81,4% των προϊόντων ενέργειας, που καταναλώνουμε, πολύ υψηλότερα από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο του 57,5%. Αυτή η εξάρτηση εκτοξεύτηκε μετά την βίαιη απολιγνιτοποίηση που εφάρμοσε η σημερινή κυβέρνηση, με στόχο κατά 10 ολόκληρα χρόνια νωρίτερα ακόμα και από τη Γερμανία. Η επιλογή αυτή προωθήθηκε επικοινωνιακά ως πράσινη επιλογή, αλλά χωρίς κάποιο εναλλακτικό σχέδιο που θα κρατούσε σε «φυσιολογικά» επίπεδα το κόστος παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Στο Χρηματιστήριο Ενέργειας της χώρας μας «παίζεται» το 100% των ενεργειακών αναγκών μας. Ενώ, το σύνηθες για άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι 15% – 30%. Τα στοιχεία δείχνουν ότι στη Γερμανία και τη Γαλλία το 29% της ενέργειας που πωλείται είναι στη χρηματιστηριακή αγορά, στην Ιταλία το 11%, ενώ στην Πολωνία μόλις το 1%. Το υπόλοιπο διευθετείται μέσω μακροχρόνιων διμερών συμβολαίων προμήθειας, σε σταθερές, προσυμφωνημένες τιμές. Δηλαδή, όχι μόνο ξεχειλώνουμε τις τιμές προς τα πάνω, αλλά το κάνουμε για το σύνολο των ενεργειακών μας αναγκών και όχι για ένα μέρος αυτών, όπως κάνουν οι υπόλοιποι.
Στο Χρηματιστήριο Ενέργειας της χώρας μας συμμετέχουν μόλις μια χούφτα, ας τους πούμε επιχειρηματίες, ενώ πχ στη Γερμανία συμμετέχουν πάνω από 1.000 επιχειρήσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Πόσο δύσκολο είναι να συνεννοηθούν για να ανεβάσουν τις τιμές αποκομίζοντας σίγουρα κέρδη;
ΡΑΕ, δηλαδή Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Αν η Αρχή αυτή ήταν όντως Ρυθμιστική, τότε θα ρύθμιζε και δεν θα περνούσε τον χρόνο της συντάσσοντας πορίσματα για τους λόγους ακρίβειας του ηλεκτρικού ρεύματος. Άσε που σύμφωνα με τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Μπάμπη Παπαδημητρίου, οι ιδιώτες πάροχοι πίεσαν την ΡΑΕ για να εφαρμόσει και η ΔΕΗ την Ρήτρα Αναπροσαρμογής, έτσι ώστε να μην είναι οι ιδιώτες πιο ακριβοί από την ΔΕΗ. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Τέλος, η κυβέρνηση, αντί να αναστείλει, να διορθώσει, να καταργήσει, έστω έναν από τους παραπάνω κρίκους ακρίβειας του ηλεκτρικού ρεύματος, έρχεται και μας υπόσχεται ένα προσωρινό επίδομα. Δηλαδή, τα φιλαράκια ιδιώτες παραγωγοί ρεύματος, θα παίρνουν πάλι τα λεφτά που θέλουν όχι από εμάς απευθείας, αλλά από τα κρατικά ταμεία. Γιατί και τα λεφτά στα κρατικά ταμεία πάλι εμείς δεν τα δώσαμε; Δηλαδή, η επιδότηση είναι για τους ιδιώτες παραγωγούς και όχι για εμάς, γιατί τα χρήματα εκεί καταλήγουν τελικά. Κι αν όλα τα προηγούμενα είναι καπιταλισμός, τότε, πως εξηγείται η επιδότηση ιδιωτικών επιχειρήσεων από το κράτος, εν μέσω καπιταλισμού;
Τι μας είπε ο πρωθυπουργός μας για να λυθεί ο γόρδιος δεσμός που ο ίδιος δημιούργησε; «Η φθηνότερη ενέργεια είναι αυτή που δεν καταναλώνεται ποτέ!». Φίλε Νεοδημοκράτη. Φίλε που ψήφισες ήδη ή σκοπεύεις να ψηφίσεις αυτή την κυβέρνηση. Αν όλα τα παραπάνω δεν σου δημιουργούν Αμφιβολίες πολλές, Αμφιβολίες τρελές, ότι ήδη κάθεσαι πάνω σε μια ηλεκτρική καρέκλα και κάποιος παίζει με τον διακόπτη, τότε δεν θα μπορείς να παραπονεθείς όταν τελικά σε χτυπήσει το ρεύμα.
Ένοχος, υπεράνω πάσης Αμφιβολίας.