Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλέ, αμφιβολίες τρελές.
Την 1η Ιανουαρίου 2001 η Ελλάδα γίνεται μέλος της Ευρωζώνης. Ένα χρόνο αργότερα, την 1η Ιανουαρίου 2002 τα τραπεζογραμμάτια και κέρματα ευρώ τέθηκαν σε κυκλοφορία σε 12 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Και τότε μας είπαν ότι ως διά μαγείας λύθηκαν όλα τα προβλήματά μας. Γι’ αυτό φαίνεται ότι δεν δώσαμε καμία σημασία στην μετατροπή της ΔΕΗ (Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού) σε ανώνυμη εταιρεία, η οποία έλαβε χώρα επίσης την 1η Ιανουαρίου 2001. Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια έγιναν τρεις διαδοχικές ιδιωτικές μετοχοποιήσεις της εταιρείας (15,31% +13,2% +15,73% = 44,24%).
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα» (17 και 18/11/2007), «η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού στην ΕΕ δεν έφερε τα πολυπόθητα αποτελέσματα της μείωσης των τιμών του ρεύματος για τους καταναλωτές. Αντίθετα μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Commission οδήγησε σε αυξήσεις τιμολογίων έως και 89%».
Το 2008, η Διεύθυνση Ανταγωνισμού αποδέχεται ότι η ΔΕΗ κάνει κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της με το μονοπώλιο του λιγνίτη και παραγγέλνει το άνοιγμα της αγοράς. Δυό χρόνια μετά, το 2010, με τα μνημόνια η τρόικα ζητά από διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις να προβούν σε κινήσεις για να χάσει η ΔΕΗ την «δεσπόζουσα θέση» της στην αγορά. Αυτό ξεκινά με την αποκαθετοποίηση μέσω της ανεξαρτητοποίησης ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ. Επίσης, στις διαπραγματεύσεις για το τρίτο μνημόνιο, το 2015, η τρόικα θέτει έναν στρατηγικό στόχο που λειτουργεί μέχρι σήμερα ως δέσμευση για το ελληνικό κράτος: Η λιανική της ΔΕΗ πρέπει να χάσει το 50% των πελατών της προς ιδιώτες παρόχους.
Στο μεταξύ, ήδη από το 2014, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ, κ. Αρθούρος Ζερβός, σε συνεδρίαση της Βουλής, σε ερώτηση βουλευτή κατά πόσο η ιδιωτικοποίηση σημαίνει και μείωση της τιμής για τον καταναλωτή, είχε παραδεχτεί: «Δεν το έχουμε δει σε καμία χώρα. Το έχουμε δει μόνο εν μέρει αυτή τη στιγμή στη Μεγάλη Βρετανία, δηλαδή τις τιμές να πηγαίνουν προς τα κάτω. Αφού ανέβηκαν αρκετά, άρχισαν να πηγαίνουν προς τα κάτω μόνο στη Μεγάλη Βρετανία. Σε όλες τις άλλες χώρες, με την απελευθέρωση έχουμε δει αύξηση τιμολογίων. Άρα αναμένεται αύξηση των τιμολογίων και στη χώρα μας μέσα από αυτή τη διαδικασία».
Όπως αναφέρει η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στο ίδιο δημοσίευμα, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Νορβηγίας όπου το 2000 ένα μέσο νοικοκυριό πλήρωνε 0.0720 ευρώ την κιλοβατώρα, ενώ σήμερα (2014) πληρώνει 89% περισσότερο. Στη Σουηδία 71% αύξηση, στην Ιρλανδία 84%, στη Δανία 63% και στη Φινλανδία36%».
Κι ενώ στην Ψωροκώσταινα συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, στις 22 Οκτωβρίου 2013 εκδόθηκε απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου υπέρ της νομοθετικά κατοχυρωμένης απαγόρευσης της ιδιωτικοποίησης του διαχειριστή δικτύων ηλεκτρικού ρεύματος στις Κάτω Χώρες.
Στην Γερμανία έχουμε σταδιακή επαναφορά του ενεργειακού τομέα υπό τον έλεγχο των Δήμων και Κοινοτήτων. Έπειτα από μια δεκαετία εφαρμογής του διπόλου «ιδιωτικοποιήσεις/ ανταγωνισμός», τμήματα του τομέα ενέργειας της Γερμανίας ανακτώνται σήμερα από την τοπική αυτοδιοίκηση. Υπάρχουν πάνω από 1.100 πάροχοι, από τους οποίους οι τέσσερις μεγάλοι – RWE, E.ON, Vattenfall και EnBW έχουν λιγότερο από το 40% της αγοράς και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους είναι μικρές δημοτικές επιχειρήσεις.
Στις Σκανδιναβικές χώρες (Δανία, Σουηδία, Νορβηγία και Φινλανδία), τα δίκτυα ανήκουν σε ανεξάρτητες, αλλά 100% κρατικές επιχειρήσεις, των οποίων οι μετοχές ανήκουν είτε στο υπουργείο Οικονομικών είτε στα Δημόσια Ασφαλιστικά Ταμεία. Η κρατική ιδιοκτησία των δικτύων μεταφοράς είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένη.
Τα δίκτυα μεταφοράς είναι κρατικά στις περισσότερες Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία), με ή χωρίς συνταγματική κατοχύρωση. Σε χώρες όπως η Γαλλία, τα δίκτυα ανήκουν σε επιχειρήσεις που είναι θυγατρικές καθετοποιημένων εταιριών και οι οποίες τελούν υπό άμεσο κρατικό έλεγχο (υπουργείο Οικονομικών ή τοπική αυτοδιοίκηση) σε ποσοστό άνω του 90%.
Σε ποιες χώρες εκποιούνται τα δίκτυα; Σε όσες κηδεμονεύονται από δανειστές και από μνημόνια που επιτυγχάνουν επί χρόνια την συνεχή αύξηση των δημόσιων χρεών και παίρνουν όλα τα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι θα μεγεθύνονται στο διηνεκές. Γι’ αυτό απαιτούν να ξεπουληθούν τα πάντα!
Στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης το 2019,ο κ. Μητσοτάκης, ανέφερε σχετικά: «Η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να σώσει την ΔΕΗ, χωρίς νέες επιβαρύνσεις για τους καταναλωτές. Όπου απαιτείται θα ιδιωτικοποιηθούν δίκτυα και θα εντοπιστούν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές που θα υποστούν τις συνέπειες του νόµου. Αφού εξυγιανθεί η επιχείρηση θα αναζητηθεί στρατηγικός επενδυτής».
Μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 2021 αλλάζει το τροπάρι: «Μακροπρόθεσμα, σε κάθε περίπτωση, η εταιρεία θα βγει κερδισμένη καθώς τα κεφάλαια που θα αντλήσει η επιχείρηση θα επενδυθούν σε υποδομές, σε ΑΠΕ και στον λειτουργικό εκσυγχρονισμό της. Και αυτό θα αυξήσει τη συνολική αξία της ΔΕΗ και θα βελτιώσει την διεθνή αποτίμησή της» αναφέρουν χαρακτηριστικά κυβερνητικές πηγές. Και εξαφανίστηκε ως διά μαγείας ο καταναλωτής.
Σήμερα, δεν μας φταίει μόνο ότι έμεινε στο Ελληνικό Δημόσιο μόλις το 34,12% της εταιρείας. Σήμερα, δεν μας φταίει μόνο ότι τρώμε κάθε μήνα κατακέφαλα αυξήσεις. Αλλά, ρε φίλε, το έτος 2021, μετά από 20 χρόνια «εξυγίανσης» δεν έχουμε καν ηλεκτρικό ρεύμα! Ποιοι… εμείς. Εμείς που ζούμε στην Άρτα και έχουμε δίπλα μας δύο υδροηλεκτρικά φράγματα. Και κάθε φορά που αρχίζει να βρέχει τρέχουμε και γεμίζουμε με κεριά κάθε δωμάτιο, γιατί ξέρουμε καλά ότι θα «πέσει το ρεύμα». Σε λίγο θα αγοράζουμε μανουάλια από ξωκλήσια.
Και να, ανεβαίνει η τάση για 2 έως 3 δευτερόλεπτα και πάλι κατεβαίνει, σαν τις κούνιες στο παζάρι. Και ποιος θα πληρώσει, ρε παλικάρια, την τηλεόραση που μου «κάψατε», το ψυγείο, το λαπιτόπι μου, το ρούτερ μου; Και να ήταν μόνο η βροχή; Τον τελευταίο καιρό άρχισε «να πέφτει» το ρεύμα και μέρα μεσημέρι με λιακάδα! Αυτό σίγουρα πρέπει να είναι κάποιο είδος ρεκόρ. Και το ΔΕΗ δεν θα σημαίνει πια «Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού», αλλά «Δεν Έχω Ηλεκτρισμό». Είδες η ΔΕΗ;
Τώρα πια είμαι σίγουρος ότι μας «δουλεύουν» κανονικά. Για το μόνο πράγμα που έχω Αμφιβολίες, είναι πότε θα το καταλάβει και η πλειοψηφία των καταναλωτών ώστε να αντιδράσει. Και γι’ αυτό έχω ακόμα Αμφιβολίες πολλές, ούτε Αμφιβολίες τρελές.
Αθώος, λόγω Αμφιβολιών