Αντικειμενικός σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να παρουσιάσει το έργο του μεγάλου Αρτινού ζωγράφου και να το κάνει ευρέως γνωστό στη νέα γενιά της πόλης μας,εστιάζοντας σε κάποια βασικά στοιχείατης τεχνοτροπίας του.
Όντας ο ίδιος υπεύθυνος μέσα από τον ρόλο του φύλακα μουσείων και αρχαιολογικών χώρων πρακτικά ασκούμενου στη Δημοτική Πινακοθήκη «Γιάννης Μόραλης» και βλέποντας από κοντά τις πυρετώδεις προετοιμασίες της έκθεσης ζωγραφικής προς τιμήν του με τίτλο: «Γιάννης Μόραλης – Στη Γενέτειρα», πρόκειται για μια έκθεση άρτια οργανωμένη από μουσειογραφική και οπτικοακουστική πλευρά και συνιστώ ανεπιφύλακτα σ’ όλους τους συμπολίτες μας να την επισκεφθούν και να περιηγηθούν στους χώρους της.
Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε την καθοριστική συνεισφορά όλων των μελών της οικογένειας Μόραλη, η οποία διέθεσε για την έκθεση αυτή πολλά από τα προσωπικά αντικείμενα του ίδιου του καλλιτέχνη [πχ τα πρώτα καβαλέτα των νεανικών του χρόνων και τα πρώτα του πινέλα με τα αγαπημένα του χρώματα (κίτρινο, μπλε, γκρι και κόκκινο)], καθώς και έργα του, τα οποία, στην πλειοψηφία τους πρωτότυπα, ανήκουν στη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης Αθηνών.
Αξίζει να πούμε ότι πάνω σ’ αυτά ακριβώς τα χρώματα της παλέτας του ζωγράφου, ανακαινίστηκε και η Δημοτική Πινακοθήκη για να φιλοξενήσει τα εκθέματα αυτού του σπουδαίου γεγονότος για την πόλη μας.Τέλος, το οπτικοακουστικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε στην έκθεση παρουσιάζει, προκειμένου να αποφευχθεί η μουσειογραφική κόπωση των θεατών μέσα από την εναλλαγή φωτογραφιών τους, σημαντικότερα στιγμιότυπα της καλλιτεχνικής του καριέρας.
Αρχίζουμε, λοιπόν, το αφιέρωμά μας με κάποιες βασικές αυτοβιογραφικές πληροφορίες σχετικά με την ζωή και την καλλιτεχνική του πορεία μια και σαν σήμερατο 2009, έφυγε από τη ζωή.
Ο Γιάννης Μόραλης, ένας μεγάλος ζωγράφος που με το έργο του σήκωσε στα χέρια του μέρος της τέχνης της γενιάς του ΄30 – και όχι μόνο – γιατί αυτός συνέχισε και δημιουργούσε ξεπερνώντας σχολές και όρια.
Ο Γιάννης Μόραλης γεννήθηκε στην Άρτα το 1916, αποφοίτησε το 1936 από την ΑΣΚΤ (Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών) και συνέχισε τις σπουδές του στην Ιταλία και το Παρίσι μέχρι το 1940. Φοίτησε στα εργαστήρια του Κωνσταντίνου Παρθένη και του Ουμβέρτου Αργυρού και στο εργαστήριο χαρακτικής του Γιάννη Κεφαλληνού.
Κατά την διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας συνεργάστηκε με μερικούς από τους σημαντικότερους Έλληνες εικαστικούς και καλλιτέχνες, όπως οι Γιάννης Τσαρούχης, Ραλλού Μάνου, Μάνος Χατζιδάκις και Κάρολος Κουν. Τα χρόνια 1959 – 1962 σχεδίασε και εκτέλεσε την εγχάρακτη σύνθεση του εξωτερικού τοίχου του ξενοδοχείου Χίλτον, στην Αθήνα.
Ασχολήθηκε, επίσης, με την κεραμική, την εικονογράφηση και την σκηνογραφία. Τα έργα του εκτέθηκαν σε Ελλάδα και εξωτερικό,τιμήθηκαν με βραβεία και διακρίσεις και αποτέλεσαν κεντρικό άξονα επιρροής για την εξέλιξη της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα. Από το 1948 μέχρι και το 1983 ο Μόραλης δίδαξε στην ΑΣΚΤ και η προσφορά του στις γενιές των καλλιτεχνών που μαθήτευσαν δίπλα του, θεωρείται εξίσου σημαντική με το τεράστιας αξίας καλλιτεχνικό του έργο.
Το έργο του υπήρξε πολυποίκιλο, όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί η ρεαλιστική και γεωμετρική του περίοδος, κατά τις οποίες τον απασχόλησαν περισσότερο ανθρωποκεντρικά θέματα σχετικά με τον έρωτακαι τον θάνατο. Θεμελιώδης αξία του έργου του Μόραλη αποτελεί ο μοναδικός τρόπος συνδυασμού του κλασσικού με το μοντέρνο στοιχείο.
Πηγή προέλευσης άρθρου: «Τιμή στον Γιάννη Μόραλη»: Μαρίνα Λαµπράκη-Πλάκα, «Γιάννης Μόραλης Ένας κλασικός του 20ού αιώνα», Αθήνα, 11 Μαΐου – 29 Aυγούστου 2011