Οπως θα περίμενε κανείς, σε πόλεις μεθοριακές όπως η Φιλιππιάδα και η Άρτα, ήταν λογικό να αναπτυχθεί η κατασκοπία.
Και οι μεν και οι δε είχαν κάθε συμφέρον να μαθαίνουν κινήσεις πολιτικού και στρατιωτικού χαρακτήρα. Ένας γνωστός πράκτορας μέχρι και τον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο,είναι ο FuadBey, ο οποίος μπαινοβγαίνει στην Άρτα για δουλειές και παράλληλα συγκεντρώνει πληροφορίες, τις οποίες μετέφερε στην Οθωμανική διοίκηση Φιλιππιάδας.
Απ’ ότι έχουμε βρει, ο Φουάτ ήταν γνωστός στις Ελληνικές αρχές που φρόντιζαν να τον εφοδιάζουν με ψευδή πληροφορίες, αλλά φαίνεται ότι είχε και τους δικούς του πληροφοριοδότες, όπως μας ενημερώνει ένας Έλληνας πράκτορας, ο Γύλιππος.
Όμως και η Ελληνική κατασκοπία είχε τους δικούς της ανθρώπους στην Φιλιππιάδα. Έτσι από έρευνα του Μπλατσιώτη γνωρίζουμε πως τον Ιούνιο του 1897, ένα μήνα μετά την λήξη του πολέμου, δικάζονται στην Φιλιππιάδα για κατασκοπία υπέρ της Ελλάδας καθώς και της διάδοσης ξένων ιδεών στους υπηκόους με σκοπό να υπαχθεί ο καζάς του Λούρου υπό Ιταλική διεύθυνση, ο Loruslu Fuad Hüseyin και Mülazam Sabri.
Δυστυχώς, δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες για το αποτέλεσμα της δίκης. Θα έλεγε κανείς πως με την απελευθέρωση και την ανταλλαγή πληθυσμών, η κατασκοπία σταμάτησε. Λάθος όμως.
Η δεύτερη φάση της κατασκοπίας δεν έχει να κάνει πλέον με την Τουρκία αλλά με την Αλβανία. Ίσως θα έπρεπε να δούμε και το θέμα από πότε ετοιμάζονταν οι Τσάμηδες και βρέθηκαν έτοιμοι όταν εισέβαλαν οι Ιταλοί.
Στην Φιλιππιάδα, όπως και σε άλλα μέρη της Ηπείρου, πέραν της Τσαμουριάς, είχαν μείνει και κάποιοι Αλβανοί. Η Αλβανική κατασκοπία που κάτι ετοίμαζε, ίσως σε συνεργασία με την Ιταλική, προσπάθησε να τους αγκαλιάσει. Έτσι, λοιπόν, έστειλε στην περιοχή, συγκεκριμένα στην Φιλιππιάδα, τον πρώην πρόξενο της Αλβανίας στην Κέρκυρα, τον ΚεμάλΦράσαρη.
Οι κινήσεις του Κεμάλ Φράσαρη δεν πέρασαν απαρατήρητες από την Ελληνική αντικατασκοπία. Έτσι η χωροφυλακή της Φιλιππιάδαςδιατάχθηκε να τον παρακολουθεί. Δυστυχώς,όμως, την δουλειά του την έκανε καλά. Δεν μπόρεσε ούτε η χωροφυλακή Φιλιππιάδας, αλλά ούτε και η διοίκηση της Πρέβεζας να αποδείξει κάτι.
Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου τον απέλασαν στην Αλβανία. Λίγο αργότερα θα τον συναντήσουμεως μέλος της Këshilla, δηλαδή του Συμβουλίου των Τσάμηδων στην συνεργασία με τους Ιταλούς και κατόπιν με τους Γερμανούς. Μετά δεν γνωρίζουμε τι απέγινε.
Πηγή κειμένου: Φώτης Βράκας: «Φιλιππιάδα, ο χώρος, ο οικισμός, ο καζάς…», Ηπειρωτική Εστία, 1958, ΓΥΛΙΠΠΟΣ, Μπλατσώτης: Από Οθωμανική Narda στην Ελληνική Άρτα