Κάθε φορά που ακούω για βήματα εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης και ένταξη νέων υπηρεσιών στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες εξυπηρέτησης του πολίτη, αισθάνομαι εθνική υπερηφάνεια που επιτέλους και μετά από αρκετές δεκαετίες το «επιτελικό κράτος» αίρεται στο ύψος των περιστάσεων.

Καθότι αιθεροβάμων και αφελής, η περηφάνεια μου διαρκεί μέχρι την επόμενη επαφή με την γραφειοκρατία. Εκεί και τότε διαπιστώνω ότι τα περισσότερα από αυτά που εξαγγέλλονται πομπωδώς είναι φούμαρα και πλέον οι Δημόσιες Υπηρεσίες λόγω και ελλιπούς προσωπικού είναι σχεδόν διαλυμένες, δυσλειτουργικές, αναποτελεσματικές…
Να αναφέρω το ζήτημα των ακινήτων όπου η μεταβίβαση από λαβύρινθος έγινε ναρκοπέδιο. Μεγαλύτερη γραφειοκρατία και απίστευτα πρόσθετη χαρτούρα. Όπως μου έλεγε πρόσφατα ο πρόεδρος των Συμβολαιογράφων Ηπείρου Σπύρος Παππάς, απαιτούνται δεκάδες δικαιολογητικά τα οποία περιφέρονται σαν το επιτάφιο από υπηρεσία σε υπηρεσία και από γραφείο σε γραφείο. Και στο τέλος οι ενδιαφερόμενοι καθίστανται -δίχως δική τους ευθύνη- εκπρόθεσμοι με συνέπεια να καλούνται να επανυποβάλουν φακέλους καταβάλλοντας επιπλέον χρήματα διεκπεραίωσης.
Αλλά έχω και ένα δικό μου πρόσφατο παράδειγμα. Ο λόγος για αγορά και κατά συνέπεια μεταβίβαση άδειας κυκλοφορίας μοτοσυκλέτας.
Απαιτείται καταβολή τελών μεταβίβασης- δηλαδή κάτι σαν παράβολο- που σύμφωνα με τις διακηρύξεις των αρμοδίων υπάρχει η δυνατότητα ηλεκτρονικής απόκτησης. Μετά από τρίωρη αναποτελεσματική διαδικτυακή περιπλάνηση αποφάσισα να μεταβώ προσωπικά στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Για την προμήθεια του εν λόγω παράβολου απαιτείται έκδοση σχετικού παραστατικού από το ΚΕΠ. Μετά από περίπου 2ωρη αναμονή έλαβα το παραστατικό που έπρεπε να πληρώσω στην Τράπεζα. Μετάβηκα στην Alpha Bank όπου με ενημέρωσαν ότι αρμόδια τράπεζα είναι η Πειραιώς και πως το διατραπεζικό έμβασμα κοστίζει 12 ευρώ.
Μεγάλο το κόστος και αποφάσισα να περάσω από την Πειραιώς όπου στην ουρά περίμεναν πάνω από 20 άτομα. Μετά από αναμονή τριών ωρών μπήκα στην Τράπεζα όπου διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα να πληρώσω στα αυτόματα μηχανήματα γιατί δεν διέθετα πιστωτική κάρτα της Πειραιώς. Αναμονή άλλης μιας ώρας μέχρι να φτάσω στο ταμείο όπου επιτέλους κατέβαλα τα 39 ευρώ και έλαβα την περιβόητη απόδειξη.
Έσπευσα στη Διεύθυνση Συγκοινωνιών, η οποία όμως λόγω ολοκλήρωσης του ωραρίου ήταν κλειστή.
Η μια μέρα χάθηκε και την επομένη από τις 8 το πρωί με το φάκελο υπό μάλης ήμουν ήδη στη Διεύθυνση Συγκοινωνιών Άρτας. Εξυπηρετικότατοι και φιλικοί οι άνθρωποι έλαβαν το φάκελο και μάλιστα εκεί όπου χρειάστηκε η συνδρομή τους, μου υπέδειξαν πρακτική και άμεση λύση. Και κάπως έτσι έληξε η διήμερη περιοδεία μου στους λαβυρίνθους του ψηφιακού-επιτελικού κράτους.
Συμπέρασμα: Πρέπει να τελειώνουμε με το «επιτελικό κράτος» που υπάρχει συχνά για να στήνει ηλεκτρονικές και φυσικές παγίδες στους πολίτες που πληρώνουν και δικαιούνται να εξυπηρετηθούν. Όλη η Ελλάδα ατέλειωτη ηλεκτρονική παράγκα…
ΥΓ: Στις περισσότερες Δημόσιες Υπηρεσίες οι υπάλληλοι αν και λιγοστοί, όπου μπορούν δίνουν άμεσες και πρακτικές λύσεις που οι φωστήρες των συστημάτων δήθεν εκσυγχρονισμού δεν έχουν προβλέψει. Ας σεβαστούμε, λοιπόν, την προσπάθεια και το μόχθο αυτών των ανθρώπων και ας μην τους απαξιώνουμε και λιθοβολούμε. Απέμειναν άλλωστε ελάχιστοι. Κυριολεκτικά άδειες οι Δημόσιες Υπηρεσίες…
*Ο Κώστας Παπαθεοδώρου είναι δημοσιογράφος της ΕΡΤ