Δεν θα υπήρχε πρόθεση να ασχοληθούμε με τον τοπικό εκδοτικό χώρο αν δεν βλέπαμε την επιχειρούμενη προσπάθεια νεόκοπης εφημερίδας να αποτελέσει συνέχεια όσων πέτυχε ο δικός μας άνθρωπος στην δημοσιογραφία.
Για όσα κατάφερε εκείνος έχουν μιλήσει άνθρωποι της Άρτας, αλλά και πέραν αυτής. Επομένως, η οποιαδήποτε περαιτέρω αναφορά είναι περιττή. Η προσφορά του έχει αναγνωριστεί από την μεγάλη πλειοψηφία. Μόνο υπερηφάνεια μπορούμε να νιώθουμε όταν επτά μήνες μετά τον θάνατό του, γνωστοί και άγνωστοι, εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να έρχονται και να μάς λένε πόσο πολύ τούς λείπει ο Κώστας Γκέτσης και η εφημερίδα «Γνώμη».
Δεν θα κρύψουμε ποτέ ότι τα λόγια τους αποτελούν βάλσαμο στο βαθύ τραύμα της απουσίας του. Δεν θα ασχολούμασταν, λοιπόν, με τον εκδοτικό χώρο και προπαντός με νεόκοπο εκδότη εφημερίδας, ο οποίος επιμένει ντε και καλά ότι αποτελεί συνέχειά του.
Δεν μιλήσαμε όταν λίγες ώρες μετά την τελευταία ανάσα του δικού μας ανθρώπου, χωρίς καμιά εξουσιοδότηση της οικογένειας, βγήκε και έκανε δηλώσεις εξ ονόματός του.
Δεν μιλήσαμε όταν, όπως μάθαμε, φίλοι μας ρωτούσαν για το «τελευταίο αντίο» και απαντούσε παραπλανητικά λέγοντας πως θα τελεστεί σε στενό οικογενειακό κύκλο, κάτι που δεν ίσχυε.
Δεν μιλήσαμε όταν επιχείρησε να μας εμπλέξει στο νέο εκδοτικό του εγχείρημα, ενώ δεν είχαν παρέλθει παρά μόνο ελάχιστες ώρες από την τραγική μας απώλεια. Ίσως, βέβαια, να γνώριζε ότι η στάση μας θα ήταν αρνητική, γι’ αυτό θέλουμε να πιστεύουμε ότι η ενέργειά του ήταν βαθύτατα υποκριτική.
Δεν μιλήσαμε ούτε καν όταν διαχωρίσαμε την θέση μας και ξεκαθαρίσαμε ότι ουδεμία ανάμειξη και σχέση θέλουμε να έχουμε μαζί του.
Μιλάμε, όμως, σήμερα διότι έφτασε στο σημείο να μετακομίσει στα γραφεία της «Γνώμης» τοποθετώντας μάλιστα την πινακίδα στο ίδιο ακριβώς σημείο που ήταν αναρτημένη εκείνη του Κώστα Γκέτση.
Είναι ολοφάνερη η προσπάθειά του να ταυτιστεί, ως μη όφειλε, με την εφημερίδα που τίμησαν οι Αρτινοί και η οποία, όπως άλλωστε οι ίδιοι μας λένε, δημιούργησε την δική της ιστορία. Ειλικρινά δεν μας ενοχλεί καθόλου η απόφαση οποιουδήποτε να μπει στον εκδοτικό χώρο. Δεν μπορούμε, ωστόσο, να αφήσουμε αναπάντητη την εκπορευόμενη με ιδιοτέλεια φημολογία περί συνέχειας του έργου που άφησε πίσω του ο Κώστας Γκέτσης.
Όπως επίσης δεν συγχωρούμε την καπηλεία του ονόματός του. Το οφείλουμε στη μνήμη του, το οφείλουμε στην εκδοτική και δημοσιογραφική του πορεία, το οφείλουμε στην προσφορά του. Είμαστε η οικογένειά του και γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα την διαδρομή του. Όπως επίσης πολύ καλά γνωρίζουμε τους πραγματικούς φίλους, αλλά και εκείνους που η λαϊκή ρήση αποφαίνεται… τί κρύβουν στον κόρφο τους…
Στους πραγματικούς φίλους, λοιπόν, έχουμε να πούμε πως η «Γνώμη» «ταξίδεψε» στην αιωνιότητα μαζί με τον εκδότη της. Η οποιαδήποτε συνέχεια γράφεται εκεί ψηλά απ’ όπου μας βλέπει, αναφωνώντας προς τους δήθεν φίλους: «Ουέ υμίν γραμματείς και φαρισαίοι».

Η Οικογένεια του Κώστα Γκέτση

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ