Η πρώτη μου επαφή με τον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ», πέρα από αυτή που μπορεί να έχει ένας αναγνώστης με μια εφημερίδα, υπήρξε το μακρινό 1985, όταν δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Βασίλη Παππά να περάσω από τα γραφεία της εφημερίδας (τότε, αν θυμάμαι καλά, έβγαινε σε καθημερινή βάση) για να απαντήσω σε κάποιες ερωτήσεις.
Ήμασταν τότε μια ομάδα παιδιών που μόλις είχαν περάσει πρώτοι ή δεύτεροι στη σχολή της προτίμησής τους (Διογένεια Γούλα, Ηλίας Σκουλίδας, Κώστας Σιώζος και ο υποφαινόμενος) και ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» αφιέρωνε ένα ολόκληρο δισέλιδο για να προβάλει τις εμπειρίες και τις απόψεις των νέων παιδιών (κάτι που ανελλιπώς συνεχίζει να κάνει ακόμα και τώρα που τα ονόματα των αριστευσάντων τηρούνται ως επτασφράγιστο μυστικό ως προσωπικά δεδομένα!).
Δε μπορούσα να φανταστώ, τότε, ότι η εφημερίδα αυτή θα γινόταν ο χώρος που θα φιλοξενούσε χωρίς δεσμεύσεις, προϋποθέσεις ή προσπάθειες χειραγώγησης τα κείμενά μου και θα μου έδινε τη δυνατότητα να εκφράζομαι δημόσια για πάνω από δέκα χρόνια συνολικά.
Δεν είναι μόνο η προσωπική μου εμπειρία που με κάνει να εκτιμώ την προσφορά του «ΤΑΧΥΔΡ-ΟΜΟΥ» στην τοπική μας κοινωνία. Μέσα από τις σελίδες του έχουν βρει βήμα έκφρασης σημαντικές μορφές της τοπικής πνευματικής, πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής δράσης. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ ονομαστικά, όχι μόνο για να μην αδικήσω κάποιους σε περίπτωση που τους λησμονήσω, αλλά και γιατί είναι τέτοια η πληθώρα των ονομάτων που δεν θα μας έφτανε ο χώρος που διατίθεται για το άρθρο αυτό εδώ.
Όμως η εφημερίδα αυτή δεν απευθύνεται μόνο στους διαβιούντες στην περιοχή μας, αλλά και στους απόδημους Αρτινούς, πνευματικούς ανθρώπους ή απλώς ενεργούς πολίτες που ενδιαφέρονται για τη γενέτειρά τους και οι οποίοι βρίσκουν εδώ βήμα έκφρασης, συνεισφέροντας με τον τρόπο τους στην ανάπτυξη ενός γόνιμου δημόσιου διαλόγου που μόνο θετικά μπορεί να έχει για την πρόοδο και την ανάπτυξη της περιοχής μας.
Είναι ευτύχημα για την Άρτα που μπορεί να διαθέτει μια καλή όσο και πλούσια παράδοση στην έκδοση τοπικών εντύπων, εφημερίδων και περιοδικών, γενικού και ειδικότερου περιεχομένου.
Ο τοπικός Τύπος, όσο παραγνωρισμένος και αν είναι από την Πολιτεία (πράγμα που φάνηκε έντονα στις κατανομές των ποσών που δόθηκαν στα Μέσα Ενημέρωσης για την ενίσχυση της καμπάνιας για την καταπολέμηση του κορωνοϊού), τόσο σημαντικός γίνεται για τις τοπικές κοινωνίες.
Ο τοπικός Τύπος αποτελεί βήμα έκφρασης των πολιτών προς τις τοπικές αρχές και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτός είναι η φωνή της καλόπιστης κριτικής που απονέμει έπαινο ή ψόγο στους τοπικούς άρχοντες.
Οι τοπικές εφημερίδες αναδεικνύουν (τις τελευταίες δεκαετίες παράλληλα με τα τοπικά ηλεκτρονικά μέσα, ραδιόφωνο, τηλεόραση και ιστοσελίδες) τα γεγονότα τοπικής ή περιφερειακής εμβέλειας, αυτές συμβάλλουν στην προβολή των πολιτιστικών δρωμένων κάθε περιοχής, τα τοπικά έντυπα και περιοδικά δίνουν φωνή στους πάσης φύσεως ντόπιους πνευματικούς ανθρώπους είτε έχουν κατορθώσει να αναγνωριστούν σε πανελλαδικό επίπεδο είτε όχι.
Χωρίς τις τοπικές εφημερίδες, τα περιοδικά, τα περιφερειακής εμβέλειας ραδιοτηλεοπτικά μέσα και τις ιστοσελίδες δεν υπάρχει αμφιβολία πως η κάθε τοπική πνευματική και πολιτιστική ζωή θα ήταν φτωχότερη και η πολιτική ζωή θα είχε πολύ λιγότερο ενδιαφέρον.
Ένα στολίδι αυτής της μεγάλης αλυσίδας, που για την περιοχή μας ξεκινάει από τα τέλη του 19ου αιώνα, είναι και ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ».
Υπάρχουν βέβαια οι αξιολογότατες καθημερινές εκδόσεις (με προεξάρχουσα την αρχαιότερη, νομίζω, ΗΧΩ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ), που ενημερώνουν για τις τρέχουσες εξελίξεις και ασκούν κριτική στους κρατούντες, υπάρχουν τα εξειδικευμένα περιοδικά (ΕΚΦΡΑΣΗ, ΣΚΟΥΦΑΣ κ.λπ), που συμβάλλουν ουσιαστικά στην ανάδειξη της πνευματικής παραγωγής του τόπου, αλλά η εβδομαδιαία (κάθε Τετάρτη) έκδοση του εντύπου που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί κατ’ ουσίαν το συνδυασμό και των δύο αυτών.
Με την εβδομαδιαία του έκδοση ο ΤΑΧΥΔ-ΡΟΜΟΣ μπορεί να διαμορφώνει αναλύσεις και να δίνει χώρο στην αθρογραφία που σχολιάζει την επικαιρότητα με τρόπο ουσιαστικό ή και χιουμοριστικό, έχει τη δυνατότητα να διεξάγει δημοσιογραφικές έρευνες (ρεπορτάζ) για τα ζητήματα που μας αφορούν και, ταυτόχρονα, μπορεί να διαμορφώνει και πολιτιστικά γεγονότα δίνοντας φωνή σε τοπικούς δημιουργούς, προσελκύοντας μάλιστα αρθρογράφους και από τη νέα γενιά (οι οποίοι μάλιστα αποδεικνύουν ότι υπάρχει μέλλον γι’ αυτόν τον τόπο).
Χωρίς να είναι τέλειος (ποιος μπορεί να καυχηθεί για κάτι τέτοιο άλλωστε), ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ και οι άνθρωποί του (εμφανείς και αφανείς εργάτες της δημοσιογραφίας και του πνεύματος) προσφέρουν σημαντικό έργο και θυμίζουν τους ακούραστους εκείνους ανθρώπους του μόχθου που λίγοι τους προσέχουν στις μέρες όπου όλα κυλούν ομαλά, πολλοί, όμως, τους αναζητούν όταν νιώσουν την απουσία τους.
Εύχομαι κάποια στιγμή, οι Αρτινοί να γράφουν και για το δισχιλιοστό του φύλλο.