Πριν λίγα χρόνια περιχαρής υπουργός ανακοίνωνε ότι είχε δρομολογηθεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός του αγροτικού τομέα. Στις μέρες μας υφυπουργός μιλάει για προώθηση προσαρμογών και άλλα δυσνόητα στη νέα ΚΑΠ. Λαλίστατοι τεχνοκράτες διατυμπανίζουν προτάσεις με αναπτυξιακό προσανατολισμό, κοινωνική ευαισθησία και αυξημένη μέριμνα για το περιβάλλον και για το κλίμα.

Καλά, λένε οι αγρότες, είναι όλα αυτά που σχεδιάζονται και γράφονται. Ωστόσο, αναρωτιούνται μήπως οι εμπνευστές τους ζουν σε άλλον πλανήτη. Εδώ δεν υπάρχει στοιχειώδης συλλογικός συντονισμός και ομάδες παραγωγών, η ψηφιακή τεχνολογία μας μάρανε; Σε μια εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας ποιος πρέπει να ευημερεί; Ο άνθρωπος ή ο συνασπισμός κρατών;
Στα καφενεία του κάμπου μπερδεύουν την πράσινη ανάπτυξη με τα πράσινα άλογα. Επί δεκαετίες, αντί να βλέπουν αρδευτικά και εγγειοβελτιωτικά έργα, τους επισκέπτονται πλημμύρες και, εσχάτως, ακραία φυσικά φαινόμενα ελέω κλιματικής αλλαγής.
Οι ιστορικές καλλιέργειες με δυναμική παρακμάζουν και υποσκάπτουν τα θεμέλια της τοπικής οικονομίας. Εδώ να σημειώσω και το γεγονός ότι τα ποσοτικά μεγέθη σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα υπολείπονται δραματικά. Τα μόνα ευχάριστα νέα έρ-χονται από την καλλιέργεια της ακτινιδιάς, παρά το γεγονός ότι κι αυτή λόγω καιρικών συνθηκών είχε τη χρονιά που μας πέρασε χαμηλές αποδόσεις.
Στα χρόνια προβλήματα που υπήρχαν στο πορτοκάλι, το μανταρίνι και την ελιά, ήλθε τώρα να προστεθεί το κόστος ενέργειας, λιπασμάτων, ζιζανιοκτονίας και συγκομιδής. Ο αδύναμος κρίκος και της παρούσας κρίσης είναι ο παραγωγός που θα πληρώσει για άλλη μια φορά τη «νύφη». Μετά τον αποσυντονισμό της οικονομίας λόγω πανδημίας, ήλθαν και άλλες γεωπολιτικές συγκρούσεις μεγατόνων. Εκεί που είχαμε τις κλειστές πόρτες της Ρωσίας λόγω Κριμαίας, μια καινούργια διαμάχη ξέσπασε τώρα για την Ουκρανία μεταξύ των υπερδυνάμεων.
Τα αποτελέσματα για τη χώρα μας ήδη βιώνονται. Η αύξηση του φυσικού αερίου κατά εκατοντάδες μονάδες δημιούργησε ένα εκρηκτικό μείγμα ανατιμήσεων σ’ όλη τη Δυτική Ευρώπη. Για τους καλλιεργητές αυτό σημαίνει ότι τα κόστη θα μετακινηθούν στις πλάτες τους και το βάρος θα είναι δυσβάσταχτο. Ο αγροτικός κόσμος θα στενάξει για να μείνει ζωντανός, γιατί η θέση του θα επιδεινωθεί δραματικά.
Παραθέτουμε μερικές ενδεικτικές τιμές για να φανεί το μέγεθος των αυξήσεων.
Ζιζανιοκτόνα από 30-35 ευρώ στα 85.
Αύξηση κοντά στο 300%.
Αζωτούχα λιπάσματα από 15-20 ευρώ στα 35. Αύξηση 100%.
Σύνθετα λιπάσματα από 25 ευρώ στα 40. Αύξηση 60%.
Ουρία από 20 ευρώ στα 50. Αύξηση 150%.
Χαλκός από 20 ευρώ στα 26. Αύξηση 30%.
Σιδεροπάσαλλοι περίφραξης από 4 ευρώ στα 7. Αύξηση 75%.
Πλέγμα περίφραξης από 20 ευρώ στα 35. Αύξηση 75%.
Συνεπώς δημιουργούνται οι καλύτερες προϋποθέσεις για «μαϊμού» προϊόντα και γι’ αυτό οι παραγωγοί από εδώ και πέρα θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ως και καχύποπτοι όταν συναντούν ασυνήθιστα χαμηλές τιμές.
Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι το πενιχρό εισόδημα που ήλθε φέτος από την πώληση των εσπεριδοειδών -όσοι τα κατάφεραν- από τη μία τσέπη μπήκε και από την άλλη θα εξαφανιστεί.
Η ποικιλία πορτοκαλιού μέρλιν απαξιώθηκε εντελώς με τιμές πώλησης κάτω των δέκα λεπτών. Κατά τα άλλα, στα μανάβικα και τα σούπερ μάρκετ της Αθήνας η κλιμεντίνη πουλιέται τώρα δύο ευρώ και τα πορτοκάλια ένα ευρώ. Όσο για την Ευρώπη, σε καμία αγορά δεν κοστίζουν κάτω από τέσσερα ευρώ. Για ελιές δεν μιλάμε, γιατί η ακαρπία στην περιοχή μας ξεπέρασε το ενενήντα τοις εκατό, λόγω ανοιξιάτικου παγετού.
Ένα σοβαρό πρόβλημα που προέκυψε στην περιοχή μας είναι το θέμα της συγκομιδής. Οι αλλοδαποί Ασιάτες και Αφρικανοί αγρεργάτες μάς άφησαν για άλλες πολιτείες. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε πλεόνασμα εργατικών χεριών, τώρα έχουμε έλλειμμα, γιατί στράφηκαν μαζικά για Ιταλία, αλλά και για βόρειες χώρες, οι οποίες τους προσφέρουν υποδομές και κίνητρα για την κάλυψη δικών τους αντίστοιχων αναγκών. Γινόταν σκοτωμός τους προηγούμενους μήνες στα περιβόλια ποιος παραγωγός θα εξασφαλίσει συνεργεία σε συνθήκες πλειστηριασμού…
Εύκολα, λοιπόν, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι οι αμοιβές πήγαν στα ύψη. Ποιος μπορεί να αποκλείσει τώρα ότι η τακτική των υψηλών μεροκάματων δεν θα επεκταθεί σε όλο το φάσμα της καλλιεργητικής φροντίδας;
Αυτά όλα προδικάζουν φτώχια, που θα χτυπήσει κόκκινο, γιατί ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται με τέτοια δεδομένα. Και ανταγωνιστικές πολιτικές Αμερικής, Ρωσίας, Ευρωπαϊκής ένωσης, Κίνας, και μειωμένες εκπομπές διοξειδίου, και άζωτο μαζί με ενέργεια εκτιναγμένα στο «Θεό» δε γίνεται. Η αγρανάπαυση είναι προ των πυλών και η φτωχοποίηση σχεδόν τελεσίδικη.