Μεγάλη… κινητικότητα σημειώθηκε και στην Περιφέρειά μας την περασμένη εβδομάδα, καθώς ξεκίνησε η κοπή ακτινιδίων Hayward.
Μαζί όμως με τα προϊόντα, από την Πέμπτη άρχισαν να διακινούνται και φήμες που όπως αποδείχτηκε δεν ευσταθούσαν. Τι αφορούσαν; Δήθεν αλλαγή πλαισίου και πως επιτρέπεται η διακίνηση και εξαγωγή τους με bins. Τα τηλέφωνα, σύμφωνα με έγκυρες πηγές της εφημερίδες μας, πήραν κυριολεκτικά φωτιά! Τόσο που αδυνατούσε κανείς να εντοπίσει ελεύθερη γραμμή για ρεπορτάζ…
Εντονότατη μαθαίνουμε ότι υπήρξε η αντίδραση του Συνδέσμου Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων – Λαχανικών της Incofruit Hellas, που έσπευσε σε έρευνα της κατάστασης. Την επομένη μέρα από το αρμόδιο υπουργείο δόθηκε εντολή εντατικών ελέγχων σε κάθε σημείο διακίνησης και ιδιαιτέρως στις πύλες εισόδου – εξόδου.
Ο ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου Incofruit Hellas Γιώργος Πολυχρονάκης, επανέλαβε το διαρκές αίτημα για διενέργεια αυστηρών ελέγχων. Με δήλωσή του χαιρέτισε το έργο των αρμόδιων εκλεκτικών υπηρεσιών όπως και την απόφαση για τον πολλαπλασιασμό τους μέσω του αρμόδιου υπουργείου.
Με την ένταση των ελέγχων, όπως επισήμανε ο κ. Πολυχρονάκης στην επικοινωνία που είχαμε μαζί του, υπήρξαν φορτία που πήραν τον δρόμο της επιστροφής πριν καν φτάσουν στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας και τα χερσαία σύνορα. Ωστόσο, οι έλεγχοι πλέον εντείνονται ακόμη και σε ποσότητες που ίσως κάποιοι επικαλεστούν ότι εξάγουν στην Ιταλία (συμβαίνει), προοριζόμενες για βιομηχανική χρήση που διακινούνται χωρίς συσκευασία.
Σε εφαρμογή σχετικής οδηγίας για τις περιπτώσεις αυτές, το ελληνικό υπουργείο αναζητά πλέον από το αντίστοιχο της Ιταλίας κάθε παραστατικό που να αποδεικνύει τον τελικό προορισμό της ποσότητας, κρατώντας όλα τα στοιχεία εξαγωγέα και διακινητή.
«Δεν πρέπει ένα τόσο δυναμικό προϊόν να δυσφημιστεί» επανέλαβε για ακόμα μια φορά ο κ. Πολυχρονάκης και πρόσθεσε: «Την τελευταία διετία κάναμε ρεκόρ εξαγωγών και φέτος παρότι έχουμε μείωση ποσότητας πάμε για ρεκόρ αξίας διότι πουλάμε ακριβότερα».
Παράλληλα, ο ίδιος εξήγησε ότι εκτός του ζητήματος επιμόλυνσης των ελληνικών καλλιεργειών από το βακτήριο (με την μεταφορά των bins) που έχει καταστρέψει τις αντίστοιχες στην Ιταλία, υπάρχουν ζητήματα που κάθε καλλιεργητής στην Άρτα όπως και σ’ όλη την Ελλάδα, πρέπει να αναλογιστεί.
Και μάλιστα όλες αυτές οι παράμετροι συνδέονται μεταξύ τους ως ενιαία και άρρηκτη αλυσίδα. Το προφανές είναι ότι αν το προϊόν φεύγει χύμα από την Άρτα, τότε η προστιθέμενη αξία από την τυποποίηση και συσκευασία «φεύγει» μαζί του.
Δευτερευόντως στην χώρα που θα συσκευαστεί, εκτός από εισροή χρήματος και θέσεων εργασίας, θα μετονομαστεί. Δηλαδή θα διακινηθεί πχ ως Ιταλικό. Πώς θα αποκτήσει την αξία που του αντιστοιχεί το εξαιρετικής ποιότητας ελληνικό και κατ’ επέκταση το Αρτινό ακτινίδιο;
Η βρίσκεται η Ελλάδα;
Μια εξίσου αν όχι ακόμη πιο σημαντική παράμετρο που ο κ. Πολυχρονάκης προσέθεσε είναι η εξής: «Η καλλιέργεια επεκτείνεται στην Ελλάδα πάρα πολύ. Φέτος παρά τις απώλειες από καιρικές συνθήκες σε παλαιότερες φυτείες, λόγω καλής απόδοσης κάποιων νέων ποικιλιών, είμαστε ως χώρα στους 320.000 τόνους παραγωγή.
Από τον επόμενο χρόνο, όταν φυτείες του 2017 και 2018 μπουν δυναμικά στην παραγωγή, η εκτίμηση είναι ότι με 380.000 έως και 400.000 τόνους περνάμε στην πρώτη θέση σε επίπεδο Ευρώπης. Θα είμαστε δηλαδή η μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή χώρα παραγωγής ακτινιδίου. Θέση που μέχρι χθες βρισκόταν η Ιταλία.
Γιατί, λοιπόν, να συμβάλουμε ώστε άλλη χώρα να κρατά τις αγορές ανοιχτές χωρίς δικό της προϊόν; Ακόμα κι όταν ανακάμψει η παραγωγή της Ιταλίας, πού θα διακινηθεί τα επόμενα χρόνια το ελληνικό ακτινίδιο αν δεν φροντίσουμε να πάρει από τώρα επίσημα και επώνυμα την θέση που του αξίζει στις αγορές του εξωτερικού; Πρέπει, λοιπόν, να κρατάμε ανοιχτές αγορές για την διάθεση των προϊόντων μας».
