Αμφιβολίες το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές αμφιβολίες τρελές. Φαντάσου, σε παρακαλώ, για μια στιγμή ότι μετά από τη δουλειά μιας ολόκληρης ημέρας επιστρέφεις κατάκοπος σπίτι σου για λίγη ξεκούραση. Τρως το βραδινό σου, χαλαρώνεις είτε μ’ ένα βιβλίο, είτε με λίγη τηλεόραση, μέχρι να παραδοθείς στην αγκαλιά του Μορφέα.
Ξαφνικά, κατά τις 4 τα ξημερώματα, σε ξυπνάει ένα θόρυβος. Πετάγεσαι ασυναίσθητα να δεις τι είναι. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα χίλιες σκέψεις περνούν απ’ το μυαλό σου, με κυριότερη απ’ όλες να μην κινδυνέψει ούτε η δική σου η ζωή, ούτε των αγαπημένων σου που μένουν στο ίδιο σπίτι. Βγαίνεις έξω από το σπίτι και το μόνο που προλαβαίνεις να δεις μέσα στο σκοτάδι, είναι μία σκιά να φεύγει τρέχοντας έξω από το οικόπεδό σου. Επιστρέφεις στο σπίτι, ανάβεις το φως και αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις πέσει θύμα κλοπής. Καταρχήν ευχαριστείς τον Θεό ή την τύχη σου που δεν έπαθε τίποτε κανένας. Το πρωί υποβάλεις μήνυση και η αστυνομία, κάνοντας υποδειγματικά τη δουλειά της, βρίσκει τον κλέφτη και τα κλοπιμαία μέσα σε 10 μέρες. Ζητάς την πιστή εφαρμογή του νόμου και την πετυχαίνεις.
Τώρα, σε παρακαλώ, φαντάσου ένα μήνα αργότερα να σε ξαναξυπνάει πάλι ένα παρόμοιος θόρυβος, πάλι κατά τις 4 τα ξημερώματα. Ακολουθείς τα ίδια βήματα, μόνο που τώρα έχεις μαζί σου και μια σιδεριά μήπως και χρειαστεί να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Φυσικά και δεν πήρες όπλο. Δεν θέλεις να σκοτώσεις κανέναν. Ξαναβγαίνεις από το σπίτι και βλέπεις μια παρόμοια σκιά στο σκοτάδι.
Έντρομος και ταραγμένος που σου συμβαίνει το ίδιο πράγμα μέσα σ’ ένα μήνα, χτυπάς με τη σιδεριά τον εισβολέα και για κακή σου τύχη εκείνος προσπαθώντας να αποφύγει το χτύπημα, σκύβει και τον βρίσκεις στο κεφάλι με μοιραίο αποτέλεσμα. Όταν ανάβουν τα φώτα αντιλαμβάνεσαι ότι ήταν ο γείτονας, τον οποίο έκλεβαν το προηγούμενο βράδυ και είχε έρθει σ’ εσένα ψάχνοντας για βοήθεια. Ζητάς πάλι την πιστή εφαρμογή του νόμου; Με ελαφρυντικά μεν, αλλά πάντα πιστή εφαρμογή του νόμου;
Επιτρέψτε μου να μεγαλώσω λίγο το παράδειγμά μας. Για χρόνια τώρα, η Ελλάδα, δέχεται προκλήσεις σχετικά με τα θαλάσσια κυριαρχικά της δικαιώματα. Το πρώτο απ’ όλα τα επιχειρήματά μας είναι να ζητάμε την πιστή εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας, το οποίο περιλαμβάνει την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS), την Διεθνή Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ανθρώπινης Ζωής στη θάλασσα του 1974 (SOLAS) και την Διεθνή Σύμβαση για τη Ναυτική Έρευνα και Διάσωση του 1978 (SARS). Όλες οι ανωτέρω Διεθνείς Συμβάσεις έχουν κυρωθεί από την Ελλάδα με νόμους. Ταυτόχρονα, σύμφωνα, με το άρθρο 121 παρ. 2 της Σύμβασης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 -απηχεί διεθνές έθιμο και δεσμεύει και χώρες που δεν την έχουν υπογράψει και επικυρώσει, όπως η Τουρκία. Είναι προφανές ότι ζητάμε την πιστή εφαρμογή των Διεθνών Συμβάσεων.
Την ίδια ακριβώς εποχή που συμβαίνουν όλα αυτά, μια μεγάλη πολύμηνη διεθνής δημοσιογραφική έρευνα επιβεβαίωσε μια πρακτική ανθρωπιστικά, ηθικά και νομικά απαράδεκτη. Τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων σε Κροατία, Ρουμανία και Ελλάδα, τα λεγόμενα «Pushbacks». Οι δημοσιογράφοι από 10 ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης, επί 8 μήνες, για να ολοκληρώσουν την έρευνά τους, πέταξαν drones πάνω από τις επίμαχες περιοχές, μεταμφιέστηκαν σε ψαράδες και αξιοποίησαν δορυφορικές εικόνες και πλήθος βίντεο υψηλής ανάλυσης. Μίλησαν με άντρες των σωμάτων ασφαλείας (πολλοί με ανωνυμία), με μάρτυρες και με πρόσφυγες, προσπαθώντας να διασταυρώσουν πληροφορίες.
Μετά από όλα αυτά, επιβεβαιώθηκε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι άντρες του Λιμενικού και των Ειδικών Δυνάμεων κυνηγούν πρόσφυγες που αιτούνται άσυλο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λειτουργούν με όρους «ομερτά» και πληρώνονται γι’ αυτό από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους! Δηλαδή, μια Εκτός Διεθνούς Δικαίου Πρακτική. Μέχρι και ως δια μαγείας εξαφανίσεις ανθρώπων που έχουν ήδη φτάσει σε Ελληνικό Έδαφος, έχουν καταγραφεί.
Και ενώ η Ελληνική κυβέρνηση διαψεύδει τα πάντα, σε αντίθεση με τις φωτογραφίες, τα βίντεο και τις μαρτυρίες, η Κροατική Κυβέρνηση, αναγνώρισε την γνησιότητα των αποδεικτικών στοιχείων και ξεκίνησε έρευνα, θέτοντας σε διαθεσιμότητα τους εμπλεκόμενους. Ειδικότερα, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου κ. Μηταράκης, είπε ότι δεν τρέχει τίποτα, δεν ζητάμε συγνώμη για τίποτα, κάνουμε τη δουλειά μας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, έχει διαφορετική άποψη για τα γεγονότα και στο Συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων, στο Λουξεμβούργο, η Ίλβα Γιόχανσον δήλωσε πως σε συζήτησή της με τον Νότη Μηταράκη έκανε σαφές πως δεν θα δεχτεί να μην προχωρήσει η Ελλάδα σε έρευνα για το ζήτημα. Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για τις επαναπροωθήσεις και για τις εξηγήσεις που τις έχουν δώσει οι αντιπροσωπείες Ελλάδας και Κροατίας, η Επίτροπος επέκρινε την ανταπόκριση της χώρας μας σε αντίθεση με την έτερη βαλκανική χώρα, που θα χρησιμοποιήσει τον ανεξάρτητο μηχανισμό έρευνας για το θέμα. «Περιμένω η Ελλάδα να πράξει το ίδιο» είπε χαρακτηριστικά.
Το θέμα που ανακύπτει από τα παραπάνω δεν είναι τόσο η αντιμετώπιση του προσφυγικού στις θαλάσσιες διαδρομές. Αλλά κατά πόσο μπορούμε να περιμένουμε την αλληλεγγύη των εταίρων μας όταν ζητάμε εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας σχετικά με τα θαλάσσια κυριαρχικά μας δικαιώματα, την ίδια στιγμή που εμείς τα καταπατούμε αποδεδειγμένα, στις περιπτώσεις που δεν μας βολεύει. Τα «Pushbacks» εξυπηρετούν τις Εθνικές μας θέσεις; Ή απλά θέλουμε «και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο»; Αν δεν λύσουμε αυτόν τον γρίφο τότε το μέλλον μας θα είναι γεμάτο Αμφιβολίες. Αμφιβολίες πολλές. Αμφιβολίες τρελές.
Αθώος, λόγω αμφιβολιών