Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, αμφιβολίες τρελές (Συνέχεια από το προηγούμενο άρθρο).
Όπως είχα εξηγήσει στο προηγούμενο φύλλο, το ψέμα των γονιών μου ότι δεν υπάρχει τηλε- οπτικό πρόγραμμα μετά τις 9 το βράδυ για να δουν ήσυχα το δελτίο ειδήσεων, μου άφησε σαν κουσού- ρι να κρατάω πάντα μια μικρή Αμφιβολία κάθε φορά που κάποιος μου λέει πως κάτι δεν υπάρχει. Ακόμα και για τα περίφημα πράσι- να άλογα.
Με αυτό ακριβώς το πνεύμα και τραύμα συνάμα, αντιμετώπισα και την είδηση: «Την ανά- γκη να κατανοήσουν οι πολίτες ότι τα “λεφτά δεν φυτρώνουν στα δέντρα”, υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, μιλώντας σε σεμι- νάριο που διοργάνωσε η ΤτΕ από κοινού με την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου».
Και είπα να ρίξω μία ματιά, μήπως, λέω μήπως, δεν είναι ακριβώς έτσι.
Κοίτα να δεις, αγαπητέ αναγνώστη, πώς διαμορφώνεται η τιμή ηλεκτρικής ενέργειας στην χονδρική αγορά. Οι προμηθευτές ενέργειας στους καταναλωτές δηλώνουν στο Χρηματιστήριο Ενέργειας τις ποσότητες που θα χρειαστούν όλοι οι καταναλωτές στην Ελλάδα ανά ώρα το επόμενο 24ωρο. Αντίστοιχα, οι παραγωγοί καταθέτουν προσφορές ενέργειας ανά ώρα για να ικανοποιήσουν την ζήτηση.
Στην αρχή γίνονται αποδεκτές οι φθηνότερες προσφορές και οι αντίστοιχες μονάδες. Αφού οι φθηνές μονάδες καλύψουν όποιο μέρος της αναγκαίας ενέργειας μπορούν, αρχίζουν να γίνονται δεκτές οι προσφορές από τις ακριβότερες μονάδες. Η αποκαλούμενη Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) ανά ώρα είναι η ακριβότερη προσφορά που θα δώσει κάποιος παραγωγός για να καλύψει την τελευταία MWh που χρειάζεται το σύστημα.
Για παράδειγμα, αν το σύστημα χρειάζεται ακόμα μόλις 2 MWh για να συμπληρώσει την απαιτούμενη ενέργεια για το διάστημα 8 έως 9 το βράδυ και η μόνη προσφορά που έχει είναι στα 322 ευρώ ανά μεγαβατώρα, τότε η ΟΤΣ για εκείνη την ώρα θα διαμορφωθεί στα 322 ευρώ. Η τελική οριακή προσφορά ανά ώρα αποτελεί την τιμή με την οποία θα πληρωθούν όλοι οι παραγωγοί ρεύματος ανεξαρτήτως της τιμής στην οποία πρόσφεραν την δική τους ενέργεια. Έτσι λειτουργεί η ημερήσια αγορά στο Χρηματιστήριο Ενέργειας.
Για να σου το κάνω λίγο πιο λιανά, φαντάσου, αντί για ρεύμα τα ακτινίδια. Έρχονται οι έμποροι κάθε χρόνο και διαπραγματεύονται με τους ντόπιους παραγωγούς τιμές αγοραπωλησίας των ακτινιδίων. Η Άρτα παράγει περίπου 45.000 τόνους ακτινιδίων τον χρόνο. Έστω ότι οι έμποροι συμφώνησαν με το 98% των παραγωγών (44.000 τόνους) να αγοράσουν τα ακτινίδια με 70 λεπτά το κιλό. Επειδή υπάρχει έλλειψη σε ακτινίδια, ζητούν να αγοράσουν και τους τελευταίους 1.000 τόνους. Αλλά ο τελευταίος παραγωγός πουλά μόνο με 2 ευρώ το κιλό. Ε, αφού κλείσει η συμφωνία, τότε και όλοι οι υπόλοιποι παραγωγοί θα πληρωθούν με 2 ευρώ το κιλό, αντί για 70 λεπτά το κιλό! Πως σας φαίνεται; Καλό; Τι λέτε να το εφαρμόσουμε κι εμείς στην επόμενη συγκομιδή; Θα μας αφήσουν;
Απ’ ότι φαίνεται λοιπόν, αγαπητέ αναγνώστη, ο κεντρικός μας τραπεζίτης Γιάννης Στουρνάρας έκανε λάθος. Χωρίς Αμφιβολίες πολλές, χωρίς Αμφιβολίες τρελές τα λεφτόδεντρα τελικά υπάρχουν. Απλά, δεν είναι για σένα και για μένα. Υπάρχουν μόνο για τα «φιλαράκια». Όσον αφορά τα πράσινα άλογα, τα ψάχνω ακόμα.
Αθώος, λόγω Αμφιβολιών
